VERSLAG INTERFACULTAIRE ROCKRALLY
The Loonies kroont zich tot winnaar van de Interfacultaire Rockrally
The Loonies stapt in het spoor van WEBSTEK en wint de Interfacultaire Rockrally 2024. Nelson, Barbara en Charlize leverden alle drie puike prestaties, maar moesten toch het onderspit delven.
De concurrentie was van het hoogste niveau, maar The Loonies eisten verdiend de glorie op. Zij konden het publiek en de vakjury het beste bekoren, en zorgden samen met de andere deelnemers voor een schitterende editie van de Interfacultaire Rockrally.
Activistische ondertoon
De avond werd eclatant geopend door Nelson (Politika). Hoewel een organisator van VTK de band verkeerdelijk aankondigde als Barbara, toonde Nelson binnen drie tellen waar ze voor staan: zware baslijnen en brutale teksten. Duidelijk geïnspireerd door Rage Against The Machine, bracht de band een denderende set, beladen met scherpe maatschappijkritiek.
De gitarist leverde een aantal onstuimige solo's af, waar we flitsen van Tom Morello in herkenden. Afsluiter Predator kon op het meeste respons van het publiek rekenen. Desondanks greep Nelson naast een prijs. Nelson was sterk, maar de concurrentie was sterker.
De toon van de finale was gezet, en de sterke opener overtreffen zou geen eenvoudige opgave blijken. Vervolgens was het aan Barbara (Ekonomika) om zich te presenteren voor het publiek. Ontvangen door een daverend applaus, installeerde het viertal uit Zaventem zich met een eigen neon-bord op het podium.
Met een mix van garage- en surfrock, die volgens hen 'perfect is om een dagje op de Dijle te surfen', bliezen ze het publiek moeiteloos omver. Leadgitarist Amarin Delcon soleerde feilloos, en de speelse teksten van zanger Kobe De Cat werden luidkeels meegezongen door het publiek. Barbara wist veel indruk te maken, maar ook zij nam het mooiste beeldje van de avond niet mee naar huis.
Muzikale Perfectie
Na een korte pauze stond het publiek te trappelen voor de volgende naam. The Loonies uit Lommel (Diana) brachten een alternatieve, powerchord gedreven set. Hun nummers kenmerkten zich door een luid-zacht-luid motief dat deed denken aan The Pixies. Een scheurend loflied voor Harry Styles, deed al snel een moshpit losbreken.
The Loonies deden de muren van Het Depot werkelijk trillen, en dat bleef het publiek en de vakjury bij. Na de set kon niemand elkaar nog horen onder het geschreeuw: 'We want more' klonk het. Hun noisy gitaren, vocal fry, en zware drums vielen die avond het meeste in de smaak, en bezorgden The Loonies dan ook de overwinning.
Charlize (Cluster) sloot met oog op muzikale perfectie de avond af. Studente Kinesitherapie en zangeres Charlize Mols miste geen enkele noot en zette een perfecte vocale uitvoering neer. Lieze Custers – ook studente Slagwerk en drumster – bracht weergaloze fills in That's How This World Works, en een groove die de band zijn eigenheid gaf.
Op gitaar leverde Cisse Wagemans de meest technisch bedreven solo’s van de avond, en het publiek zong luidkeels Charlizes teksten mee. Charlize was kortom een (te?) perfecte afsluiter. Ze moesten uiteindelijk buigen voor The Loonies, maar deden er zeker niet voor onder.
