COLUMN POPMUZIEK
Het einde van een muzikaal tijdperk is misschien het begin van een veel leuker
Het zou weleens kunnen dat er een nieuw muzikaal tijdperk aanbreekt, schrijft redacteur Elias Fret. 'De grote acts maken het niet meer waar, of vind je zelfs gewoon niet meer.'
Grote popsterren zijn niet meer van deze tijd, concludeerde The New York Times onlangs. Dua Lipa’s derde studioalbum Radical Optimism viel bij het grote publiek op een koude steen, en Taylor Swift – de grootste popster van het afgelopen decennium – lijkt volgens de Amerikaanse krant aan een afscheidstournee bezig te zijn met haar Eras Tour. En heeft iemand geluisterd naar het laatste album van de tanende ster Katy Perry?
De conclusie is misschien een beetje overdreven, maar er valt wel wat voor te zeggen. Ook in de alternatieve scène lijken de écht grote acts ofwel op hun oude hits te teren, ofwel is hun nieuwe muziek gewoonweg niet erg goed. Die muzikale armoede zie je heel duidelijk op een festival als Rock Werchter. De grote acts maken het niet meer waar, of vind je zelfs gewoon niet meer. Het is aan de middelgrote acts om geld in het laatje van de organisatoren te brengen.
Billie Eilish vindt hits ondertussen zo passé, dat ze zelfs geen singles afzonderlijk meer releaset
Het was vooral met de oude nummers dat de indierockers van Arctic Monkeys de wei van Werchter in 2023 plat speelden, en met de nieuwe nummers dat ze de aandacht verloor. Coldplay – eigenlijk de laatste stadiumband van de 21ste eeuw – steekt haar set dan wel nog vol nummers van het laatste album Music of the Spheres (2022), er is niemand die vandaag nog die plaat thuis spontaan opzet. Dat terwijl U2 ondertussen van haar pensioen geniet.
Dit jaar moest Rock Werchter dan ook hard zoeken om überhaupt iets van headliners te vinden, waarna ze uitkwamen bij een nu al irrelevant Måneskin. Treuren daarover heeft geen zin. Als deze trend zich doorzet, lijkt dat het einde te zijn van het tijdperk van grote sterren, en het begin van een nieuw tijdperk met iets minder grote, maar wel veel leukere acts.
Billie Eilish vindt hits ondertussen zo passé, dat ze zelfs geen singles afzonderlijk meer releaset. Chappell Roan bespeelt ook een beperkter publiek, maar dat laat haar juist toe om haar gay anthems niet in te hoeven wisselen voor straight eenheidsworst. Een artiest probeert vooral zijn eigen fanbase goed te verwennen.
Artiesten hoeven zich dan ook minder bezig te houden met de vraag 'Hoe kan ik de grootste worden én blijven'. Het antwoord op die vraag deed Coldplay een tiental jaar geleden zelfs haar eigen stijl verloochenen. Als deze trend zich waarmaakt, breekt een minder drukkend en creatief tijdperk aan. Minder muzikale compromissen, meer eigenzinnigheid. Noem me misschien naïef, maar ik zou het zeker niet erg vinden mocht dat oude tijdperk sneuvelen.
Elias Fret is Redacteur Sociaal bij Veto en student Politieke Wetenschappen.
