De Weegschaal: kebab

In Leuven kun je geen straat doorwandelen zonder een kebabzaak te passeren. Het nachtelijk feestgedruis van de Leuvense student is namelijk een ideale voedingsbodem voor de kebabzaak. De dronken student lust wel eens een hapje kebab. Dat illustreren de openingsuren: veel zaken openen pas in de namiddag, dus voor een Turkse lunch zal de nuchtere student elders moeten zijn.

Eerst en vooral is het belangrijk om een algemene misvatting recht te zetten: pita is niet hetzelfde als kebab. Kebab is gebraden en gekruid kalfsvlees of kip. Het Perzische woord betekent 'gebakken vlees'. Ook het woord döner (dat voor 'draaiend' staat) komt uit het Perzisch, wat aangeeft dat je vlees van zo'n draaiende pin komt. Als je een döner kebab bestelt, krijg je doorgaans kalfsvlees. Pita wijst op reepjes geroosterd lamsvlees of varkensvlees, die ook in een ander broodje worden geserveerd dan kebab. Bovendien vragen de gerechten om een verschillende kruiding.

Onze smaaktest focust zich op het klassieke broodje kebab met looksaus. We stelden enkele objectieve criteria op om de verschillende broodjes kebab zo onpartijdig mogelijk te beoordelen. De hoeveelheid saus, groentjes en vlees zijn belangrijke aspecten. Daarnaast is de verdeling van alle elementen van belang: zo moet je van je eerste tot je laatste beet dezelfde verhouding behouden, zodat je laatste hap niet alleen uit vlees bestaat. Ook de kwaliteit van de ingrediënten is van belang, net zoals de kwaliteit van het brood zelf. Ten slotte zijn natuurlijk de grootte en prijs van belang in de beoordeling.

Ali Baba

Alles opgeteld spendeert de gemiddelde student ongeveer duizend en één nacht op de Oude Markt. De hongerigen onder ons hebben ongetwijfeld al kennis gemaakt met Ali Baba. Hun smaakvolle broodjes bedekt met sesamzaad zijn mooi geroosterd. Het vlees heeft een zoete smaak, en een van de panelleden proeft zelfs een hint van kaneel. Over het idee of dat een positieve zaak is, zijn de meningen verdeeld. Verhoudingsgewijs zijn onze smaakpapillen niet bevredigd: aanvankelijk proef je veel vlees, weinig looksaus en weinig groentjes, maar naarmate de kebab vordert, blijven we vooral over met veel groentjes. Alsof veertig rovers ons van ons vlees beroofd hadden.

Istanbul

Tegenover Ali Baba vinden we Istanbul, niet te verwarren met de Turkse grootstad. In die laatste zijn we nog niet geweest, maar Turkije heeft hoogstwaarschijnlijk meer kwaliteiten dan dit broodje kebab. Een droog, geroosterd kwadrant van een klein Turks brood zien we gevuld met taai en droog vlees (waar een opmerkzame recensent zelfs een stukje kip in vond, foei!). De verdeling zit ook helemaal niet snor: alle saus heeft zich opgehoopt aan de onderkant en groentjes zijn verspreid als oases in een woestijn. Hoe vettiger, hoe prettiger, horen we de feestganger wel eens zeggen, en vet krijgen we. Maar 'zelfs tijdens het uitgaan is deze kebab niet lekker', getuigt een panellid. Istanbul heeft niet de glorie van Constantinopel.

Nan & Nan

In dezelfde straat waar Ali Baba en Istanbul huizen, vinden we Nan & Nan, die wat in de schaduw leeft van zijn buren. Spijtig, want hier komt een hongerige student wel aan zijn trekken. Het broodje is bijzonder krokant - je kunt de crunch horen bij iedere hap. De groentjes zijn lekker vers, en opvallend: hier krijgen we zelfs maïs. Jammer genoeg zijn die groenten snel op. Ook het vlees is duidelijk van betere kwaliteit: de repen zijn dikker en zijn beduidend beter gekruid. Verhoudingsgewijs krijg je er wel minder vlees en meer saus, van die laatste zelfs net té veel volgens een enkeling.

De Nijl

De rivierdelta van de Nijl staat bekend om haar vruchtbare grond. Een grote kebab in deze zaak - die trouwens even veel kost als de kleine broodjes elders - is werkelijk gigantisch. Het kwart van een groot Turks brood kunnen we snel het nijlpaard der broodjes noemen. Maar nijlpaarden staan er niet om bekend lekker te zijn. Het brood is te lang geroosterd, wat leidt tot een verbrande geur en smaak. Het vlees is ontzettend droog en de looksaus erg zoet, zo zoet dat het bijna mayonaise of zelfs frietsaus wordt. De smaakexpert van het panel proeft een vleugje pinda, maar hij is alleen in die vaststelling. Verhoudingsgewijs serveert deze zaak vooral veel brood tegenover weinig inhoud, maar nog altijd meer inhoud dan elders. Een groot man zei ooit: 'Beter te veel dan te weinig.' Woorden naar onze mond.

Tasty Food Vesalius

Met een naam die beweert smakelijk eten te verkopen, staan we al meteen sceptisch tegenover deze naar eigen zeggen 'mediterrane kebabzaak'. Toch weten ze de meest ongelovige panelleden te overtuigen. De groentjes zien er vers uit en dat kun je proeven. We merken spijtig genoeg wel op dat er geen komkommer tussen zit. Het broodje is niet te lang, noch te kort geroosterd, en qua smaak niet opvallend. De looksaus is pertinent aanwezig en de verhoudingen zitten allemaal goed. Naar het einde toe verliezen we de looksaus en neemt het vlees wel de overhand, maar klagen over te veel vlees kunnen we nu ook niet doen, natuurlijk.