Premier De Croo verdedigt beleid tegenover liberale Leuvense studenten: 'Wij hebben niet het PS-programma uitgevoerd, hè'

Dinsdagavond ontving het Liberaal Vlaams Studenten Verbond premier Alexander De Croo (Open VLD) in het kader van zijn vragenronde 'Vraag het aan Alexander'. Daarmee deed de eerste minister ook al verschillende andere steden aan. LVSV-voorzitter Gilles Van Dyck verwelkomde De Croo hartelijk en bedankte de premier dat hij tijd kon vrijmaken, 'ondanks zijn drukke agenda'. Al kaderde het evenement natuurlijk in zijn precampagne.

In een zaal van het STUK stonden drie grote cirkels aan stoelen opgesteld. Soms kreeg je als toeschouwer een beetje het gevoel alsof je in een Amerikaanse townhall meeting was beland, waarbij de president met opgestroopte mouwen vragen van de 'gewone man' beantwoordt. 

In de verdediging

Die presidentiële sfeer nam nog toe nadat De Croo daadwerkelijk zijn kostuumjasje uitdeed en het campagneconcept 'Vraag het aan Alexander' op de muur geprojecteerd werd. Toch moest De Croo bijna de volledige avond lang de verdediging in: zijn regeringsbeleid leek niet meteen populair bij de aanwezige studenten. 

Nadat hij enkele minuutjes te laat aankwam, vloog hij er meteen in. 'Zal ik eerst even wat praten of beginnen we direct met de vragen?', vroeg hij. Een verlegen stilte in de zaal, was voor De Croo een duidelijk signaal dat het liberale studentenpubliek niet meteen zat te wachten op een promopraatje, maar antwoorden wilde van hun premier.

Een jongeman stak scherp van wal met een kritische vraag over de budgettaire toestand van België, naar aanleiding van het nieuws dat de Europese Commissie ons land daarover op de vingers tikte. De premier van de Vivaldi-regering behield daarbij zijn gebruikelijke discours.

'Deze regering heeft het land door verschillende crisissen geloodsd', verdedigde De Croo zich. 'Ja, we hebben veel geld uitgegeven, maar daardoor hebben we wel onze gezinnen en bedrijven beschermd.' Al gaf hij uiteindelijk toch toe dat als liberaal 'de missie beter zou moeten zijn'.

Nadat er heel wat vragen over energie en de Europese natuurherstelwet passeerden, werd er een klassieke vraag gesteld, namelijk wat zijn standpunt is tegenover het cordon sanitaire. De premier zei eerst stellig dat hij 'niet per se aan politiek doet tegen een bepaalde partij', al zei hij er meteen duidelijk bij dat hij niet met het Vlaams Belang zou samenwerken.

Europese ambitie?

Naarmate de avond vorderde, gingen de vragen én de antwoorden meer in diepte, en De Croo handelde ze ook minder haastig af. Zo ging de premier bijvoorbeeld met een student heen-en-weer over het conflict in Gaza. Daarnaast werden er ook vragen gesteld over specifieke topics, zoals AI of de Argentijnse verkiezingsuitslag. Zeker toen het over buitenlands beleid ging, begon de premier met veel meer passie te spreken. 

Zo leek het soms wel alsof De Croo zich meer in zijn element zou voelen in een Europese topjob. Het gerucht doet al langer de ronde dat hij informeel aan het solliciteren zou zijn voor een internationale functie. Dat ontkende hij echter formeel tegenover Veto. 'België is nu eenmaal een land dat afhankelijk is van het buitenland. Ik verdedig de Belgische belangen en die verdedig je in België, maar ook in het buitenland.' 

Belgische kaart

Dinsdagavond trok De Croo volledig de Belgische kaart, iets wat toch sterk contrasteert met de jongere versie van De Croo die in 2011 nog de regering-Leterme liet vallen om BHV (De eis om de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde te splitsen, red.), een Vlaams-nationalistisch strijdpunt. 'Vlamingen en Walen zijn eigenlijk helemaal niet zo verschillend', antwoordde De Croo op een vraag van een Waalse student over de toenemende politieke afstand tussen Vlaanderen en Wallonië. 'De politieke vertaling is gewoon anders.' 

Ook aan Veto bevestigde de premier – weinig verrassend – zijn geloof in België. 'Ik zie dat er nog veel potentieel is in ons land en hoe we zaken zouden kunnen verbeteren. Voor mij is het cruciaal dat je dat met partijen doet die geloven in de sterkte en mogelijkheden van ons land. Welke partijen dat zullen zijn, zal blijken na de verkiezingen.'

'Maar u mag van mij verwachten dat ik het land niet ga opsplitsen. Als land hebben wij veel te bieden, maar dat gaat alleen werken als je begrijpt dat je met elkaar moet samenwerken', benadrukte De Croo.

Malaise in de partij

Vragen over slechte peilingen of malaise in zijn partij Open VLD, wuifde hij weg. 'Misschien dat sommigen dat vergeten zijn, maar de strijd is nog niet gestreden. Mijn partij is niet afgeschreven op basis van wat 2000 mensen aan een peilingbureau zeggen. Jullie zijn nog niet van ons af.' (lacht) 

Als antwoord op een vraag uit het publiek zei De Croo dat hij liever in een partij hoort waar iedereen open kritiek uit, dan in een partij waar iedereen naar een grote leider luistert. Toch is het net dat beeld dat zich bij veel mensen nestelde na de aanstelling van de ministers Paul Van Tigchelt en Gwendolyn Rutten in respectievelijk de federale en Vlaamse regering. 

Het beeld dat De Croo de macht in de partij naar zich toe zou hebben getrokken, klopt volgens hem niet. 'De mensen die mij goed kennen, weten dat ik zeer veel consulteer. Uiteindelijk is het evenwicht hersteld met de aanstelling van Gwendolyn Rutten in de Vlaamse regering.'

'Weet u', gaat De Croo verder, 'we hebben gekozen voor expertise: met Paul Van Tigchelt als minister van justitie en Gwendolyn Rutten als vice-minister-president, is die expertise er. Achteraf gezien denk ik dat we de juiste keuze gemaakt hebben. Soms heb je een beetje tijd nodig om gelijk te krijgen.'