Rector in opmerkelijke brief aan studenten: 'Ja, we hebben werk'

Het is hoogst uitzonderlijk dat een rector het interne mailingsysteem voor een mediadiscussie gebruikt. De mail, getiteld 'Naar de kern van onze opdracht', is een reactie op kritieken die de universiteit de laatste dagen kreeg. Sels erkent dat de KU Leuven hoopt te leren uit eventuele fouten: 'Ik heb de voorbije dagen veel geleerd uit allerlei opinies en reacties. Ze hebben kanten getoond die ik nog onvoldoende zag.'

De rector roept bovendien aan dat een schorsing van de betrokken Reuzegommers nog niet van de baan is: 'Welk signaal zouden we daarmee aan alle studenten en collega's immers geven? Dat het er allemaal niet toe doet wat het onderzoek uitwijst of de strafrechter beslist? Natuurlijk doet dat ertoe, maar dan moeten we daar wel eerst zicht op krijgen.'

Naast straffen, maakt Sels ook een punt van vergeving. Hij legt ons de vraag voor: 'Hoe kunnen we, naast alle terechte afkeuring en begrijpelijk afgrijzen, ook de beklaagden nabij blijven als mensen die kunnen groeien en vergeving waard zijn?'

De mail bevat meerdere mea culpa's, maar Sels blijft bij zijn legalistisch standpunt: 'Een rector is geen rechter.'

Sels lijkt dopen in de huidige vorm in de toekomst af te raden en verkiest een doop waarbij er meer verwelkomd dan vernederd wordt, wanneer hij schrijft dat we soms 'met tradities moeten durven breken'. Hij stuurt aan op 'alternatieve initiatieven die duurzaam kunnen bijdragen aan inclusie'.

Emotie én ambitie

In niet mis te verstane bewoordingen veroordeelt hij de feiten: 'Niemand begrijpt hoe een groep jongvolwassen mannen kan overgaan tot daden die aan foltering doen denken. Niemand kan het totale gebrek aan normbesef vatten. De lafheid. De hoogmoed. Die drang om te vernederen. Tot de dood erop volgt.'

Ook de critici neemt Sels op de korrel: 'Wie de universiteit niet welgezind is, maakt vandaag misbruik van deze zwarte pagina om de KU Leuven neer te zetten als een elitair machtsblok van witte mensen.'

De boodschap is opvallend emotioneel. Sels geeft ons met veel detail een inkijk in de moeilijkste periode van zijn rectoraat. 'De rilling en de tranen toen iemand me – ver weg op de Belgische ambassade in Tokyo – kwam toefluisteren dat Sanda het niet gehaald had', schrijft hij. Verder noemt hij het één van de 'zwartste bladzijden in de geschiedenis van onze universiteit'.

Sels stelt niettemin gesterkt te zijn in zijn ambities. Hij zegt meer werk te gaan maken van 'inclusie, diversiteit en anti-discriminatie'. Ook de herziening van tuchtprocedures en gedragscodes zal een prioriteit worden.