Jongerenvoorzitters zijn het identiteitsdebat beu

Relschoppers en zogenaamde haatpredikers zetten de boel op stelten. Een intolerante minderheid klopt op de poorten van het Vlaamse land. Mogen wij, naïevelingen, het publieke debat geloven, dan staan de fundamentele waarden van onze samenleving op het spel.

Het was Vlaamse Kermis vorige week. Hedendaagse muziek werd door een briesende tweet van Zuhal Demir met de klap een symbolisch gegeven; een streng-Islamitische theatermaker moest zich bij Lieven Van Gils komen verantwoorden voor het afzweren ervan. Terloops werd de man gevraagd naar zijn mening over homoseksualiteit. Kortom, de draaimolen draaide, de paardjes op en neer.

Het identiteitsdebat is al een hele tijd hot en alleen de N-VA vindt het echt fijn het te voeren. ‘Ik denk dat er andere uitdagingen zijn die iets belangrijker zijn dan dit debat’, merkt Sammy Mahdi, voorzitter van jong CD&V, fijntjes op. Hij hoopt dat de gemeenteraadsverkiezingen volgend jaar een nieuwe wind met zich meebrengen.

Aaron Ooms, voorzitter van de Jongsocialisten, treedt hem bij: ‘Die Vlaamse identiteit? Ik weet niet wat die is. Ik zeg dat omdat ik vind dat we daar veel te veel op doorgaan, terwijl we de grote issues niet aanpakken.’

‘Ik snap het ook wel, hè’, aldus Mahdi. ‘De samenleving van onze grootouders zag er helemaal anders uit. Ze zagen voor het eerst een Afrikaan. Ik begrijp dat het even duurt voordat mensen daarin meegaan en begrijpen dat de samenleving verandert. Maar dat we vandaag de dag nog vragen stellen als ‘vanwaar komde gij?' op basis van een huidskleur. Ja, dat is de samenleving van 50 jaar geleden, hè.’

Excessen

Maurits Vande Reyde, voorzitter van Jong VLD, hanteert twee principes waarop hij zijn samenlevingsmodel baseert. Enerzijds breng je je medemens geen schade toe, anderzijds houd je je aan een zeker normen- en waardenkader. Als voorbeeld noemt hij een aantal hippe verlichtingswaarden: ‘De gelijkheid tussen man en vrouw, respect voor elkaars lichamelijke integriteit.’ Binnen dat kader doet iedereen lekker waar hij zin in heeft: ‘Ik gruwel van een samenleving die een bepaalde neutraliteit zou moeten uitstralen.’

‘Het publieke debat wordt erg zwart-wit gevoerd. Omdat de identiteitsdenkers, dat zijn zij die een nogal homogene vorm van identiteit nastreven, het debat op een vrij luidruchtige manier voeren’, zegt Vande Reyde. ‘Zij spitsen excessen die er zijn, zoals de rellen in Brussel, die buiten het waarden- en normenkader vallen, steeds toe op een identiteitsverhaal. Maar als je in de reële wereld leeft... daar zijn verschillende gemeenschappen hoor, maar die zijn niet zo homogeen als in het publiek debat wordt voorgesteld.’

De vraag blijft natuurlijk wat je als beleidsmaker doet met dergelijke excessen en of je ze best niet in een wat vroeger stadium aanpakt. Ooms: ‘Dat gaat over elkaar ontmoeten, met elkaar praten. Door van elkaar weg te blijven zullen we dat in ieder geval niet bereiken. Nog minder door mensen op te delen in categorieën zoals dat hier al te vaak gebeurd. Dan gaan we er in ieder geval niet geraken.’

‘Ik hoor mevrouw Homans zeggen dat ze moskeeën niet gaat erkennen’, aldus Mahdi. ‘Maar dat ze eens antwoordt op de vraag ‘hoe pakken we de problemen dan aan die er zijn?’ Er is geen orde in de moskeeën en de controle erop is niet goed genoeg, dus we gaan ze afschaffen. Ja goed, maar wat doen we er dan mee? Het is de uitdaging voor de overheid en de maatschappij om daar met een tegendiscours te komen, een ander verhaal dat sterk genoeg is en dat heel veel mensen bereikt.’