Een mondig forum voor de utopie

Daarop wil men artikels, beelden, satire en dergelijke meer delen, zij het onder de voorwaarde der mondigheid, dat is, een minimaal kritische houding ten aanzien van gevestigde en daarom verdachte ideeën.

Een verzorgde en uitnodigende website – Mondig werkt louter online – prijst de lezer de recentste artikelen aan. Even doorklikken brengt je bij het 'mondige manifest', waarin de missie van het platform op ietwat postmoderne wijze verantwoord wordt. Uitgangspunt is de gedachte van Immanuel Kant, dat mensen een inspanning moeten leveren om zelf te denken, ook al kost dat moeite, in plaats van zich zomaar zaken te laten voorzeggen door anderen. Volgens het manifest volgt daaruit dat mondigheid altijd subversief is. Of dat echt altijd zo is, is betwistbaar, maar voor dat debat lijkt Mondig een uitstekende plek.

Een blik op de artikels leert dat het niet gaat over zomaar wat gepraat. Stukken over het veronderstelde herfsttij van de arbeidsmarkt, over 'werken' na studies filosofie, over anarchistisch onderwijs en filosoferen met kinderen, over 'cohousing'-projecten en de publicatiedruk in de academische wereld: Mondig lijkt garant te staan voor bestendig denkwerk en goede leesbaarheid. Een verademing in het hedendaagse perslandschap. De tot nu toe vooral filosofische inslag wordt gauw duidelijk. Verbreding strekt dus, voor de komende maanden, tot aanbeveling.

De lezer moet wel weten waar hij aan begint: het kritische en diepgaande karakter van de artikels brengt omstandig leeswerk met zich mee. Mondig lees je niet tussen de soep en de aardappelen, wil je vermijden dat die eerste koud wordt, en die laatste aanbranden. Lengte is de prijs die men betaalt voor kwaliteitsjournalistiek. Mondig moet immers grondig. Juist daarom echter mag men Goethe's adagium niet uit het oog verliezen: het is ook in der Beschränkung, de beperking, dat zich de meester toont. Mondig mag ook bondig.