‘Het leven is meer dan een vermanend vingertje’

De klok tikt voor Rik De Studentenflik. Voor 5 januari steekt hij de Grote Plas over. De Langhe ruilt het kleine Leuven voor het grote Edmonton in Canada, waar hij hoopt zijn carrière als agent verder te zetten. Een afscheidsinterview.

Wat ga je in Canada zoeken?
Rik De Langhe: 'Ik wou eigenlijk al langer naar het buitenland verhuizen. Het was alleen nog de vraag: naar waar? België is voor mij veel te druk geworden. Ik wil ergens heen waar je veel minder gejaagd leeft en waar er liefst ook veel plaats is.'

'Duitsland was een eerste gedacht maar Canada was toch net dat stapje groter. Ik ben er dan een paar keer op vakantie gegaan en elke keer kwam die gedachte terug: ‘Hoe cool zou het zijn om hier te wonen?’'

Hoe waren die bezoeken?
'Mensen zijn er veel opener dan hier. Neem nu het openbaar vervoer. Hier in België gebeurt het zelden dat mensen gewoon met je beginnen praten. Ginder had ik alleen al op de shuttlebus van de luchthaven naar mijn hostel gesprekken met minsten drie verschillende personen. Mensen lijken er de tijd voor elkaar te nemen. Europa is zo gejaagd. Het is constant van moeten, moeten! In Canada word je niet geleefd, maar leef je het leven.'

Wist je toen je een jaar geleden Studentenflik werd al dat je de stap naar Canada zou zetten?
'Dat was toen nog een open vraag. Het idee speelde al, maar het was nog niet concreet. Het is niet leefbaar om continu rekening te houden met misschien-scenario’s. Voor hetzelfde geld trouw ik een jaar later en verhuis ik terug naar Limburg. Je moet bouwen op wat je zeker weet, en dat was op dat moment mijn engagement als Studentenflik.'

Hoe kijk je terug op dat voorbije jaar?
'Het was een bijzonder positieve ervaring. Ik heb zelf zes jaar Criminologie in Leuven gestudeerd en ben dan bij de politie blijven plakken. Zo heb ik ook de andere kant van het studentenleven leren kennen. Vanuit studentenperspectief zie je het feesten, pinten pakken en natuurlijk ook wel studeren.'

'Als agent zie je dan weer de overlast die dat studentenleven soms teweeg brengt. Maar als Studentenflik zie je nog een andere kant, namelijk al de kringen die zich inzetten om alles in goede banen te leiden. Hoeveel tijd en moeite ze in evenementen steken gaande van een gewone fuif in de Albatros tot de kiesweken, dat zijn dingen die de meeste mensen niet eens zien.'

'Het cliché gaat dat de Leuvense studenten luidruchtige herrieschoppers zijn die iedereen ’s nachts wakker houden, terwijl dat maar die 5% is die iedereen overroept. Dat is hetzelfde als zeggen dat Trump Amerika is.'

Het is wel in Leuven dat legendes worden geboren. Welke dolle studentenfrats zal jou altijd bijblijven?
'Op wat dronken gevallen na, was mijn jaar als Studentenflik eigenlijk vrij rustig. Dan heb ik in mijn vijf jaar bij de interventiedienst wel andere dingen gezien. Zoals die keer dat studenten in een appartementsblok een fuif met bijbehorende bar op elke verdieping hadden georganiseerd. Dat was zowat Lokomotion (de voormalige megafuif op verschillende locaties van de Leuvense Studentenkoepel, red.) in het klein, maar dan zonder vergunning.'

'Ga bij Albatros maar eens horen met wat je allemaal in orde moet zijn voordat er ook maar één noot mag klinken: exploitatievergunning, muziekvergunning, brandveiligheid, belastingen, enzovoort. Daar houden studenten soms echt geen rekening mee.'

Wat heb je geleerd in je omgang met studenten het voorbije jaar?
'Dat je ze altijd een perspectief moet bieden. Het kan goed zijn dat jij je als student amuseert, maar je buurman die al zijn hele leven in Leuven woont, heeft ook recht op zijn nachtrust. Die mens wil ’s ochtends ook fris op zijn werk verschijnen. Een samenleving is samen leven, zeg ik altijd. Die reflex wil ik studenten bijbrengen. Als wij ’s nachts opgeroepen worden is het vaak al te laat, dan is de emmer al overgelopen.'

Heb je als student zelf dingen uitgehaald die Rik De Studentenflik niet zou goedkeuren?
'Nauwelijks. In mijn zes jaar in Leuven ben ik twee keer in contact gekomen met de politie. De eerste keer omdat ik in de verkeerde richting de Tiensestraat inreed, de tweede keer om hulp in te roepen nadat een meisje was flauwgevallen. Natuurlijk ging ik ook wel eens drinken, maar nooit in die mate dat dat tot vernielingen leidde.'

Hoe heb je het studentenleven zien evolueren?
'De hele drinkcultuur is enorm veranderd. In onze tijd was Cara pils echt not done! Dat was geen volwaardig bier en nu is dat plots hét bier. Wij gingen ons bier in de fakbars drinken. Nu hoor je dat dat te duur is. Studenten vliegen liever op kot al in de sterkedrank. Een gevaarlijke evolutie, want de man met de hamer voel je zo plots niet aankomen.'

'De vraag is ook: drink je om gezellig samen te zijn of om zat te zijn? Die grens is heel dun tegenwoordig. Die twee moeten precies altijd samengaan. Dat was vroeger niet zo. Je was in de eerste plaats gezellig samen en als je zat was, dan was dat maar zo.'

Denk je dat één jaar als Studentenflik voldoende was om een band op te bouwen met de studenten?
'Vrij moeilijk. Het deed wel pijn om op de Algemene Vergadering van LOKO mijn vroegtijdig afscheid aan te kondigen. Op een jaar kan je de band wel opbouwen maar daarmee is je werk pas eigenlijk net begonnen. Het is alsof je uit de startblokken voor de 100 meter schiet en het na dertig meter voor bekeken houdt.'

En nu? Is er al een opvolger in het korps wiens naam op ‘flik’ rijmt?
'Er is al een opvolger. Ik ga zelf niet de primeur geven maar ik kan wel al zeggen dat zijn of haar naam deze keer niet op ‘flik’ rijmt. (lacht)'

Welke eigenschappen moet hij of zij hebben?
'Openstaan voor de studenten. Je kunnen vinden in hun leefwereld. En ja, als je zoals ik zelf in Leuven hebt gestudeerd, dan is dat uiteraard ook een groot voordeel.'

Tips die je hem/haar wilt meegeven?
'Neem je tijd om in te lopen in de functie. Maar het belangrijkste: laat je niet intimideren door de werkdruk, vergeet er niet van te genieten.'

Wat ga je het meeste missen?
'De gesprekken met studenten, al dan niet in beschonken toestand, wanneer de fakbars in de Tiensestraat om vijf uur ’s ochtends sluiten.'

Voor je vertrekt, iets wat je de studenten nog wilt inpeperen?
'Als je iets doet in het leven, doe het met passie!'

Nu dachten we werkelijk dat je nog eens zou willen benadrukken om niet door het park te fietsen.
(lacht) 'Neen, het leven is meer dan een vermanend vingertje.'