'Shame on KU Leuven': actiegroep voert protest tegen Israëlische partners van de universiteit

Palestijnse vlaggen, keffiyehs (sjaals) en bordjes waren naast paraplu’s gisteren aanwezig op het Ladeuzeplein. Spreuken als 'Palestine deserves diploma’s too', 'No more lies, cut the ties' en 'Never again is now' sprongen in het oog. 

Een uur lang werden er door een kleine menigte speeches gehouden en slogans als 'Shame on KU Leuven, break up with Israël' geroepen. Ook een joodse student met een Israëlische vlag was aanwezig, en trok zo de aandacht van de het publiek.

'Toxische' partners

Samier Khaled, de trekker van de nationale actie 'Break up with Israël' is zelf student geneeskunde aan de KU Leuven. 'Het is makkelijk de actualiteit uit het oog te verliezen tijdens de blok, maar voor mij en veel andere Palestijnse studenten bracht die periode niets anders dan zenuwen en verdriet door de genocide die er plaatsvindt.' 

Samier vond het daarom noodzakelijk om de aandacht te blijven vestigen op de relaties van de KU Leuven met Israëlische universiteiten. Volgens hem moet de universiteit alle banden verbreken vanuit het idee dat veel Israelische partners verwant zijn aan de Israelische wapenindustrie. Hun band met KU Leuven zou 'toxisch' zijn, zoals de actiegroep eerder al schreef. 

De actie werd vooral ondersteund door verschillende pro-Palestijnse actiegroepen zoals KU Leuven Students 4 Palestine, Solidarity with Palestine Leuven LAP en Intal Leuven. Ook de Leuvense afdeling van de marxistische studentenvereniging Comac was aanwezig, maar ze waren niet de trekkers. 

Joodse student aanwezig

Opvallend was dat er tegenover de menigte ook een Joodse student informatica aanwezig was met een Israëlische vlag. De student, genaamd Matthew Reichmann, wilde oproepen tot een meerstemmig debat. 'Door de vlag komen mensen naar me toe en kan ik conversaties voeren, maar ik begrijp dat het door sommigen als provocatief gezien wordt', vertelde hij aan Veto.

'Ik vind dat de protesten vooral als anti-Israël overkomen, zoals ook nu bij het oproepen tot het verbreken van de academische banden, in plaats van naar elkaar toe te bewegen in naam van de vrede', ging hij verder. 'Ik denk dat het proces van vrede begint bij gesprekken met gewone mensen en daarom sta ik hier.'

Halverwege de actie verscheen boven de beiaardtoren plots een Palestijnse vlag, waarop applaus van het publiek volgde. Hoewel op sociale media door sommigen werd beweerd dat die vlag was opgehangen door de beiaardier zelf, ging het om een anonieme vrouw die simpelweg een toegangsticket had gekocht. Dat horen we bij medewerkers van de Universiteitsbibliotheek. De actie werd afgesloten met een hartvormig brood dat in twee gescheurd werd en uitgedeeld werd aan de aanwezigen.

Personeel aanwezig

Ook academisch personeel was aanwezig. Professor sociologie Nadia Fadil hield een toespraak waarin ze zei dat het conflict volgens haar een Europese kwestie is, waar Europa schuld in draagt. Er worden immers Europese middelen, wapens en steun aan Israël geleverd, terwijl het vooral zuiderse landen en voormalige kolonies zijn die Palestina nu steunen en zich zoals Zuid-Afrika expliciet uitspreken tegen Israël. Ze sloot af met de woorden 'ceasefire now'.

Veel aanwezige studenten hadden kritiek op de houding van de universiteit. 'De KU Leuven wil zogezegd neutraal zijn, maar in dit geval kan je niet neutraal zijn vind ik. De universiteit handelt hypocriet, want na de inval in Oekraïne door Rusland heeft ze de banden wel verbroken', vertelt Marthe, student rechten. Veel andere aanwezigen deelden dat standpunt.

Professor vennootschapsrecht Marieke Wyckaert was ook aanwezig op het protest: 'Als jurist vind ik de woorden genocide en apartheid zwaar, maar de proportionaliteit is wel totaal zoek. Wanneer ik met mijn collega’s praat dan is zo goed als iedereen het eens dat de reactie van Israël disproportioneel is en dat wat er momenteel gebeurt echt niet meer kan. Maar toch tonen te weinig mensen effectief dat ze niet akkoord zijn, en daarom wil ik hier zijn, omdat ik het moet tonen.' 

 Maar sommigen hadden vooral zeer persoonlijke redenen om het protest bij te wonen. 'Mijn grootouders waren Palestijnse vluchtelingen en zelf ben ik in Jordanië opgegroeid en heb met mijn eigen ogen gezien wat er gebeurde', vertelde Fares, internationale student ingenieurswetenschappen. 'We kunnen enkel protesteren, mensen onderwijzen en bewustzijn blijven verspreiden en daarom ben ik hier.'

De vraag vanuit bepaalde hoeken om een academische boycot woedt nu al een tijd. Toch is lang niet iedereen akkoord. De houding van de Vlaamse universiteiten is een van voorzichtigheid: liever dan alle Israëlische academici en studenten over één kam te scheren, worden in de meeste gevallen de samenwerkingen met omstreden instellingen nu geval per geval bekeken. Wel namen nagenoeg alle universiteiten reeds een standpunt in tegen het geweld. 

Dit artikel werd geüpdatet op 18 februari. De joodse student die wordt vermeld is Matthew Reichmann. In een vorige versie werd Matthew nog anoniem aangeduid, maar hij wenste graag met volledige naam vermeld te worden.