'Ik mis intimiteit en ben eenzaam'

Spontane ontmoetingen in de fakbar, Tinderdates, onenightstands: ze lijken een ver verleden. Toch is intimiteit belangrijk voor studenten, vertelt Daisy Mechelmans, onderzoeker in de seksuele psychologie aan de KU Leuven: 'Wanneer je knuffelt, komen er stoffen vrij zoals oxytocine en serotonine. Dat zijn neurotransmitters: die geven gevoelens van geluk, van een soort intimiteit en geborgenheid. Zonder knuffels en seks komen die transmitters niet vrij.'

Ten tijde van knuffelcontacten is het heel moeilijk, en eigenlijk gewoonweg niet toegestaan, om buiten datingsites nieuwe mensen te leren kennen en ontmoeten. De coronacrisis dwingt ons terug te plooien op mensen uit onze omgeving.

Uit een anonieme enquête die Veto afnam bij meer dan vierhonderd studenten lijkt het enorm slecht gesteld te zijn met het dating- en liefdesleven van jongeren. 88% van de singles duidt aan dat vormen van intimiteit te missen. 'We zitten binnenkort met een enorme pandemie in de mentale gezondheid. Daar moeten we enorm veel op inzetten – zeker bij singles', vertelt Mechelmans.

Verschillende getuigenissen uit de enquête waren niet rooskleurig, integendeel: meerdere studenten gaven aan zich zich eenzaam te voelen en zijn bang dat ze cruciale tijd verliezen om de markt te verkennen of om echte liefde te vinden. Niet enkel seks wordt gemist, ook tijd met en knuffels van vrienden, zo blijkt. is een getuigenis die meermaals terug komt.

Weg datingleven?

Op de vraag hoe sterk de coronacrisis het datingleven van vrijgezellen beïnvloedt, luidt het steevast 'heel erg'. Kortom, sommige studenten die nu single zijn, hebben het gevoel dat iemand spontaan leren kennen moeilijker is. Bovendien kan het dat de drempel om met iemand af te spreken in het echt voor sommigen groter is geworden. 'Nieuwe mensen leren kennen is zo goed als onmogelijk, tenzij je iemand ontmoet in de supermarkt', klinkt het.

Een virtuele date is voor sommigen ook niet bepaald je van het. 'Ik leer graag iemand kennen door samen activiteiten te doen. Nu moet iedereen binnen blijven en gaat dat niet.' Iemand vertelt dat het laagdrempelige van een eerste date verminderd is: 'Het is moeilijk om informeel af te spreken. Je vraagt al heel veel van die persoon, lijkt het wel, dus een eerste date zonder al te veel verplichtingen gaat niet.'

Ook de schrik om besmet te worden of zelf iemand te besmetten, speelt mee. 'Ik kan het bij mezelf niet verantwoorden dat mijn nood aan hartstocht het algemeen belang overstijgt', vat iemand samen. 'Je weet niet in hoeverre de andere persoon zich aan de regels houdt, dus spreek ik liever niet af met een vreemde.'

Voor altijd alleen?

Nu het sociale leven aan banden wordt gelegd, vrezen sommige studenten hun zielsverwant mis te lopen: 'Ik heb het gevoel dat je kansen verliest om mensen te leren kennen en potentiële partners te ontmoeten.' Enkele studenten die hierover al onzeker waren, hebben het er nu extra moeilijk mee. 'Ik ben soms bang dat, omdat ik voor de coronacrisis al geen groot datingleven had, het nu nóg moeilijker is om iemand te leren kennen.'

De respons toont aan dat het gevoel van eenzaamheid groot is. Dat kan de drang een vast persoon te willen vinden om intiem mee te zijn, versterken. Wanneer die behoefte niet wordt vervuld (omdat bijvoorbeeld Tinder niet je ding is), treedt bij sommige respondenten uitzichtloosheid op die dat gevoel van eenzaamheid veroorzaakt. 'Het maakt mij moedelozer', vertelt iemand. 'Ik heb geen vooruitzicht om iemand te vinden nu.'

Wie daarentegen een relatie had, kwam vaak in een stroomversnelling terecht. Reacties uit de enquête tonen aan dat veel koppels beslisten samen te gaan wonen omwille van de omstandigheden.

Dat zorgt voor meer tijd samen, wat enerzijds als positief ervaren wordt door sommige koppels. 'De kleine frustraties die we opbouwen zijn makkelijker uit te praten omdat we er ook effectief de tijd voor kunnen nemen en niet over de telefoon of via sms verwijten naar elkaar gooien', getuigt een koppel. Maar niet iedereen kijkt hier zo rooskleurig naar: 'Irritaties en kleine ruzies wegen sneller en harder door omdat je er niet veel leuks tegenover kan zetten.'

Verschillende koppels die niet de mogelijkheid hebben om samen hun lockdown door te brengen, lieten weten het hier enorm zwaar mee te hebben. Iemand die door de vorige lockdown een relatie op de klippen zag lopen, zegt 'moeite te hebben dit achter zich te laten, aangezien de wereld momenteel wel stil lijkt te staan en de focus dezer dagen maar moeilijk te verleggen valt.'

Seksuologisch perspectief

Kan een knuffel op een niet-romantische manier ook volstaan, met ouders of vrienden bijvoorbeeld? 'Er bestaan verschillende soorten affectie. Wanneer je in de romantische context gaat knuffelen, komen er andere stoffen vrij. Dus een knuffel gaat altijd fijn aanvoelen,' vertelt Mechelmans, 'maar die echt specifieke intimiteit-neurotransmitters komen pas vrij tijdens het knuffelen met iemand die we écht graag zien en waarmee we in een gezonde relatie zijn.'

Veel van ons sociaal leven speelt zich noodgedwongen online af en vormen van intimiteit kunnen ook daar plaatsvinden: 'Als we het niet hebben over seksualiteit maar specifiek over gewone intimiteit, vrees ik dat we opnieuw terug moeten gaan naar skypen met de mensen die we liefhebben. Een gesprekje van tien minuten met iemand die we graag zien, dat gaat altijd opnieuw bepaalde dingen activeren.'

Uit antwoorden op de bevraging bleek dat studenten zich zorgen maken dat ze cruciale tijd van hun seks- en liefdesleven mislopen. Maar een langdurige negatieve impact op de ontwikkeling zou dit niet hebben: 'Het kan geen kwaad of je zestien dan wel dertig bent bij je eerste seksuele ervaring', klinkt het vanuit seksuologisch perspectief.

Hoeveel intimiteit studenten nodig hebben, hangt af van persoon tot persoon. Singles hebben momenteel minder seks, maar dat is een trend die al meerdere jaren bestaat, vertelt Mechelmans: 'Als je de laatste decennia terugkijkt naar de gemiddelden tussen 18 en 24 jaar, dan hebben singles minder seksuele ontmoetingen dan vroeger. Dus dat hangt niet alleen samen met de huidige pandemie: het gaat ook over een generatie die anders omgaat met haar seksualiteit dan de vorige.'

De hoop op een match

Door de beperkingen worden heel wat manieren van daten onmogelijk. In tijden van swipen en datingapps kunnen dergelijke platformen soelaas bieden. Behalve het populaire Tinder bestaat er nog een veel bredere markt aan apps, zoals Bumble, Hinge, Grindr, HER of zelfs de nieuwe Facebook Dating. Uit de enquête blijkt dat het aantal succesverhalen via deze weg relatief hoog ligt.

Van de ongeveer 430 respondenten is bijna 10% sinds het begin van de coronacrisis een nieuwe relatie aangegaan, waarvan de helft via een datingapp. Maar niet iedereen houdt van die vorm van daten: 30% van de singles heeft geen datingprofiel, 22% zegt pas sinds de coronacrisis er eentje te hebben aangemaakt.

De enquête toont geen spectaculaire stijging in het aantal mensen dat sinds het begin van de coronacrisis een profiel op een datingapp aanmaakte. Bij wie wel al een profiel had en ook enkele keren per academiejaar op fysieke date ging, is dat aantal ontmoetingen als gevolg van de pandemie sterk gedaald.