‘Ik schat de kans redelijk klein in dat dit een eerlijk gesprek is’

Dries Van Langenhove zetelt als studentenvertegenwoordiger in de Raad van Bestuur van de UGent en is oprichter van Schild & vrienden. Onlangs was hij te gast in de studio van Terzake om de normalisering van transgenders en de media-aandacht die ze krijgen aan te klagen. Hij nodigde ons uit in de Vooruit, ooit een notoire socialistische coöperatieve. Te midden van de politiek correcte gedachtenpolitie dus, waartoe hij ook Veto rekent. ‘Ik schat de kans redelijk klein in dat dit een eerlijk gesprek is.’

Het traditionele gezin

Wat is het conservatisme voor u? Wat wilt u juist conserveren?

‘Als ik op zulke vragen antwoord, loop ik het risico het heel brede project van Schild & Vrienden te herleiden tot één standpunt.’

U moet toch kunnen uitleggen wat uw conservatisme juist inhoudt?

‘Ja. Conservatisme is voor mij: de goede dingen behouden in onze samenleving. We zijn ze momenteel allemaal aan het deconstrueren en kapotmaken. Bijvoorbeeld, het traditionele gezin. Dat is iets prachtigs. Europa en het westen zijn gebouwd op een traditioneel gezin met een sterke moeder, een sterke vader, sterke kinderen. Ik zeg niet dat we de scheiding moeten afschaffen of dat ik iets tegen holebi’s heb. Helemaal niet. Dat schrijven mensen dan graag over mij. Maar ik vind dat het traditionele gezin moet gepromoot worden. Er is niets mis mee om te zeggen dat het traditionele gezin prachtig is. Als je dat vandaag zegt, word je er op aangevallen. Dat vind ik waanzin.’

Mogen homoseksuele gezinssamenstellingen dan niet gepromoot worden?

‘Mij lijkt het gevaarlijk hoe vandaag in kinderboeken op de lagere school staat dat iemand twee papa’s heeft of dat mama een papa is geworden en papa een mama. Op die manier indoctrineert men kinderen met het transgenderisme of holebinormen. Ik heb er niets tegen dat kinderen op de juiste leeftijd correct geïnformeerd worden. Er zijn mensen die in een verkeerd lichaam zijn geboren en mensen die vallen op mensen van hetzelfde geslacht. Maar we moeten kinderen niet op zeer jonge leeftijd ten prooi laten vallen aan alles wat volwassenen nu meegeven, dat bijvoorbeeld iemand die twee papa’s heeft de norm is.’

Eigenlijk zegt u: we keuren het niet af, maar loop er niet zo mee in the picture?

‘We moeten het niet promoten. Ik keur het niet af dat iemand die in het verkeerde lichaam geboren is en een heel proces heeft ondergaan met psychiaters en dokters op een bepaald moment zegt: ‘Ik wil die zeer zware medische ingreep ondergaan.’ Ik ben ook blij dat de wetenschap ver genoeg staat om die mensen te helpen en dat de samenleving dat tolereert. Maar we moeten daarom niet vijf dagen lang op televisie zeggen: ‘Vrouw worden is top, iedereen moet het doen.’ Bo Van Spilbeeck zei letterlijk dat vrouw-zijn zoveel leuker is dan man-zijn. Het is een reclameshow om van geslacht te veranderen. Je moet in die aandacht een evenwicht vinden. De slinger moet naar geen enkele kant doorslaan. Ik pleit voor de gezonde middenweg.’

Laten we even terugkomen op het traditionele gezin. Dat was ook heel lang een instituut waarin de moeder zich in een verdrukte positie bevond en de kinderen hardhandig werden aangepakt.

‘Dat is alleszins het beeld dat ons is opgedrongen. Het is in mijn ogen wel zo dat heel wat menselijk potentieel verloren is gegaan doordat vrouwen onwaardig werden beschouwd om naar de universiteit te gaan of bepaalde functies uit te oefenen. Maar ik vind niet - dat is weer die slinger die doorslaat -, dat een vrouw onderdrukt werd. Mijn vader heeft op een bepaald moment een extra job genomen zodat mijn moeder kon thuisblijven om voor de kinderen te zorgen. Daar is mijn moeder zeer dankbaar voor, dat zij tijdens die prachtige periode van het jonge moederschap bij ons kon blijven. Als social justice warriors, professoren en academici dan zeggen dat mijn moeder onderdrukt was, dan gaan mijn moeder en ik daar eens goed mee lachen.’

Veel getuigenissen van vrouwen uit de negentiende en het begin van de twintigste eeuw of auteurs als Mary Wollstonecraft en Simone De Beauvoir, problematiseren wel die idylle en het gaat hier toch over conservatisme, iets wat je wilt behouden. Jullie zien in het verleden iets dat verloren is gegaan.

‘Conservatisme wil niet zeggen dat we teruggaan naar het verleden. Dat is reactionair denken.’

Wat valt er dan te behouden als het niet geweest is?

‘Een sterk traditioneel gezin.’

Dat toch in het verleden geweest moet zijn?

‘Ik denk dat er in het verleden meer sterke, traditionele gezinnen geweest zijn dan vandaag.’

Oké, en ik vraag me af in welke mate dat traditionele gezin een gemythologiseerd en geïdealiseerd verleden is.

(Schamper) ‘Ik denk van niet.’

Vlaamse identiteit

Kunnen we nog andere elementen vinden die geconserveerd moeten worden? Ik denk spontaan aan de Vlaamse identiteit.

‘Een sterke, gezonde identiteit is goed voor iedereen. Onderzoek wijst ook aan dat mensen met een sterke identiteit, zelfs wie vanuit het buitenland naar België is gekomen en hier een sterke identiteit ontwikkelt, zich gelukkiger voelen en het beter doen op school. Als wij fier zijn op wie wij zijn, zullen wij allemaal gelukkiger en gezonder zijn.’

Wat is nu die Vlaamse geschiedenis en identiteit die in uw conservatisme past?

‘Ik vind dat een vage vraag.’

Hoezo? Hoe ziet die Vlaamse identiteit eruit?

‘Ja, het Vlaming-zijn. Onze cultuur, onze gedeelde geschiedenis, respect hebben voor elkaar. Dat hoort bij het Vlaming-zijn.’

Dus als ik vraag wat een Vlaming tot een authentieke Vlaming maakt, dan gaat het over…

(Onderbreekt) ‘Er is geen checklist en ik ga daar ook geen checklist voor maken. Je mag me ook niet vragen ‘wanneer is iemand een Vlaming?’ Je kunt niet zeggen: ‘Is die persoon een Vlaming, ja of nee?’ Zo werkt het niet.’

Maar u moet toch kunnen uitleggen wat die Vlaamse identiteit inhoudt?

(Weigerachtig) ‘Ik kan daar vragen over beantwoorden, maar ik ga hier geen definitie geven van de Vlaamse identiteit. Ik ben niet geplaatst om die te maken.’

Nochtans is Schild & Vrienden een uitgesproken Vlaams-nationalistische beweging, toch?

‘Ja, en ik ben ook uitgesproken Vlaams-nationalistisch.’

Maar u weet niet wat die Vlaamse identiteit is?

‘Natuurlijk wel, ik draag ze uit. Ik, iedereen in Schild & Vrienden en iedereen die zich een fiere Vlaming voelt, maakt deel uit van die Vlaamse identiteit.’

Zonder dat u haar kan definiëren.

‘Ja.’

Gaat het dan om het zich Vlaming voelen?

‘Onder andere.’

Als u niet kan zeggen wat het wel is, is het misschien gemakkelijker om te zeggen wat niet Vlaams is?

‘Een hoofddoek, voilà. Goed voorbeeld, actueel, lekker controversieel. Een hoofddoek, daar is ab-so-luut niets Vlaams aan. Dat behoort niet tot de Vlaamse samenleving, dat heeft niets met Vlaanderen te maken.’

En wat doet u met iemand die zich Vlaams voelt en een hoofddoek…

(Onderbreekt) ‘Nu komt u met de vraag of iemand met een hoofddoek Vlaming kan zijn? Daar ga ik niet op antwoorden, want daar kan je niet op antwoorden.’

Dat is toch een heel logische vraag?

‘Neen.’

Als een hoofddoek absoluut niet Vlaams is, dan voelt iemand met een hoofddoek zich onterecht Vlaming?

‘Daar ga ik niet op antwoorden.’

(Verrast) Dat vind ik straf.

(Lacht) ‘Ik vind daar niets straf aan. Vlaming-zijn hangt af van oneindig veel factoren en elementen. Ik moet nog duizend andere dingen weten om te kunnen zeggen of je in mijn ogen Vlaming bent of niet.’

Vijanden op rechts

Hoe ziet u de toekomst van Schild & Vrienden?

‘Als een echte massabeweging. Nu hebben wij ongeveer 900 leden en ik denk dat wij naar de tienduizenden kunnen gaan. Op onze vorige zomeruniversiteit, toen we nog niet eens echt opgericht waren, waren er al meer dan vijftig mensen aanwezig. Deze zomer wil ik er zeker meer dan honderd.’

Zou Schild & Vrienden ooit een probleem kunnen worden voor N-VA?

‘Daar ga ik me niet over uitspreken.’

Jullie blijven groeien en N-VA zit in een periode waarin ze dat Vlaamse verhaal een beetje veronachtzaamt. Het communautaire zit sinds 2012 in de koelkast.

‘Het communautaire zal altijd een thema blijven. Alles in België is communautair verbonden, zo simpel is dat. Als het gaat over de luchthaven, gaat het niet over de luchthaven, maar over een communautaire aangelegenheid.’

Ik denk dat je daar gelijk in hebt, maar N-VA draagt dat momenteel niet uit.

‘Ja.’

En Schild & Vrienden draagt dat wel heel erg uit. Is het de bedoeling om vanuit dat Vlaamse verhaal druk te zetten op Vlaamsgezinde partijen?

‘Wij staan daar volledig naast. Zelfs niet in dezelfde categorie. Wij zijn onze eigen wedstrijd aan het lopen en we lopen niet mee op de piste van de partijen, wij lopen daarnaast. Wij houden ons niet bezig met partijpolitiek. Ik denk dat de partijpolitiek de Vlaming de laatste decennia zeer weinig diensten heeft bewezen.’

Online activisme

Jullie maken gebruik van online activisme om druk uit te oefenen op de publieke opinie. Zo retweetten jullie bijvoorbeeld oude, weinig flamingante tweets van Jihad Van Puymbroeck, toen zij aangenomen werd bij de VRT. Is dat intimidatie?

‘Wij doen niet aan intimidatie. Wij sturen geen bedreigingen. Wij hebben alleen laten zien: ‘Kijk, zij heeft dit gezegd, voilà.’ Wij hebben niet gezegd dat ze dat niet mocht zeggen, dat ze daarom een slecht persoon is of dat ze daarom niet mag werken bij de VRT.’

Maar om dat te doen, moet je wel de hele Twitter-tijdlijn terugscrollen om iets te vinden uit een redelijk ver verleden.

‘Ver is relatief, maar ja, dat klopt.’

En dirt uit het verleden halen voor je politieke strijd is geen…

‘Nu bent u de persoon die zegt ‘dat is dirt, zij had dat niet mogen zeggen’. U bent nu degene die dat zegt.’

Die uitspraken waren misschien niet intelligent, maar...

(Onderbreekt) ‘Dat is dan de conclusie die u hieruit trekt. Wij hebben niet gezegd: ‘Wat zij heeft gezegd, is slecht.’ Wij hebben dat gewoon geretweet.’

Nee, zo niet. Jullie hebben dat gedaan omdat jullie het een probleem vinden dat ze dat gezegd heeft en omdat jullie het een probleem vinden dat zij bij VRT aan de slag ging.

(Knikt)

Dan moet je niet onschuldig zeggen dat je het gewoon gevonden hebt.

‘We hebben het gewoon gevonden, ze heeft het zelf gezegd. We hebben haar die woorden niet in de mond gelegd.’

Het Vlaamse lichaam

Ik wil het nog over één ding hebben en dat is het lichaam, hoe dat bij Schild & Vrienden verschijnt. Je pleit er vaak voor de Vlaamse jeugd massaal te laten sporten, jullie organiseren zelfbeheersingslessen, jullie zijn ook allemaal gespierde knappe mannen.

‘Ik ben daar mee bezig, ja.’

Hoort dat bij de Vlaamse identiteit, een soort lichaamscultus?

‘Lichaamscultus is veel gezegd, maar wel: een gezonde geest in een gezond lichaam. Mannen en vrouwen die gezond zijn en in een sportief lichaam zitten, voelen zich zelfzekerder, gezonder en gelukkiger. Dat is de logica zelve. Wij sporen onze leden zeer sterk aan om actief aan sport te gaan doen, te trainen, er goed uit te zien, goed voor de dag te komen, zich gezond en gelukkig te voelen.’

De weerbaarheid waar jullie vaak over spreken, hangt die met het lichaam samen?

‘Die weerbaarheid moet je vooral mentaal interpreteren. Je moet wel weerbaar zijn als je ziet welke verwijten of doodsbedreigingen ik krijg voor mijn meningsuiting. Je moet echt kolossen van ballen hebben om met een politiek incorrecte mening naar buiten te komen. Wij zijn helemaal geen bange blanke mannen. Maar die weerbaarheid is ook fysiek. Ik vind dat een man op twee benen moet kunnen staan en tegen een stootje moet kunnen.’

En als de situatie zich voordoet geen schrik hebben om mee in het gevecht te stappen?

‘Daar is Schild & Vrienden niet mee bezig.’

Ik zeg niet dat jullie een soort knokploeg zijn. Ik vraag me enkel af of het goed getrainde lichaam tot die weerbaarheid behoort en als de nood het hoogst is, ingezet moet worden in een fysiek gevecht.

‘Als je wordt aangevallen, moet jij je lichaam gebruiken om je te verdedigen, dat lijkt me logisch. Dat is bij iedereen zo, zelfs als je lichaam niet getraind is, zal je nog altijd je lichaam moeten inzetten als iemand je aanvalt. Of je moet op je knieën gaan zitten en smeken om genade.’

Zo, ik vond dit een eerlijk gesprek.

‘Ja, het hangt er nu nog van af wat jullie gaan schrijven.’ (Lacht)