interview> “Ik mag al fuck zeggen van mijn moeder”
Navraag: Kristof Calvo
Met F*ck de zijlijn houdt Groen-politicus Kristof Calvo een pleidooi voor het possibilisme waarin doendenken het haalt op doemdenken.“Een groene partij moet uitbreken en heilige huisjes durven af"
De groene snaak neemt geen blad voor de mond. Al vloekend vanop de zijlijn proclameert hij zijn visie op de politiek. Hij vat die samen in “een concreet, oplossingsgericht én persoonlijk boek zonder aan masturbatie te doen.” Calvo schreeuwt ermee zijn liefde voor politiek uit, gecombineerd met 75 voorstellen voor een betere toekomst, zoals het een possibilist betaamt. De possibilist voor ons heeft een beetje haar op zijn tanden.
Waarom censureer je “fuck” op de cover?
Calvo: «Ik vond dat grafisch mooier. Er is geen andere reden voor. Ik mag al fuck zeggen van mijn moeder (lacht).»
Je wilde een positief boek schrijven. Toch verval je soms in een anti N-VA-discours?
Calvo: «Je kan geen hoofdstuk over de toekomst van België schrijven zonder het te hebben over de perfide strategie van het Vlaams-nationalisme. De Belgische politiek had nood aan een ander verhaal, want er was nog niemand opgestaan om de clichés van de N-VA-tactiek van twee democratieën weg te werken.»
«Ze hebben het er moeilijk mee dat iemand hen uitdaagt. Ik ga dit ook blijven doen tot 2019, want ze kondigen aan dat voor hen de verkiezingen weer communautair worden.»
“Een echte groene heeft een gezonde allergie voor verstaatsing”
VERJONGING
De meerderheid van de jongeren is politiek moe. Hoe kan de politiek die kloof overbruggen?
Calvo: «Stemrecht vanaf zestien jaar kan een trigger zijn om jongeren dichter bij de politiek te brengen. Ik ben positiever over die kloof dan gangbaar is. Misschien ben ik bevooroordeeld, want bij Groen krijgen jongeren sneller kansen.»
«Politiek is een mooie stiel. Er zijn ook momenten van amicaliteit en van consensus. Je moet geen master in de smeerlapperij hebben om erin te overleven.»
«Waar ik ook voor pleit is om het steriele debat tussen meerderheid en oppositie te doorbreken. Het debat rond euthanasie voor minderjarigen was het meest pure en eerlijke parlementaire debat dat ik ooit heb meegemaakt. Ik denk dat we meer van die debatten nodig hebben. Daarmee kan onze generatie het verschil maken.»
«Ik zou ook graag de werking van partijen verder openstellen. Partijen die mensen laten betalen om te mogen besluitvormen is totaal achterhaald. En dan mogen ze vaak niet eens beslissen, maar alleen klappen als de grote leider het congres toespreekt. Dat is een relikwie die niet bij deze tijd past. Geef niet-leden inspraak in lijstvorming en in programmavorming. Mijn grootste nachtmerrie is dat mensen hun rug naar de politiek keren.»
Onze generatie wordt constant aangepraat dat het steeds slechter zal worden. Waar komt dat pessimisme vandaan?
Calvo: «De propaganda van “there is no alternative” is daar een van de oorzaken van. Pessimisme en angst kan je niet bestrijden met verplicht optimisme, omdat het over de hoofden van mensen heen gaat. Wat me aantrekt in het possibilisme is net dat midden tussen optimisme en pessimisme, die empathie voor angst en onzekerheid.»
«De zondag na de aanslagen in Parijs, ben ik in de zetel gaan liggen met een seuzeke(Willebroeks voor dekentje, red), twijfelend tussen boosheid, angst en hoop. Als je naar aanleiding van Parijs geen angst voelt, dan is er iets mis.»
«De gretigheid van sommige collega’s in de 48 uur erna verbaast me. Alsof je dat met een vingerknip kan oplossen. Naar aanleiding van Parijs krijg ik de boodschap binnen dat ik als progressieve politicus moet zwijgen omdat we mee aan de oorzaak van de aanslagen zouden liggen.»
«Ik word mottig van dat zwartepieten. Een zekere bescheidenheid van de rechterzijde in dit debat is, denk ik, wel gepast. Wie is er al jaren bevoegd voor inburgering en binnenlandse zaken?»
«Wanneer ben ik echt vanonder mijn seuzeke gekropen? Zondagavond in Mechelen om met 1100 mensen van alle leeftijden en alle kleuren samen op straat te komen. Een ongelovige thomas zoals ik stond naast een man in een lang wit kleed samen dezelfde boodschap te verkondigen: “We laten ons niet uit elkaar spelen.” Een coalitie van verlichte mensen is de grootste nachtmerrie van die terroristen.»
HEILIGE HUISJES
Die superdiversiteit is een uitdaging. Misschien zijn we te verschillend om een gemeenschap te voelen. Is dat de reden waarom N-VA zo succesvol is?
Calvo: «Je kan moeilijk spreken van een gemeenschapsgevoel als je aan een sneltempo het gros van de bevolking beledigt. Voor een gemeenschapsgevoel moet je ook willen verbinden en N-VA doet het tegendeel. »
«Voor dat thema ben ik niet in de politiek gestapt, maar het is wel waarvoor ik misschien nog een tijd aan politiek wil doen. Om een nieuw wij-gevoel te creëren, ga je heel inclusief moeten denken en zal er ruimte gemaakt moeten worden voor verschil. Die aanpassing moet in twee richtingen gebeuren.»
“Geen master in de smeerlapperij nodig om in de politiek te overleven”
Is Nederlands leren een vereiste voor migranten?
Calvo: «Enerzijds pleit ik voor een veel minder rigide kijk op taal bij de overheid. Dat is vloeken in de kerk voor velen. Maar anderzijds hou ik een pleidooi voor Nederlands als voornaamste bindmiddel in een superdivers Vlaanderen. De rechterzijde heeft het monopolie niet op die sociale maatregel bij uitstek, maar wij zouden taal nooit gebruiken om mensen uit te sluiten.»
Kiezers kiezen niet massaal voor Groen. Schieten jullie tekort in de antwoorden op hun zorgen en noden?
Calvo: «Ik denk dat het vooral een uitdaging is om de breedte van ons programma en project nog duidelijker te articuleren. Ik ben soms verrast over welke oude clichés om de hoek loeren. Ik wijd een hoofdstuk aan ondernemerschap en dan wordt het net niet op CNN uitgezonden dat er ne groene over schrijft.»
«Wie er uiteindelijk in niet geringe mate zal beslissen hoe de politiek in Vlaanderen zal evolueren zijn de progressieve krachten binnen CD&V en Open VLD. Zij zullen de komende jaren een kant moeten kiezen. Blijven zij de kleine kartelpartner van de N-VA? Of kijken ze naar de andere kant en proberen ze samen met ons een aantal van die 75 voorstellen te verwezenlijken?»
«Als groenen nemen we het beste van de liberalen, het beste van de socialisten en voegen daar verantwoordelijkheidszin voor onze planeet aan toe. Dat betekent dat we vrijheid, creativiteit en ondernemerschap omarmen. Een echte groene heeft een gezonde allergie voor bevoogdende structuren, voor verstaatsing, voor een opdringerige overheid. Als je dat niet hebt, dan ben je geen echte groene.»
