Hoe sterk is de eenzame loper?

Een estafette is iets moois. Vierlopers die elkaar boven zichzelf doen uitstijgen voor het idee van een team: eenbetere proloog is moeilijk denkbaar voor de jaarlijkse Studentenmarathon.

Nietelke deelnemer leek echter even goed geïnformeerd voor de start van de wedstrijd. Een loper uitde winnende ploeg was even het noorden kwijt, een stokwissel vond te vroeg plaats.Op de koop toe werd het team dat tweede eindigde nooit op het podium geroepen.

"Wij vernamen inderdaad iets overeen verkeerde stokwissel," reageert Bent Hubrecht, coördinator Sport bij LOKO. Vande fout bij de podiumceremonie is hij zich niet bewust. "Het is goed mogelijkdat op een parcours niet alles voor 100 procent goed loopt, maar we proberendat elk jaar tot een minimum te beperken."

De communicatie bij de individuele disciplines, de 5 km, de 10 km en de halve marathon, verliep gelukkig beter. Het deelnemersveld, met zowel studenten als andere sportliefhebbers, werd een knappe omloop voorgeschoteld.

Vooral de halve marathon pakte stevig uit, met een parcours dat golfde en kronkelde langs Leefdaal en Korbeek-Dijle. Pittige kasseistroken, enkele kuitenbijters, weidse vergezichten. Het had wat weg van een idylle, zelfs door bezwete ogen bekeken en op loden benen betwist. De streek rond Heverlee lijkt wel ontworpen om overwonnen te worden door de eenzame loper.

Door dat unieke decor, de inzet van velen en de royale aankomst, die net als in de Hel van het Noorden op een piste ligt, is de Studentenmarathon een klassieker die hopelijk nog lang de stok blijft doorgeven. Aan de opkomst, over alle wedstrijden heen toch bijna vijfhonderd deelnemers, zou het niet mogen liggen.

"De opkomst was zeker goed," vindt ook Hubrecht. "Het is leuk om zo veel mensen aan het sporten te krijgen. Ik denk dat we over het algemeen tevreden mogen zijn over deze editie."