Steeds meer gratis menstruatie­­producten op Leuvense campussen

Uit een onderzoek van Caritas Vlaanderen blijkt dat 5 procent van de jonge vrouwen soms niet naar school gaat, omdat ze geen menstruatieproducten kunnen betalen. Twee jaar geleden pleitte de Studentenraad (Stura) nog voor gratis menstruatieproducten in elke sanitaire ruimte van de KU Leuven. Toch lijkt dat doel nog niet helemaal verwezenlijkt.

'We willen die stress bij studenten verminderen', vertelt Marte Polspoel, de Studentenraadmandataris die het dossier opvolgt. 'Daarnaast is de voorziening van gratis menstruatieproducten ook handig voor studenten die ze thuis of op kot vergeten zijn.'

Algemeen beleid

Waar staan we momenteel? Op enkele campussen worden gratis menstruatieproducten aangeboden, maar van een algemeen beleid aan de KU Leuven is er nog geen sprake. 'Zo kunnen faculteiten zelf aan de slag gaan en het project invullen zoals zij wensen', vertelt Nena Testelmans, woordvoerder van de KU Leuven.

'Wij willen gratis menstruatieproducten in alle toiletten: mannelijke, vrouwelijke en genderneutrale', zegt Polspoel van Stura. Dat wordt al gedaan op de KU Leuven campussen in Brussel, en er is ook een testproject gestart op de campus in Antwerpen. 'Het is natuurlijk wel een stap in de goede richting om het in Leuven op enkele locaties eerst uit te testen', vult ze aan.

Zo worden er gratis menstruatieproducten aangeboden aan de faculteit Letteren. 'Wij zijn een facultair gebouw waar de doorloop minder groot is dan in gebouwen met onderwijsfaciliteiten zoals het MSI of de Pieter de Somer aula', legt Matthias Meirlaen, administratief directeur van de faculteit Letteren uit. 'Ik denk dus dat er meer studenten bereikt zouden worden als de producten ook worden aangeboden op die plaatsen.'

Wat moet dat kosten?

'Het is goedkoper om als universiteit in bulk te bestellen, maar het is logistiek logischer dat de faculteit of het departement dat doet', zegt Pepijn Nollet, oud-voorzitter van Stura. Eén van de grootste hindernissen van het initiatief is de financiering. 'In theorie is er al geld voor sanitaire producten in de studiebeurzen inbegrepen, maar dat komt neer op ongeveer een euro per maand', vult hij aan.

'Als universiteit moet je voor dit project durven kiezen, want het is wel een grote kostenpost', vertelt Lien Van Cant, stafmedewerker diversiteit aan de UAntwerpen. Daar bieden ze in alle toiletten gratis menstruatieproducten aan. 'Tijdens ons proefproject hadden we een vragenlijst die studenten konden invullen', voegt ze nog toe. Die cijfers verantwoorden de kosten van het initiatief.

91% van studenten aan de UAntwerpen zou de producten alleen gebruiken als ze hun eigen producten toevallig vergeten zijn en 5% van de studenten doet het wegens financiële moeilijkheden. Volgens Polspoel valt de gemiddelde prijs van het project op de KU Leuven campussen in Brussel ruimschoots binnen de vooropgestelde budgetten.

Menstruatiearmoede

'De producten in de toiletten zelf voorzien is het beste', vertelt Polspoel. Volgens haar is de drempel immers te hoog als studenten er zelf om moeten vragen. 'Het taboe rond menstruatiearmoede is nog lang niet van de baan', benadrukt Vermant. 'Daarom bieden wij anonieme zakjes aan op discrete plaatsen.'

Stuvo heeft momenteel op vier verschillende plaatsen boxen voorzien van non-descriptieve zakjes met menstruatieproducten. 'Ons project heeft niet als doel om menstruatiearmoede te bestrijden, maar financiële drempels tijdens de studie wel te verlagen', zegt Karen Vermant, medewerker bij Stuvo.

Het eenjarige proefproject van Stuvo is een samenwerking met BruZelle, een Belgische organisatie die ook strijdt tegen menstruatiearmoede. 'Bij de tampons zit ook uitleg over toxic shock syndrome (TSS), want menstruatiearmoede gaat over drie pijlers, waaronder een gebrek aan kennis', benadrukt Vermant.

'Eén van onze zorgen was dat studenten die niet tot de doelgroep behoren gebruik zouden maken van de gratis producten waardoor de voorraden te snel slinken, maar we merken daar eigenlijk niets van', vertelt Meirlaen. Ook bij de UAntwerpen is dit niet het geval: 'Studenten verkiezen hun eigen merk boven dat van de universiteit dus degenen die er geen nood aan hebben, gebruiken de producten niet', weet Van Cant.