Zeil je voor het eerst (2): koken

“Toen bestond dat nog niet,” vertelt rechtenprofessor Vincent Sagaert over het fenomeen van een keuken op kot. “Dat was nog elke dag de Alma. Er was geen e-mail of gsm. Alma was de enige mogelijkheid om mensen te zien en afspraken te maken voor de rest van de avond.”

Vandaag de dag is Alma nagenoeg leeg om drie uur in de namiddag, op theologiestudent Regis en zijn gezelschap na. “Ik kook nooit,” vertelt hij. “Niet kunnen koken ervaar ik niet als een gebrek. Ik vind altijd wel iemand die voor mij wil koken. Het is niet dat ik niet handig ben. In een relatie doe ik de was en de strijk. In koken ben ik gewoon niet geïnteresseerd.”

Helemaal anders is dat bij Bernard, psychologiestudent. Hij zit al zes jaar op kot in Leuven en kookt elke dag: “Ik kan me mijn eerste keer zelfs niet meer echt herinneren,” lacht hij. Hij lijkt wat vals bescheiden over zijn kookkunsten: “Ik kook gevarieerd. Van zeer simpele dingen tot wild.”

Voor Bernard doet koken dienst als rustpunt: “Ik kook elke dag zo’n drie kwartier. Met wat muziek op de achtergrond is dat gewoon verstand op nul.”

GERECYCLEERDE VLEESBALLETJES

“Ik kook vooral lasagne. Enfin, dat is niet echt koken, dat is eerder iets in de microgolf steken,” lacht eerstejaarsstudent rechten Silvie. “Ik zit op een residentie en daar is het altijd gezellig in de keuken. Ook al woon ik recht tegenover Alma, ik ben er nog maar één keer geweest.”

Italiaanse studenten Pietro en de Fransman Leroy zijn geen fan van Alma: “Als ik geld uitgeef aan eten, doe ik het liever aan iets wat er ook aantrekkelijk uitziet. In de kantine is het de ene dag ragout en de andere dag vleesballetjes. Je moet je niet afvragen waar die balletjes vandaan komen,” lacht Pietro.

Voor Leeroy en Pietro is koken vooral belangrijk omwille van de sociale functie. Leeroy vertelt over zijn succesrecept tartiflette, Pietro over zijn legendarische parmigiano. Ze plannen al meteen een kookavond.

Dat kookenthousiasme is minder prominent aanwezig bij hun Belgische studiegenoten. Daarover vertelt Pietro: “Mijn Belgische kotgenoten zijn niet bepaald schitterend in de keuken. Onlangs zag ik iemand in de keuken zitten met een grote zak rauwe wortelen. Hij at gewoon die hele zak leeg. Ik zei nog: “Je kan ze klaarmaken, hoor,” maar hij had geen zin.”

“Belgen halen eten af, warmen een bevroren pizza op, of eten aardappels in welke vorm dan ook,” vindt Pietro. Pietro is zelf nog kok geweest. Hij tipt de Belgen: “Volg je inspiratie. Gebruik wat je in de koelkast vindt en kom zo tot nieuwe combinaties.”