artikel> Na een grondige opknapbeurt kan de Fak er weer tegenaan voor een nieuw academiejaar
Fakbar Letteren opent opnieuw zijn deuren
Er lagen al een jaar of drie plannen in de kast voor een nieuwe vloer en nieuwe toog, maar dit jaar vond een enthousiast beheerdersteam eindelijk tijd, moed en geld voor de verbouwing.
‘We hadden er goesting in, en het moest nu gebeuren, want de Fak gaat er niet altijd zijn’, aldus Joppe Ruts, secretaris. ‘Er zijn stemmen binnen de KU Leuven die iets anders willen met het pand, maar daar staat nog niets over vast.’
Terwijl er vorig jaar nog even onzekerheid was over de opening van de door velen geliefde Fak (lees hier verder), staat het er dit jaar heel anders voor. Niet alleen is er weer een stevig team van vier beheerders gevonden met Adinda Vandereycken, Joppe Ruts, Alfons Vanbesien en Daan Minnen, maar ook hebben KOCO (de koepel van de Letterenkringen) en de Letterenkringen de makeover volop gesteund.
Wittebroodsweken met de nieuwe brouwer
Op financieel vlak kreeg Fakbar Letteren een steun in de rug van hun nieuwe brouwer: Alken-Maes. Ruts: ‘We zijn vorig jaar van brouwer veranderd, en voor een contract van vijf jaar hebben we een serieuze bijdrage gekregen.’ Niet alleen qua financiën was de overstap een uitkomst. ‘We zijn pas echt begonnen met de verbouwing na onze verkiezing’, vertelt Joppe. ‘Het was dus allemaal vrij last-minute, en we liepen bijna vertraging op doordat we de schrijnmaker te laat konden verwittigen. Gelukkig is het met de steun van onze vertegenwoordiging bij Alken-Maes uiteindelijk toch gelukt.’
Zondag 23 september opent de Fak met een knalfeestje. Om tien uur ‘s avonds staat er een flinke rij studenten voor de deur, en na een openingsspeech door voorzitter Vandereycken snelt iedereen het gebouw binnen om eens te kijken wat er allemaal veranderd is.
Ander en beter?
Wat zijn nu de grote veranderingen? Vooral de nieuwe toog, die aan de andere kant is geplaatst, springt in het oog. Met het vele hout en de lichtjes heeft het een lichte hipster-feel, er ontbreken slechts nog een paar plantjes. De zondagse Fakgangers zijn er zeer tevreden mee, al is er vooral aandacht voor de gratis pintjes die over de toog vliegen. De bediening verloopt dan ook vlotter dan de vorige jaren, omdat er in de oude situatie een bottleneck ontstond door de plaatsing van de toog. Nu verplaatst het volk zich makkelijker, én er kan beter gedanst worden!
Ook de vloer trekt de aandacht, met gemengde reacties. De oude houten planken zijn vervangen door een meer sobere grijze ondergrond uit PVC. ‘De oude vloer was helemaal versleten, door het water en onze vele kuisbeurten’, aldus Ruts. ‘We willen niet dat de fak ‘s middags stinkt naar bier, omdat we ook graag in de namiddag mensen ontvangen. We zijn geen HDR of Recup, waar je de lucht al buiten ruikt. Maar we durfden dit jaar de jaarlijkse schuurbeurt niet meer aan te vangen’. De nieuwe vloer is naar verluidt zeer sterk, anti-slip en geurafstotend, dus studenten kunnen met een gerust hart hun namiddagsnack nuttigen in de fakbar.
Naast deze grote aanpassingen is ook de kelder aangepast, en is de oude toog in de praatkamer (het deel van de fakbar aan de kant van de Blijde-Inkomststraat) gezet. Ook zijn alle muren in dezelfde kleur geschilderd, zodat de praatkamer en de fak zelf meer een geheel worden.
Na een uurtje heen en weer lopen om de veranderingen te bekijken, en vooral te bespreken (de praatkamer doet zijn naam eer aan) barst het feest pas echt los. En dat - het zal u niet verbazen - tot in de vroege uurtjes. Voor al wat veranderd is, zijn er nu eenmaal sommige zaken die toch geruststellend hetzelfde blijven.
