ULTRA toont de eeuwige tweestrijd van de moderne man

Het testosteron spat van de gekleurde trainingspakken af. Het boegbeeld van ware mannelijkheid wordt geportretteerd tegenover het blanco canvas, een leeg doek dat besmeurd wordt door toxisch machisme. De voeten van de dansers stampen op de grond op het agressieve ritme van de muziek. Armen en benen vliegen door de lucht vooraleer ze elkaar in de nek vliegen. 

Ze slaan en ze duwen, ze trekken en spuwen net niet op hun medemens om toch een vergezochte grens te respecteren. Het escaleert tot een opkropping van zachte gevoelens die enkel door hakkelige, harde bewegingen tot uiting kunnen komen. De dansers stromen over van een bepaalde tederheid die bedekt moet worden door een laag van mannelijkheid. 'We want to drive a jet, we want to piss and have sex. We want help'.

Tweestrijd

REPORTAGE FABULEUS

'Elke danser heeft de choreografie voor zichzelf geïnterpreteerd'

Via dans illustreert de voorstelling de tweestrijd in het hoofd van de nieuwe generatie jongens. De agressieve, grote bewegingen worden afgewisseld met sensitieve moves. Daarenboven versterkt ULTRA die boodschap niet enkel via dans, maar ook via kwade bodypercussie of stilstaande composities. Eveneens beeldt de muziek van de cello het lange, moeilijke proces van man worden uit. 

De maatschappij pleit voor gevoeligere mannen, toch worden die gestraft met afgunst en zwakheid wanneer ze hun zachte kant tonen. De moeilijkheidsgraad om dat evenwicht te vinden groeit in stijgende lijn tijdens de voorstelling. Eerst pakken de kerels elkaar hardhandig aan, dan ontstaat er een tedere omhelzing tussen twee jongens die op hun beurt weer omsingeld worden door boze buitenstaanders. 

Om die gevoeligheid te compenseren, brengen ze het personage van militair tot leven die ook even met zijn heupen schudt in het roze licht. Aangezien dat beeld nog te vrouwelijk aanvoelt, zoeken de performers verder naar de oorsprong van viriliteit: de oermens. Als primitieveling verzamelen de dansers stokken en stenen om hun omgeving van indringers te beschermen. In plaats van meer prestige voor de moderne man, krijgt enkel de oeroude macho respect. De zogenaamde evolutie is verdraaid tot een terugval naar het verleden.

Elegant

fABULEUS illustreert keer op keer een harde boodschap op een elegante manier. Van de compositie van de dansers, tot de outfits, tot de muziek, tot de mimiek, tot de uitdagende danstechnieken (zoals popping), bouwt elk steentje mee aan een burcht van een voorstelling.

Het licht dimt. De ballade van Lana Del Rey's Videogames galmt door de zaal. Op die kalme melodie 'flext'een jongen elke spier in zijn naakt bovenlichaam als een bodybuilder die een muur rond zijn emoties wil bouwen. De eeuwige tweestrijd van de moderne man is vastgelegd in dat alleszeggend beeld. Vanbinnen is iedereen verdeeld, maar net dat verbindt ons ULTRA hard.