Leg 'm maar op tafel... je portefeuille

'Was daten tegenwoordig maar zo simpel en romantisch als het in de jaren ’80 was', mijmert de New Yorkse blogster Stephanie Maida. 'Je ontmoet een schattige jongen. Hij vraagt je mee uit, haalt je later op in zijn Mustang en je rijdt samen de zonsondergang tegemoet. Zucht.'

Heeft de Amerikaanse een punt en zijn jongens in de datingwereld niet meer de charmante gentlemen van weleer?

Chivalry is dead is een bekende boutade die wel lijkt op te gaan in een wereld waarin netflix & chill of hookup culture gangbare termen zijn geworden. Een recent onderzoek gepubliceerd in Time Magazine toonde zelfs aan dat jonge mannen meer emotioneel genot uit bromances, hechte vriendschappen met andere jongens, halen dan uit de romantische omgang met hun vrouwelijke tegenhangers.

Met andere woorden: een vaste relatie mag maar het hoeft niet per se voor de mannelijke student. Ligt de bal na eeuwen van masculien initiatief dan eindelijk in het meisjeskamp?

Eerste stap

Zo ervaart student Frits Van de Kerpel het nog niet helemaal. 'In mijn date-ervaring voel ik dat je als jongen toch nog vaak de eerste stap moet zetten', legt hij uit waarna de nuance volgt. 'Maar wanneer ik met vrienden uitga gebeurt het wel eens dat er meisjes met ons een gesprek proberen aanknopen.'

Dat evenwicht in initiatief nemen valt ook bij kersvers alumnus Anouk te horen. “Ergens heb ik nog een klassiek verwachtingspatroon waarbij ik stiekem hoop dat de jongen het initiatief neemt. Maar eigenlijk moet het van beide kanten komen. Ik neem als meisje vaak een afwachtende houding aan maar als ik merk dat de signalen die ik opvang positief zijn, durf ik ook wel eens een move maken. Als er dan geen reactie komt, ligt de bal wel terug in zijn kamp. Ik ga écht geen twee keer na elkaar sturen”, vertelt ze met een knipoog.

Elisabeth Timmermans, die in september doctoreerde met een onderzoek naar online dating ziet hoe op het net de traditionele rolpatronen toch nog doorspelen. “Op Tinder zien we dat meisjes doorgaans meer matches hebben dan jongens en dat het het eerste contact toch nog vaak van de jongen moet komen.”

Wie gaat dat betalen?

Een ander vraagstuk is wie na de eerste pasjes de dans leidt én betaalt. In een klassiek patroon was het de man die netjes de deur voor de vrouw openhield en nadien met een glimlach de rekening van een avondje daten betaalde. Onlangs nog speelde bank ING in op dat traditionele verwachtingspatroon met een reclamecampagne voor zijn nieuwste overschrijvingsapp. ‘Betaal jij me terug als het niets wordt’, stond er te lezen boven een foto van een man die via zijn smartphone een som geld van zijn vrouwelijke date terugkreeg. Vraag is of jonge mannen überhaupt nog steeds als enige hun beurs opentrekken. 'Sommige jongens staan er echt op om je te trakteren. Ze vinden het haast een belediging als jij eens wil betalen', countert Anouk. 'Dat mag maar het hoeft voor mij niet.'

'Van mijn papa heb ik geleerd dat het normaal is dat de man betaalt', legt student Jan uit. 'Maar ik denk er tegenwoordig wel over na of het niet eerlijker is dat ieder gewoon zijn ding betaalt.'

'Uit Amerikaanse literatuur zien we dat emancipatie ervoor gezorgd heeft dat vrouwen in de VS vaak zelf hun rekening willen betalen. Sommige mannen knappen er zelfs op af als het toch een keertje van hun verwacht wordt. Toch is het juist de populaire Amerikaanse mediacultuur die, ook bij ons, nog in zekere mate voor een traditioneel verwachtingspatroon zorgt', legt Timmermans uit.

Seks!

Tot slot rest ons de vraag waar jongens tegenwoordig op uit zijn bij het daten. Het cliché wijst steevast in de richting van het alfamannetje met zin in een stevig potje seks terwijl meisjes op zoek zijn naar de prins op het witte paard. 'Achterhaald', vindt Timmermans. 'Het klopt dat jongens vaker dan meisjes uit zijn op seks maar ze zijn zeker geen meerheid. Ook jongens zoeken een relatie terwijl niet alle meisjes wachten op hun prins. Wat we zien is dat de meesten eigenlijk gewoon online daten voor de fun.'