In een natuurdebat kleurt elke partij groen

Donderdagavond organiseerden Natuurpunt Leuven en de vrienden van Heverleebos en Meerdaalwoud een verkiezingsdebat in de Blauwput, waar de lijsttrekkers van de Leuvense partijen aanwezig waren met de speerpunten van hun groenbeleid.

De stad als biotoop

‘Stad en natuur zijn geen tegengestelden’, zetten de organisatoren het debat meteen op scherp. ‘De stad is ook een biotoop.’ Maar er is werk aan de winkel, als de biodiversiteit een kans wil krijgen, en Leuven klimaatneutraal 2030 gehaald moet worden. Want zoals het er nu voorstaat, debiteert Zeger Debyser (N-VA), is Leuven ‘de stad waar de burgemeester langer blijft dan de bomen.’

De ambities van de Leuvense lijsttrekkers zijn nochtans hooggespannen. Terwijl het publiek resoluut kiest voor de boom als hun het dilemma wordt voorgeschoteld ‘1001 bomen in de stad of een groot park?’, blijkt al snel dat de Leuvense lijsttrekkers het of-of van die vraag ruimschoots wensen te overstijgen. Zo wil Groen niet duizend, maar tienduizend bomen planten, Open Vld belooft de Dijle terug Leuven binnen te brengen – ‘blauw voor meer blauw’ – en sp.a is vastberaden Leuven verder te ontwikkelen tot ‘een van de meest welvarende, groene en zorgzame steden van Europa’. Als we de politici rond de tafel mogen geloven, gaat Leuven een groene toekomst tegemoet.

Thema’s die de revue passeren zijn betonnering, actief groenbeleid, biodiversiteit, biolandbouw, woonverdichting. Verschillende politici verwijzen naar het memorandum dat Natuurpunt en Vrienden van Heverleebos en Meerdaalwoud opstelden voor de komende legislatuur, waarin suggesties en plannen staan voor een groener beleid. Naast algemene beloftes – meer bomen, meer groen, mooiere parken – discussiëren de lijsttrekkers naar hartenlust over verschillende concrete projecten. De pijlen worden daarbij meer dan eens gericht op de twee aanwezige schepenen, Carl Devlies (CD&V) en Mohamed Ridouani (sp.a), die alle tekortkomingen van de huidige legislatuur te slikken krijgen.

Zo wordt de geplande bouw van een parking aan de site van het Bruulpark heftig op de korrel genomen door voornamelijk Groen en PVDA, die stellen dat de noodzakelijke ontwatering voor het graven van de parking een bedreiging creëert voor de omliggende bomen en dat de tegemoetkoming van een daktuin met minder dan een meter grond louter absurd kan genoemd worden. Voor David Dessers (Groen) is het duidelijk: ‘Het is kiezen tussen park of parking.'

Woord en daad

Dat iedereen van groen houdt en liever meer groen zou zien, lijkt na het debat vrij duidelijk. Maar de organisatoren, en ook Groen, Liever Leuven en PVDA werpen vragen op over de effectieve omzetting in beleid. Zo lijkt het voltallige gemeentebestuur al jaren te vinden voor het openleggen van de Dijle op de Vismarkt, maar de realisatie blijft uit. Debyser benadrukt het belang van de medewerking van burgersverenigingen. Dessers oogst succes als hij stelt: ‘Voor de verkiezingen praat iedereen over groen, na de verkiezingen heb je de groenen nodig om ze bij de les te houden. Het origineel is beter dan de kopie.’ Applaus uit de zaal.

Dat is meteen de beperking van dit soort verkiezingsdebatten; in een kamer vol mensen die van ecologie hun levensengagement maken, is het voor bepaalde partijen prediken voor eigen kerk. Line De Witte (PVDA) wijst op het belang van de verbreding van groene initiatieven tot bij de brede bevolking. ‘Het blijft te vaak iets van de gegoede middenklasse. Als je dit niet uitbreidt, bereik je nooit een fundamentele verandering.’

Haar uitspraak heeft onrechtstreeks betrekking op de reikwijdte van dit debat: het aantal personen dat het bereikt, blijft beperkt. Terwijl studenten talrijk opdagen op het jaarlijkse kopstukkendebat in de PDS, dat gevuld wordt met holle slagzinnen, speelt een inhoudelijk en diepgaander debat zich af binnen de muren van een zaaltje van een jeugdherberg. Nochtans is de stad, zoals Devlies stelt, ‘een laboratorium voor de democratie’. Het debat is er al, nu nog het volk. En aan de politici: de wil om te vergroenen is er al, nu nog de boom. Dat is ook het besluit van de organisatie, die zoals het een belangenvereniging betaamt, afsluit met een dreiging: ‘Het volledige debat is opgenomen, we komen terug als u het beleid voert.’