Universitaire wereld kleurt Groen: academici kiezen massaal voor ecologisten

Met bijna 40% neemt Groen in vergelijking met de studenten nog een stevigere koppositie in. De Weg Vooruit en Voor Vooruitgang leiden CD&V en respectievelijk N-VA naar 21,3% en 19,6% van de stemmen. Open Vld lijkt met de opgestapelde witte konijnen toch niet te overtuigen en haalt slechts 8,9% van de stemmen. 'Hier kunnen de professoren nog wat leren van de studenten,' lacht Gwendolyn Rutten, partijvoorzitter van Open Vld.

Met respectievelijk 6% en 2,7% van de stemmen huppelen sp.a en PVDA samen achterop. Vlaams Belang weet ook met Dries Van Langenhove aan zijn zijde de Leuvense prof niet te overtuigen en krijgt slechts 0,9% van de stemmen. ‘De kloof tussen academici en de man op de straat was nog nooit zo groot,’ meent Klaas Slootmans, lijsttrekker voor Vlaams Belang in Vlaams Brabant.

Op Europees en Vlaams vlak lijkt de steun van de professoren voor Groen enkel toe te nemen. Het stemaandeel van CD&V en N-VA daalt ietwat ten opzichte van de federale tegenhangers, maar het verschil blijft klein. Op Vlaams vlak doet N-VA een inhaalbeweging en weet de partij het tweede grootste aantal stemmen binnen te halen. Open Vld staat iets sterker in zijn schoenen op het Europese en Vlaamse niveau terwijl sp.a nog verder wegzakt en stilaan met de kiesdrempel van 5% begint te flirten. PVDA haalt ook hier de kiesdrempel niet en Vlaams Belang zakt nog verder weg.

Compliment

Meyrem Almaci, partijvoorzitter van Groen, ziet in de resultaten vlak voor de verkiezingen een flinke opsteker: ‘Ons programma baseert zich op duidelijke krijtlijnen voor de toekomst die expertise verwerken en meenemen. De grote steun vanuit het academisch personeel is dan ook een enorm compliment.’ Voor de andere partijen is die monsterscore voor Groen dan weer heel wat problematischer.

N-VA-ondervoorzitter Lorin Parys erkent dat het academisch corps geen dwarsdoorsnede is van de maatschappij: ‘maar dan moet je natuurlijk wel de kanttekening plaatsen dat wanneer 200 professoren een opinie in de krant schrijven over een maatschappelijk thema, je dan weet dat het van een publiek komt dat voor een groot deel op Groen stemt.’ Klaas Slootmans van Vlaams Belang klinkt nog feller: ‘Wat de proffenpeiling betreft merken we dat de linkse mars door de instellingen – meer dan 50 jaar na mei ’68 – nog steeds erg voelbaar is. Hier is een grote uitdaging voor ons weggelegd.’

Volgens Silke Goubin, politicologe aan de KU Leuven, is die score nochtans niet verwonderlijk: ‘Het typevoorbeeld van een Groen-stemmer is een hoogopgeleide middenklasser die goed verdient. Proffen en doctorandi passen perfect in dat plaatje. We weten bovendien dat mensen die hoger opgeleid zijn, typisch minder voor extreme partijen stemmen.’

Dat de academici ‘milieu en energie’, ‘gezondheidszorg’ en ‘onderwijs’ naar voren schuiven als belangrijkste problemen waar België mee te kampen heeft, hoeft in die zin niet te verbazen. ‘Pas als je een zeker basiscomfort hebt, ga je je bekommeren om postmateriële waarden zoals het klimaat’, vult collega Bart Maddens aan.

De peiling werd afgenomen bij academici van de Faculteit Rechtsgeleerdheid, Sociale Wetenschappen, Economie en Bedrijfswetenschappen, Geneeskunde, Farmaceutische Wetenschappen en Industriële Ingenieurswetenschappen. Groen haalde in elke faculteit en op elk niveau de hoogste score, met uitzondering van Rechten. Daar wist professor Geens nog een eerste plaats voor CD&V op het federale niveau te behalen.

De stemintenties voor de federale verkiezingen