LOKO Sociaal maakt balans op

LOKO Sociaal trapte het academiejaar af met een besparingsronde en een tekort aan vertegenwoordigers, ook in de cruciale deelstuvoraad. Die deelstuvoraad verdeelt de middelen van studentenvoorzieningen in Leuven en bestaat voor de helft uit studenten. Niet alle mandaten in de deelstuvoraad raakten begin dit jaar opgevuld. Dat nu al alle deelstuvo-mandaten zijn opgevuld voor volgend academiejaar, karakteriseert de evaluatie van dit jaar.

Tom Biesheuvel was coördinator van LOKO Sociaal. Hij verduidelijkt: “Als ik erop terugkijk, is dit een jaar geweest waarin het schip genaamd LOKO vol met rubberkurken is gestoken.”

“Ik was inhoudelijk misschien niet de sterkste mandataris LOKO Sociaal ooit,” evalueert Biesheuvel zichzelf. “Ik was niet per se the right man for the right job. Wat volgens mij wel zeker mijn verdienste is, is dat ik een basis gelegd heb voor volgend jaar. Er is trouwens door heel de ploeg ook bijzonder hard gewerkt dit jaar.”

Wat dit jaar de functie van de Sociaal-coördinator niet vergemakkelijkte, was het gebrek aan een LOKO-voorzitter. “Tom heeft heel vaak voorzitterstaken moeten opvangen,” zegt de nieuw verkozen LOKO-voorzitter en huidig mobiliteitsmandataris Bram Van Baelen. “Dat is niet evident voor iemand die die functie niet echt wou.”

Dat beaamt Joost Vermote, Acco-en Alma-mandataris. “Tom deed meer dan in zijn takenpakket zat en was op bepaalde momenten soms meer voorzitter, terwijl hij daar nooit voor had geopteerd. Dan komen gebreken altijd meer in het licht te staan dan de realisaties. Hoge bomen vangen nu eenmaal veel wind.”

Een gebrek aan ervaring, zowel bij de coördinator als bij het hele team, speelde mee. “Tom wilde echt wel iets bereiken met LOKO Sociaal,” besluit diversiteit-mandataris Nora Sleiderink, “maar hij had zelf misschien te weinig ervaring.”

“Er waren dit jaar veel mensen die voor het eerst bij LOKO zaten,” vult Toon Van Schel aan. Neem daarbij het feit dat er geen voorzitter die alles kon coördineren. Dat maakte het niet gemakkelijk.”

Alma

Alma voerde aan het begin van dit jaar een prijsstijging door die de LOKO-mandatarissen in de Raad van Bestuur niet konden tegenhouden. “Wij als studentenvertegenwoordigers zijn natuurlijk helemaal geen voorstander van een prijsstijging,” laat LOKO-mandataris Toon Van Schel weten. Van Schel wijst erop dat op vraag van de studenten de prijs voor de laagste categorie op hetzelfde niveau bleef.

Hoewel Alma het bedrijfseconomisch beter doet, blijft het studentenrestaurant niet onbesproken (zie pagina 15). Zowel Biesheuvel als Van Schel vinden de huidige prijszetting van Alma principieel te hoog. In vergelijking met studentenrestaurants in andere steden lijkt dat te kloppen. De studentenvertegenwoordigers klagen bovendien een gesprek aan inspraak aan.

Hoe dan ook is Alma een bedrijf in transitie. “Het antwoord op de vraag ‘wat is Alma?’ is helemaal veranderd,” vertelt Van Schel. “Het concept waarin een student om 12 uur een warme maaltijd gaat eten is volledig achterhaald. Studenten willen flexibiliteit. Alma moet zich heroriënteren, men is daar nu ook al mee bezig. Het Living Campusidee (de idee om de campus tot een echte leefruimte te maken, red.) moet in de restaurants tot uiting komen.”

Van Schel vindt het positief dat Alma meer inzet op ‘beleving’, zoals het plaatsen van een lounge en kickertafel in Alma 2. “We zien dat dat studenten aanspreekt.”

Diversiteit

De post Diversiteit leefde dit jaar sterker dan vorig academiejaar, aldus mandataris Nora Sleiderink. “De afwezigheid van een ervaren coördinator of behulpzame voorgangers maakte het voor mezelf moeilijk om een invulling te vinden voor het mandaat.”

De belangrijkste verwezenlijking van de mandatarissen lijkt de fakbartocht in rolstoelen samen met vicerector Studentenbeleid Rik Gosselink en Diversiteit Katlijn Malfliet. “We hebben de zichtbaarheid vergroot van de problematiek. Nadien hebben we alle fakbars gescreend. Met deze screening gaan we verder naar de raad voor toegankelijkheid en zij gaan daarmee verder.”

Toch zijn er volgens Sleiderink ook een aantal zaken zoals uitdagingen in gender- migratieproblematiek blijven liggen: “Na de uitsluiting van meisjes bij de 24 urenloop wilden we een actie op poten zetten. Daar was eerst wel animo voor, maar door interne moeilijkheden is er niets van gekomen.”

Een terugkerend probleem, vindt Sleiderink: “Er waren altijd veel ideeën, maar door het ontbreken van iemand die alles in goede banen leidde, raakte niet veel concreet.”

Duurzaamheid

Een nieuwe post dit jaar was Duurzaamheid. Al is er bij dat mandaat van concrete verwezenlijkingen geen spoor. Mandataris Caroline Hermans diende een tijdje geleden haar ontslag in.

Zelf blikt ze positief terug op haar ervaring als mandataris. “Ik kon het moeilijk combineren met mijn studies, maar Mobiliteit en Diversiteit hebben heel wat werk verzet. Mijn mandaat was een struikelblok, omdat ik een verkeerde tijdsinschatting had gemaakt en de post volledig nieuw was.”

“Duurzaamheid was soms een beetje moeilijk,” vindt Biesheuvel. “Er is niet genoeg gedaan. Het minimale is gebeurd, vol goede moed en ambitie. We hebben alle ideeën echter niet kunnen waarmaken.”

Hermans ziet de toekomst van Duurzaamheid binnen LOKO rooskleurig in: “De KU Leuven verwelkomt Duurzaamheid met open armen. Ik denk dat mijn mandaat volgend jaar nog zal bestaan.”

Mobiliteit

Met de Mobiliteitspost haalde LOKO Sociaal de nationale media door het aankaarten van de GAS-boetes voor het fout parkeren van je fiets. Mobiliteitsmandataris Delphine Ramon blikt tevreden terug: “We hebben bij de GAS-boetes snel gereageerd. We proberen dat te veranderen, al is het geen makkelijk dossier.”

Naast de GAS-boetes speelde ook het nieuwe circulatieplan van de stad een belangrijke rol voor de mandataris: “We hebben sterk ingespeeld op het circulatieplan. We hebben gezorgd voor een optekening van éénrichtingsstraten die opnieuw tweerichtingsstraten zouden moeten worden om in te zetten op de fietsbaarheid van de stad.”

Ramon is optimistisch over de opvolging naar volgend jaar toe: “Er is genoeg continuïteit om alles door te spelen. Wie volgend jaar start, krijgt dus voldoende bagage mee.”

Acco

Veruit het belangrijkste Acco-thema dit jaar was de uitrol van het leerplatform Sofia. Door een te hoge prijs en een meerwaarde die niet altijd duidelijk is, spraken zowel studenten als universiteit zich uit tegen Sofia in haar huidige vorm. “Sofia is drie jaar geleden door de AV goedgekeurd,” duidt Biesheuvel. “Het is anders uitgedraaid dan het oorspronkelijk geportretteerd was. Nu heeft de AV heeft zich duidelijk uitgesproken.”

“Wij hebben altijd opengestaan voor klachten van studenten,” gaat Biesheuvel verder. “Joost Vermote (Accomandataris, red.) organiseerde sessies om te praten over de aanpak.”

Of LOKO niet te laat was met actie te ondernemen? “Wij hebben net zelf de discussie geopend naar de studenten. Sofia bestaat al twee jaar en bijgevolg hadden we het evengoed kunnen laten voor wat is, maar toch wilden we meer inbreng van de studenten. Net daarom hebben we meerdere malen proactief een platform aangeboden aan de studenten, waar constructief van gedachten kon worden gewisseld.” Hoewel de beslissing nog niet genomen is, ziet het er naar uit dat de reactie van studenten en dus ook LOKO resultaat oplevert, gezien Acco de gemiddelde prijs waarschijnlijk verlaagt.

"Daarnaast zijn we dit jaar trouwens ook actief gestart met een bezoek aan de verschillende cursusdiensten, waardoor we nog beter onze rol konden opnemen als mogelijke bemiddelaar in geval van problemen," voegt Vermote toe.