artikel> Ten minste hou(d)baar tot: over high school sweethearts & leren loslaten
'Til Death Do Us Part
Trouwen met je high school sweetheart: evident voor de één, schrikwekkend voor de ander. Hoe kijken studenten naar een vaste relatie? En wat als het misloopt? Veto verzamelde wat getuigenissen.
'Voor mij is het een kwestie van plannen’, zegt Fien, die al sinds het middelbaar een relatie heeft. ‘Het is soms puzzelen, je moet je agenda’s echt naast elkaar leggen.' 'Je moet je vooral op elkaar blijven afstemmen’, vindt Gianni. ‘Als je voelt dat dat niet echt meer gebeurt wordt het best moeilijk. Je verandert allebei een stuk.’
Fien: ‘We waren al samen in het middelbaar en de universiteit bracht heel wat veranderingen. Die relatie was dan een zekerheid in mijn leven, ook nu nog. Maar anderzijds kijk ik ook wel van dag tot dag. Nu studeren we, daarna moeten we werk zoeken en wat dan gebeurt, zien we wel.’
Of je dan ook wat mist van het studentenleven? 'Soms denk ik er wel aan hoe het zou zijn om single te zijn. Ik was heel mijn studententijd niet single, daardoor mis je wel iets denk ik. Maar je zegt dat niet graag hardop’, zegt Kato.
‘Bij mij speelt ook niet zozeer de vraag of het deze persoon is met wie ik de rest van mijn leven wil delen, maar eerder of ik dat wil op dit moment. Mijn vriend en ik zijn al een tijd samen en we studeren bijna af. Maar wat daarna? Samenwonen komt dan meteen naar boven, terwijl je dan nog super jong bent. Dat is meteen helemaal anders dan het studentenleven. Je moet op veel vlakken rekening gaan houden met iemand.’
Break up
Het gebeurt ook dat studenten na een lange relatie plots weer single zijn, midden in hun studententijd. Wat dan? ‘Na een lange relatie weet je niet meer wat het is om alleen te zijn’, zegt Gianni. ‘Je had iemand die jou liefheeft, dat geeft een veilig gevoel. De angst om dat te verliezen was bij mij ook sterker voor de breuk, toen ik het voelde mislopen. Na de breuk merk je dat het je best nog lukt om alleen te zijn.’
‘Eigenlijk is de tweede periode de moeilijkste, omdat de pijn dan begint te vervagen en je in een grijze zone terecht komt. Je hebt de ander niet meer, maar ook de pijn niet. In de eerste periode na het verlies heb je in ieder geval nog het gevoel dat je die ander kwijt bent, dat maakt je niet volledig eenzaam. Als dat wegvalt voelt alles wat betekenisloos aan.’
‘Ik ben niet meteen na de breuk beginnen zoeken, maar na een paar maanden wil je je ook wel weer wat aantrekkelijk en begeerlijk voelen. Ik heb daarin ook ervaren dat ik er niet meteen aan toe was. Dat ik met een meisje samen was, maar dat mijn lichaam niet meewerkte. Dat ik hem plat gezegd gewoon niet omhoog kreeg.’
The one that got away
Phillipe: ‘Ik kwam uit een relatie van vijf jaar en ik had zeker wat schrik. Ik had wel het geluk dat er toen net veel vrienden in Leuven kwamen studeren en zij gingen vaak uit. Dat maakte dat ik nooit echt alleen was in die periode. Ik voelde me ook nog heel jong toen, ik had niet per se behoefte aan een lange relatie. Ik heb dan ook een tijd gewacht om er opnieuw mee te beginnen. Nu kom ik weer opnieuw uit een relatie en heb ik meer het idee dat ik iemand moet vinden, dat ik niet alleen wil zijn. Ik ben ook al wat ouder.’
‘Je leert nu gewoon veel nieuwe mensen kennen en er gebeurt veel’, vindt Lorens. ‘Met je collega’s later zal je niet snel wat beginnen, dat zijn de meeste nieuwe mensen die je dan nog leert kennen.’
‘Ik denk dat je veel geluk hebt als je in je studententijd de ware al vindt. Het is een periode waarin je ook jezelf beter leert kennen, waarin je je losmaakt van je ouders en op je eigen benen gaat staan’, zegt Jens.
‘Ik denk dat het dan heel mooi is als je samen met iemand anders kunt veranderen en je je op zo’n manier op elkaar kunt afstemmen dat je eenzelfde weg blijft inslaan. Maar dat lijkt me ook eerder uitzonderlijk. Het hangt bovendien af van relatie tot relatie.’
Ode aan de liefde
‘Ik geloof wel nog steeds in de liefde’, zegt Gianni. ‘De liefde op zich kan een wonder zijn en het leven verrijken op een manier zoals niets anders dat kan. Het geeft een heel specifieke soort vreugde dat je je leven tot in het diepste met iemand kan delen. Als zoiets gebeurt, dan is dat wonderbaarlijk. In die zin denk ik dat de liefde iets is wat vrij zeldzaam is en des te meer gekoesterd moet worden. Als je er wat moois over wil lezen moet je Ode aan de liefde van Badiou lezen. Hij schrijft heel begrijpelijk.’
Alle namen in dit artikel zijn gefingeerd.