Hebben fakbars hun beste tijd gehad?

Door een aanhoudend gebrek aan vrijwilligers houdt FakLetteren een maand de deuren gesloten. Ook fakbar Den Bijsluiter houdt het voor bekeken. Het lijken bijzondere tijden voor de Leuvensefakbars. De problemen worden niet onder de matgeschoven, maar de beheerders blijven optimistisch: ‘Pas als de laatste geëngageerde student de deur achter zichdichttrekt, is het ermee gedaan.’

Exit cafécultuur?

Overal klinkt nagenoeg hetzelfde geluid. Fakbars trekken minderstudenten aan dan vroeger en dat is badfor business. ‘Jongere studenten lijken minder behoefte te hebben aan eeneigen café waar ze zich goedkoop kunnen amuseren met vrienden. Ik hoop dat ikhet mis heb, maar de cafécultuur dooft precies een beetje uit’, vindt LaurensDeckers, oud-beheerder bij Fak Letteren.

Voor het HdR, Politika Kaffee en Recup wegen debezoekersaantallen niet zo zwaar door. Vooral overlast is hier een gevoelig punt,maar de samenwerking met stad en politie verloopt vlot. Ook de voordrinkcultuur blijft een struikelblok en is vooral zichtbaar op TD’s. ‘Voor ons is het soms moeilijk om alle stewardshiften ingevuld te krijgen, maar dat zijngeen vaste problemen. We hebben nu een trouw team dat er al jaren staat’, zegtKatrien Vanlerberghe, Algemeen Beheerder bij HdR.

‘Je moet het aanvaarden’, vindt Wouter Driessens, bestuurslid bij Recup (fakbar van Industria en Psychologische Kring, red.) ‘Het is niet altijd even druk en de omzet daalt wat, maar uiteindelijk lijden we daar niet echt onder. We zijn nog steeds een goedkoop alternatief voor reguliere cafés. We kunnen de kosten ook dekken omdat we met vrijwilligers werken.'

‘Het vergt grote inspanningen om de fak te runnen, maar ons enthousiasme compenseert dat. We vinden het belangrijk om er voor iedereen te zijn. Al zijn er op een namiddag maar een tiental studenten in de fak, dat kan net heel gezellig zijn’, zegt Dries Thierie, fakverantwoordelijke bij Politika Kaffee.

Als Mozes niet naar de fak komt...

Op andere plaatsen is het probleem hardnekkiger, maar optimisme blijft troef. Op een doordeweekse dag zakt er heel wat minder volk af naar Doc’s Bar, dat op het einde van de Brusselsestraat ligt, dan voor donderdagfeestjes. Tappers en verantwoordelijken staan er dan een hele nacht quasi voor niets.

Geen ramp, luidt het bij het bestuur. Toch is het mogelijk dat je er in de toekomst niet meer elke dag terecht kunt. ‘Dit jaar bekijken we of het de moeite is om bij weinig volk nog open te doen, na het eerste semester maken we een balans op’, zegt Marie Lamberigts, fakverantwoordelijke bij Medica.

Bij Gnorgl, de fakbar van de bio-ingenieurs, heerst dezelfde bezorgdheid. ‘Met onze feestjes trekken we veel volk, maar daarbuiten is het eerder rustig. Met een handvol aanwezigen boek je geen winst. We staan er wel op dat we elke dag de deuren open houden. Daarom hebben we een fakbar en geen fakavonden in bestaande cafés’, zegt Jens Boyen, fakverantwoordelijke. ‘Voorlopig maken we ons ook niet echt zorgen, maar op termijn levert het misschien problemen op.’

Voor fakbar Den Bijsluiter kende het probleem helaas een faliekante afloop. Na lang overwegen sluit de fak dit jaar voorgoed de deuren. ‘We maakten te veel verlies omdat er niet genoeg volk over de vloer kwam. Het had nog weinig zin om het pand te blijven betalen’, zegt Pauline Ceulemans, fakverantwoordelijke bij Farmaceutica.

‘Je doet wel je best om studenten naar activiteiten te halen, maar dat lukt niet altijd. Al geven we uiteraard niet op. We zoeken nu een nieuwe locatie en in de tussentijd organiseren we fakavonden in andere zalen.’