Circus Beiaardcantus palmt Ladeuzeplein in

Na drie jaar wachten streek de hoogmis van het Leuvense studentenleven opnieuw neer op het Ladeuzeplein, voor wat officieel de grootste Beiaardcantus ter wereld moest worden. Maar liefst 4.040 tickets werden uiteindelijk verkocht - nog zowat 500 meer dan bij de vorige editie. Horden studenten kampeerden urenlang in de rij om toch maar een kaartje te bemachtigen.

Er hing dan ook een gezonde spanning in de lucht wanneer de dorstige studenten de arena betraden. Oudgedienden van de Beiaardcantus zijn er als de kippen bij om een plaats te versieren vooraan, en dan het liefst zo dicht mogelijk bij de tapkranen. Diezelfde tapkranen zouden overigens de hele avond open staan - naar schatting 12.000 liter bier wordt soldaat gemaakt, goed voor een stevig gemiddelde van 12 pintjes per persoon. Als de hele corona één ad fundum nuttigt, drinken ze hierbij iets meer dan 20 vaten leeg.

Veel gerstenat dus, maar de studenten komen naar verluidt niet enkel daarvoor. ‘De gezelligheid en het samen zingen staan voor ons eigenlijk centraal’, aldus Kelly Voet, die aan het hoofd staat van het organiserend team. Daarbij wordt ze bijgetreden door heel wat van de aanwezigen. ‘Prachtig om samen te kunnen zingen met die begeleiding van de beiaard’, laat een student optekenen. ‘Vorige editie was ik er ook bij, en dat Io Vivat was echt kippenvel’.

Ook nu is het Io Vivat een mooi moment. Het begin van de cantus wordt ingeluid door een schare trompetspelers, die even het gevoel geven dat dit geen cantus maar wel een groots middeleeuws banket is. Na een korte verwelkoming wordt ook Het beiaardlied te berde gebracht, als een vroege bedanking aan beiaardier Luc Rombouts, die vanuit de Bibliotheektoren kan genieten van een uniek uitzicht.

De Beiaardcantus is evenwel geen gewone cantus. Ondanks de moedige pogingen van de vele vrijwilligers is er haast permanent vraag naar meer bier. Aangezien er ook geen echt praesidium is dat enige zeggenschap heeft over de studenten doet iedereen doodleuk waar hij of zij zin in heeft. Waar de eerste nummers nog braafjes meegezongen worden door de hele corona, is dit na een dik half uur al lang niet meer het geval.

Wanneer de eerste tempus ingeluid wordt, is het kalf dan ook al enigszins verdronken. Het Ladeuzeplein is getransformeerd in een mierennest van halfzatte studenten die op zoek gaan naar vrienden, lief of gewoon nog meer bier. Het helpt ook niet dat de audioboxen die de voorzang moeten verspreiden veelal vooraan geposteerd staan, en dan de studenten achteraan het plein maar met moeite kunnen ontcijferen welk lied gezongen wordt. Wie echt nog wil zingen, gaat gewoon voor het podium gaan staan.

‘Ook dit is een vorm van studeren - voor het leven dan’, zegt rector Rik Torfs, die zich aan een ad fundum waagt die hij opdraagt aan wielrenner Ward Sels. ‘De echte Sels’, dixit Torfs. Ook hij laat zich even meedeinen op het feestgedruis.

Naar het einde toe blijft er slechts weinig over van het cantusconcept, en slenteren de meeste studenten al lallend tussen de verschillende tafels heen. ‘Dit is echt niet gelogen het beste wat ik mijn leven heb gedaan, ooit’, schreeuwt een student ons toe. ‘Mag ik iets in de krant zetten voor mijn mama? Mama, ik hou van u en sorry’, zegt ene Dries. Een eerder bonkige jongeman spreekt ons aan over de afwezigen. ‘Zet het zo in de krant, dat het enorme seuten zijn’. Genoteerd.

Zo wordt een cantus die met de beste intenties van start ging uiteindelijk toch een eerder carnavalesk circus, met duizenden studenten die toch meer bevangen zijn door het bier dan door de schoonheid van de samenzang. Heel boeiend voor wie houdt van een urban safari, en voor de meesten ook een once in a lifetime experience die honderden verschillende verhalen zal opleveren. Memorabel was het in elk geval - althans, voor wie nog beschikt over zijn geheugen.

Edit: In de eerste versie stond dat er bij een ad fundum van de hele corona 40 vaten werden genuttigd, dat werd aangepast naar 'iets meer dan 20'.