De zestiende editie van de Studentenwelkom

De Studentenwelkom is een jaarlijks groot charmeoffensief van de KU Leuven voor eerstejaarsstudenten en anderen. Elk kraampje van de infomarkt deed dan ook charmevol zijn uiterste best om aandacht, geld of zelfs bloed en zweet van de studenten te krijgen.

Onder de aandachtzoekers waren onder andere de politie en de organisatie Red De Stoep. Bij de politie was het mogelijk een verkeersongeluk te simuleren, om aan den lijve te ondervinden waarom je een gordel moet dragen. Red De Stoep pakte uit met een belevingsparcours om te voelen hoe het is om als rolstoelgebruiker door Leuven te laveren. Zo denken mensen snel twee keer na, voor ze hun fiets in het midden van een voetpad parkeren.

Gelukkig is de Studentenwelkom niet te vergelijken met de decadente weggeefweek die de kiesweek van Ekonomika later dit jaar op hetzelfde plein neerpoot. Toch zag je woensdag de studenten als aasgieren cirkelen rond standjes waar ietsvoor de voor niet te bemachtigen viel. Knuffels, appels, ijskrabbers en ander prullaria vonden gretig hun afzet.

Zweet werd er vergoten bij de sportdiscipline saptrappen en BloedSerieus lanceerde alvast hun promocampagne voor hun bloedgeefactie in november.

Fenomenaal nonchalant

Ondanks de boeiende infomarkt kwam het leeuwendeel van de studentenbevolking toch afgezakt voor het muzikale deel van de avond. Na Five Days, de winnaar van Rockvonk 2013, en het dj-collectief The Mixfitz, mocht Coely met haar zwoele stem het plein inpalmen. Na de Engelstalige hiphop kwam de nederhop van De Jeugd Van Tegenwoordig.

Als je als organisator De Jeugd bovenaan je affiche zet, dan speel je op veilig. Zoals steeds stonden de drie rappers weliswaar fenomenaal nonchalant op het podium, ze regen de hits wel aan elkaar. Het optreden kwam wat traag op gang, maar toen iedereen Happy Birthday zong voor de Neger des Heils en Get Spanish werd ingezet, kwam er een versnelling. Zo werd het Ladeuzeplein toch omgedoopt tot de Costa del Sos.

Te stil

Het enige nadeel was dat het volume veel te laag was. Halverwege het plein werd er daardoor meer gepraat dan gedanst. Als de Studentenwelkom toch om 23 uur sluit, mag het dan een tikje luider alstublieft?

Het slotnummer deed het plein toch nog lichtjes daveren. De bonkende outro van De Formule bracht zeker niet alleen de vetkwabben van Willie Wartaal in beweging. Vlaanderen en botsautomuziek: het blijft een geslaagd huwelijk. Tijdens dat slotakkoord zag je rector Rik Torfs vanuit een container naast het podium zijn studenten pontificaal overschouwen.

Even later sprak Torfs de lallende menigte toe. We vreesden even voor een saai urbi et orbi, maar Rik vond meteen het juiste register en bespeelde de massa zoals weinigen het hem nadoen. Torfs orakelde: “De avond is een voorspel op de nacht.” De studenten volgden gedwee.