'Roodborstje' - Femke vertelt haar verhaal

Het was net gedaan met mijn lief toen ik na twee jaar KU Leuven in Brussel ging studeren. Mijn vriendinnen bleven wel in Leuven en hadden daar hun sociaal leven. Stapje voor stapje kreeg ik het gevoel: ‘Ik ben alleen op de wereld’.

Zo begon ik greep te verliezen. Ik begon veel uit te gaan en wou extra veel in mijn vrienden investeren, omdat ik bang was hen te verliezen. Ik dronk vrij veel en sliep zelden. Soms was ik drie dagen aan een stuk wakker. Door liefdesverdriet at ik ook weinig. Achteraf hoorde ik dat dat factoren zijn die een psychose kunnen uitlokken.

Langzaamaan dacht ik dat mijn vrienden en mijn ouders een complot tegen mij hadden. Plots ben ik beginnen flippen op Facebook. Ik heb gepost: ‘Aan alle vrienden die mij liefhebben, kom nu naar mijn kot, want het is misschien de laatste keer.’ Veel mensen zijn dan gekomen en een vriendin heeft mijn ouders gebeld. Achteraf gezien was dat een noodkreet: ‘Help, ik heb aandacht, zorg en liefde nodig.’

Op de spoedafdeling hebben ze mij die avond platgespoten en dan ben ik twee maanden in de psychiatrie opgenomen. De eerste week zat ik in een gesloten afdeling, echt gevangenisachtig. Ik zag mensen die schreeuwend in de isolatiecel werden gestopt en iemand probeerde zich op te hangen met het snoer van een haardroger. Een helende omgeving was dat allerminst.

Na die week mocht ik naar een open instelling en ging het al iets beter. Vooral sport en de gesprekken met de psycholoog waren belangrijk. Ik kreeg ook antipsychotica en daarna antidepressiva. Dat was toen nodig. Even een acuut middel in je hersenen dat een bepaald stofke produceert, zodat het beter gaat.

Na mijn opname heb ik drie van mijn beste vriendinnen verloren. Zij misten ‘de oude Femke’ en hebben me dan stukje bij beetje laten vallen. Dat was heel pijnlijk. Ik heb drie jaar met schaamte rondgelopen. Het willen uitleggen, maar het niet kunnen uitleggen omdat je geen passende verklaring vindt. De reden van mijn psychose is een samenloop van omstandigheden en dat maakt het voor de omgeving moeilijk om begrip te tonen.

Tijdens mijn opname moest ik mezelf eens vergelijken met een dier. Ik koos een roodborstje. Een vogel zoekt beschutting in een warm liefdevol nest. Maar een roodborstje is ook een fiere mooie vogel en gesteld op haar vrijheid. Die stomme metafoor heeft me veel inzicht gegeven in mezelf.

Mijn psychose ligt nu zes jaar achter mij. Ik heb andere studies afgemaakt en werk nu. Het gaat relatief goed, maar soms ben ik bang dat het ooit zal terugkomen. Ik verwerk nu een nieuwe relatiebreuk. Deze keer heb ik wel tijdig de stap naar hulp gezet.

Zelf hulp nodig?

Bel 106 of surf naar tele-onthaal.be.
Bel 1813 of surf naar zelfmoord1813.be.

Het studentengezondheidscentrum van de KU Leuven kan je bereiken op 016/32.44.20 tijdens de werkuren.