artikel> Als enige vrouwelijke kandidate palmt ze de juryleden in met haar mooie woorden
Emilia Verbeke (Politika) wint Interfacultair Welsprekendheidheidstornooi VRG 2019
Op 28 februari organiseerde VRG het Interfacultair Welsprekendheidstornooi. Zes kandidaten betraden de PDS. Emilia Verbeke won, economist Andreas Van Puyenbroeck ontving de publieksprijs.
De opdracht was simpel: zorg dat iedere luisteraar aan je lippen hangt. In verschillende rondes probeerden de kandidaten de jury te overtuigen van hun welsprekendheidskunsten. De jury bestond uit Wim de Vilder, Jan Hautekiet en Jan de Man. VRG had nochtans aangekondigd dat Aster Nzeyimana de jury zou vervolledigen, maar voor hem bleek toch geen jurystoel voorbehouden. Wim de Vilder was voor het eerst als jurylid te gast. De toon was meteen gezet na zijn -toch wel terechte- uitspraak: 'In mijn tijd bestond dat ook al, maar toen was de zaal wel iets voller dan vandaag.'
De jury bestond uit drie blanke mannen. Hoezo cliché?
Kandidaat nummer één was Hans De Mey. Met reeds drie titels op zijn naam, was hij een geduchte tegenstander. Zijn openingsrede wist de juryleden niet te bekoren en kreeg als kritiek cliché te zijn. Nochtans kwam hij met een duidelijke boodschap: 'Ik ben een racist, ik ben ook seksistisch. Ik heb slecht nieuws, ik ben niet alleen.' Toch een gedurfde uitspraak met enige waarheid. De jury zelf daarentegen bestond uit drie blanke mannen, hoezo cliché?
Ook deelnemers Floris en Andreas vertelden persoonlijke ervaringen vertrekkende vanuit hun zitplaatsen in de PDS. Dat kon Jan Hautekiet wel appreciëren want 'Persoonlijke verhalen, dat zijn altijd de sterkste.' Brecht trok eerder de humoristische kaart met zijn 'rectaal roodborstje' dat tijdens een wandeling in het park in zijn bilspleet was gevlogen.
Emilia gebruikte tandenpoetsen als metafoor voor onze samenleving, die bestaat uit links, rechts, boven en onder
Vanaf het begin bleek Emilia een sterke kandidate. De jury was gecharmeerd door haar visie op de realiteit. Ze gebruikte tandenpoetsen als metafoor voor onze samenleving die bestaat uit links, rechts, boven en onder. Ten slotte was Wieland aan de beurt. Hij gaf kritiek op de ‘millennials’ en riep op tot een nieuwe renaissance: 'Dapperheid bestaat niet uit daden, maar uit woorden'.
Chaotisch format
Het format van de finale botste op heel wat kritiek bij jury en publiek. Via Poll Everywhere kon het publiek beslissen waarover de finalisten moesten spreken. Zoals wel vaker met Poll Everywhere, liep dit uit de hand. De sprekers moesten continu veranderen van onderwerp. Welsprekendheid was hier ver zoek en het mondde uit in een chaotisch door elkaar praten. Na enkele liedjes van muziekgroep Stadswacht maakte de jury haar verdict bekend. Emilia werd gekroond tot winnares. Over de vraag of dit een terechte overwinning was, waren de meningen in het publiek eerder verdeeld.
Tot slot deed Jan Hautekiet een oproep aan alle studenten: 'Alle faculteiten moeten hier vertegenwoordigd zijn, de aula de Somer moet te klein zijn. Het is o-zo belangrijk dat die welsprekendheid hier gekweekt en onderhouden wordt.'
