artikel> Op zoek naar de beste frieten in centrum Leuven
De Weegschaal: frietjes van de frituur
In hartje Leuven kan je geen straat inslaan zonder een frituur tegen het lijf te lopen. Helaas voor de student uit dat overaanbod zich vaker niet dan wel in kwaliteitsvolle frieten.
Belgen gaan prat op hun frietcultuur. Terecht. U mag per vliegtuig - of zeilboot zo u wil - gelijk welk land bezoeken, nergens ter wereld zullen de frieten zo goed smaken als hier. Frituren schieten vandaag nog steeds als paddenstoelen uit de grond of worden door vorige eigenaars overgedragen aan nieuwe. Maar wat populair is, heeft vroeg of laat te lijden onder commercialisering. Omdat de meer artisanale frituren moeten wijken voor frituren met een snelle bediening, boeten frieten - zeker in steden - wel eens aan kwaliteit in. Ten behoeve van de student en ter ere van de frietcultuur trokken wij op pad, op zoek naar de beste friet van Leuven.
Na enig beraad werden de grenzen afgebakend waarbinnen we zeven frituren zouden aandoen. We besloten louter te focussen op dé hoeksteen van een frituur: friet met mayonaise; iets dat iedere zichzelf respecterende friturist in de vingers moet hebben. De criteria die we zouden beoordelen waren: hoeveelheid, verpakking, smaak van de mayonaise, grootte/smaak/kleur van de frieten en, niet onbelangrijk, de zoutfactor. Want, u weet het of u weet het niet, frieten die met zout bestrooid en ingepakt worden, verliezen vocht en worden slap.
Omdat de meer artisanale frituren moeten wijken voor frituren met een snelle bediening, boeten frieten wel eens aan kwaliteit in.
Over smaak valt niet te twisten, maar dat weerhield de proevers er niet van elkaars voorkeuren voortdurend in twijfel te trekken. Uiteindelijk moesten knopen doorgehakt en conclusies getrokken worden. Eén ding is zeker: geen enkele friturist vroeg ons of er zout op de frieten mocht, en weinigen gaven het mee.
Frituur Bim Bam
Wie grote honger heeft komt hier niet aan zijn trekken met een kleintje. Het pakje friet is net als een pint gevuld tot de nok, maar houdt daar op. De frietjes komen in een kartonnen bakje, hebben een mooie goudgele kleur, maar zijn aan de droge kant. Knapperig zijn ze wel; misschien zelfs iets té naarmate we de bodem van het pakje bereiken. De mayonaise heeft een ietwat vettige smaak, smaakt zoet, maar draagt niet veel bij aan de frietjes. De algemene indruk is dat deze frieten ideaal zijn als snelle hap voor of tijdens het uitgaan.
't Fritwinkeltje Sint-Maartensdal
Zoals het een goede frituur betaamt, worden we gul geserveerd en puilt de puntzak uit van de frieten. Dit pakje friet wordt nagenoeg unaniem als het beste bestempeld. De aardappelsmaak is ondanks de krokantheid zeer aanwezig en smaakt lekker, wat impliceert dat hier met liefde wordt gebakken. Ook over de mayonaise, die naar eieren proefde en haar textuur behield, zijn de meningen lovend: 'Mayonaise zoals ik ze ken.' Een aanrader.
Frituur Movie bij Patrick
We kunnen niet klagen over de portie frietjes die in de puntzak zit. Wat iedereen opvalt, is dat ze heel erg knapperig en krokant zijn - bijna met een chipserige smaak. Veel aardappel proeven we niet, en bovendien hebben de frietjes een atypische (na)smaak. We hebben er het raden naar maar bevroeden dat het iets met het frituurvet te maken heeft. De mayonaise, met citroen als overheersend ingrediënt, is verre van een hoogvlieger. Was deze frituur een film, dan is het een of andere blockbuster op Q2: weinig bevredigend, leuk voor het kritiekloze publiek.
'Deze mayo weet nog niet wat ze precies wil zijn'
Frittoerist
We krijgen de mooi gekleurde frietjes mee in een fraaie, met logo bestempelde verpakking - het is eens wat anders dan de doorsnee broodzak. De frietjes zelf zijn krokant, maar toch heel zacht aan de binnenkant. De mayonaise kan dan weer op weinig enthousiasme rekenen. 'Te zoet', is een veelgehoorde opmerking. Al met al is het een lekkere, mondvolle hap die voorts weinig lauweren verdient.
Pepe's Taste
De frietjes zitten in een kartonnen bakje en hebben een erg fletse kleur, alsof ze niet verder dan voorgebakken zijn. Het is een dikke friet die helaas weinig krokant is. Wat de mayonaise betreft, houden de panelleden het op een zoetzure smaak. 'Een beetje azijnerig', klinkt het ook. Dit pakje friet heeft weinig om het lijf en kan bij niemand echt op lovende reacties rekenen. Gebuisd, zonder in te zetten tolerantiepunten.
Villa de Frit - Hooverplein
Hier kijken ze niet op een friet meer of minder. En zo hoort het. De frieten kleuren mooi goudgeel en zijn prima gebalanceerd tussen krokant en rijk aan aardappelsmaak. Hoewel de frietjes uit een pak komen, zit er ziel in. Over de mayonaise zijn de meningen erg verdeeld. Van een 'gekke nasmaak' over 'kermismayonaise' tot 'perfect'. Feit is wel dat de mayonaise ietwat lopend is en haar textuur snel verliest. Dit is een aanrader, zeker omwille van het houten (!) vorkje dat we meekrijgen.
Chick Away
De portie die we krijgen is gemiddeld en komt in een kartonnen bakje. Veel panelleden kunnen zich niet vinden in de nochtans smakelijk uitziende frieten. Ze worden of te plat, of te vettig bevonden. De mayonaise wordt omschreven als onevenwichtig en houdt het midden tussen citroen en ei. 'Deze mayo weet nog niet wat ze precies wil zijn.' De slotsom is dat dit pakje friet perfect op de noden van een beschonken student inspeelt, maar nalaat meer te doen dan dat.
