'Ik hoop achteraf te kunnen terugblikken en zeggen: wat was dat een mooie tijd'

In 2020 werd Amir verkozen als jongerenadviseur in de Vlaamse Jeugdraad. De vijftien andere adviseurs kozen hem tot voorzitter. De eerste jaren werden getekend door covid waarin Bachrouri en co de handschoen nadrukkelijk opnamen om zich ervan te verzekeren dat kinderen en jongeren vertegenwoordigd zouden worden in het coronabeleid.

Waarom is het belangrijk een Vlaamse Jeugdraad te hebben?
Amir Bachrouri: 'Kinderen en jongeren zijn een heel belangrijke groep in onze samenleving. Zij hebben ook nood en behoefte aan een vorm van participatie en vertegenwoordiging in het beleid. Dat beleid komt vaker niet uit die leeftijdscategorie en heeft daardoor enkele blinde vlakken. Daarom heb je een adviesorgaan nodig dat zich specifiek richt op kinderen en jongeren.'

'Anderzijds is het natuurlijk een mooie manier van politieke participatie voor jongeren. Op die manier komen ze in contact met het beleid, leren dat beleid kennen en ontdekken hoe het werkt. Ze kunnen zo ook een netwerk opbouwen. Naast het vertegenwoordigende aspect is er een participatief luik.'

Is de Jeugdraad voldoende gekend bij jongeren?

'Dat vind ik altijd heel dubbel. Ik denk dat zeker niet elke jongere ons kent, toen ik zeventien was kende ik het zelf niet. Ik steek er mijn hand ook niet voor in het vuur dat de overgrote meerderheid ons kent. Maar er is wel een belangrijke groep van kinderen en jongeren die samen met ons dingen in beweging wil zetten, daar ben ik van overtuigd.'

'Dat is een werk van lange adem. De bekendheid die we nu hebben is anders dan toen ik startte als voorzitter, en hetzelfde geldt voor het voorzitterschap voor mij. Daarnaast proberen wij onze voelsprieten in de samenleving uit te steken. Wij organiseren events en werken samen met lokale jeugdwerkorganisaties.'

Is de grote opgave dan de stem capteren van de jongeren die jullie niet zo goed kunnen bereiken?

'Wij zitten in een adviesraad met zestien mensen: acht jeugdwerkers en acht jongerenadviseurs. Ieder van ons heeft zijn eigen profiel, bubbels en achtergrond. Die diversiteit geeft ons al een doorsnede van de bezorgdheden en verzuchtingen van jongeren.'

'Wij hebben daarnaast ook een vrijwilligerswerking en daar zit die diversiteit nog meer in. We vinden het belangrijk om alle stemmen te horen, maar wij zijn een beleidsorgaan en moeten dus beleidswerk verrichten. Dat betekent dat je enerzijds moet zorgen dat iedereen gehoord wordt maar anderzijds soms erg snel moet kunnen schakelen. Dat evenwicht bewaren is altijd wat dansen op een slappe koord.'

Heb je het gevoel dat jullie als Jeugdraad voldoende gewicht in de schaal kunnen werpen?
'Dat verandert van moment tot moment. Tijdens de coronacrisis hebben we fel gemerkt dat wanneer er verstrengd werd, dat automatisch ook betekende dat er voor jongeren ook verstrengd werd. We hebben onze stempel daar proberen te drukken, maar je merkte wel dat er daar heel veel verschillende belangen speelden.'

'Maar over het algemeen durf ik wel te stellen dat men met ons rekening houdt. Wanneer wij bijvoorbeeld iets de wereld insturen, wordt dat snel opgepikt en worden beleidsmakers daar ook mee geconfronteerd.'

Je bent verkozen in 2020, de eerste jaren van je mandaat werden dan wellicht vooral beheerst door covid. Is dit het eerste jaar dat jullie ook echt kunnen wegen op andere thema's?
'Die omslag was er voor het eerst in oktober van vorig jaar. Er werd toen wel opnieuw verstrengd, maar niet zoals het jaar ervoor. We hebben toen een advies kunnen uitsturen rond "politie en jongeren". Daarmee is heel ons ander maatschappelijk verhaal begonnen.'

'Achteraf gezien was covid natuurlijk ook een gegeven waar heel veel samenkwam: daar speelde toen ook armoede, jeugdwerk, gezondheid, mentaal welzijn... Je kon ook verschillende thema's aanraken. Maar allemaal onder de noemer "covid". Verder hebben we drie prioriteiten: klimaat, gelijke kansen en mentaal welzijn en laten we ons ook leiden door de actualiteit.'

'We proberen daarnaast de stem van jongeren ook te laten klinken over atypische thema's zoals bijvoorbeeld het pensioendebat. Maar je kan niet over alles een mening hebben, en dat hoeft ook niet.'

Je schrijft ook columns en opiniestukken, ben je op je hoede voor het petje dat je op hebt wanneer je zo'n column publiceert?
'Ja, toch wel. Ik schrijf tweewekelijks mijn column voor Knack. Daar staat dan ook altijd bij "voorzitter van de Vlaamse Jeugdraad", maar uiteraard schrijf ik daar in eigen naam. Al vragen mensen zich dan soms wel af: "Is dat nu een standpunt in naam van de Vlaamse Jeugdraad?", en dus in naam van de jeugdwerkorganisaties en bij uitbreiding al de Vlaamse jongeren die wij vertegenwoordigen.'

'Ik ben zelf natuurlijk een jongere met een mening. En dat wil dus zeggen dat je soms ook scherper bent in een column dan je misschien als voorzitter van een grote organisatie bent. Wij zijn een beleidsorgaan en dan kan je het beleid niet altijd volledig afbreken. Dat hoeft en dat moet ook niet. Ik heb een constructieve houding: je moet iets opbouwen en dat doe je samen. Dat gaat sneller en effectiever en aan het einde van de rit heb je iets mooi waar je allemaal trots op bent.'

'Wanneer iedereen voor eigen succes gaat, botst dat uiteindelijk toch. Dan sluit ik liever een compromis, waarbinnen iedereen wat water bij de wijn doet. Je kan niet alles in één keer krijgen. Soms is dat wel een beetje zoeken. Maar het lijkt me moeilijk om als voorzitter van de Jeugdraad het vaak oneens te zijn met de adviezen, zeker omdat je mee de pen vasthoudt van die adviezen. Het zou dan niet gemakkelijk zijn om voorzitter te zijn, denk ik.'

In 2019 had je nog de klimaatprotesten, toen volgde de coronacrisis en nu is er een economische crisis en oorlog in Oekraïne, oogt de toekomst somber voor jongeren?
'Optimism is a moral duty. Ik zal niet snel zeggen dat we allemaal pessimistisch moeten worden en aan doemdenken moeten doen. Maar er zijn uitdagingen: veel jongeren voelen zich niet vertegenwoordigd door het beleid. Zij schreeuwen: "luister naar ons."'

'Jongeren vandaag zijn bezorgd, maar het is ook aan hen om de luis in de pels te zijn. Het is aan hen om de beleidsmakers wakker te schudden en rebels te zijn. Als jongeren dat al niet meer doen, wie gaat het dan wel doen? Zo zie je dat veel van de maatschappelijke bewegingen vandaag getrokken worden door jongeren, terwijl iedereen zei: "Dat is een verwende, luie generatie". Maar op een zeker moment stond er wel 40.000 man in Brussel.'

Zijn jongeren vandaag mondiger dan vroeger, of hebben ze meer mogelijkheden om hun stem te uiten?
'Ik weet niet of de vorige generaties minder mondig waren of minder geëngageerd, ik leefde honderd jaar geleden niet. Maar de drempels zijn denk ik wel veel lager geworden. Vandaag is de toegang tot de media veel breder en jongeren maken daar gretig gebruik van. Ik zie dat deze generatie geen blad voor de mond neemt: "Heerlijk, meer van dat!", denk ik dan.'

2023 is je laatste jaar als voorzitter, wat hoop je nog te verwezenlijken?
'Ik hoop vooral nog heel veel adviezen te schrijven, veel jongeren te ontmoeten, veel engagement te zien... Ik zie dat engagement van die jongeren en ik wil daar nog meer voor kunnen betekenen, zodat jongeren de kracht krijgen om daar iets mee te doen, dat ze in zich zelf geloven en beseffen: dit land, de toekomst, die is ook van ons. Die toekomst wordt ook vandaag geschreven.'

Vrees je het zwarte gat?
'We zien wel wat er op mijn pad komt. Het leven neemt soms bizarre wendingen. Ik weet sowieso dat ik zo veel heb gezien en al heb mogen doen dat wanneer ik nu zes maanden niets zou doen, ik voldoende stof zou hebben om na denken.'

'In de rush van alles wat je aan het doen bent, ben je aan het vlammen tegen 180 km/u. Maar soms moet je durven om te kijken, de bochten rustig te nemen en te genieten van het landschap waarover je rijdt. Ik hoop dat ik voldoende herinneringen heb daaraan om achteraf te kunnen terugblikken en zeggen: wat was dat een mooie tijd.'

Kijk je tevreden terug op je voorzitterstermijn?
'(resoluut) Ja! Ik heb zo veel bijgeleerd, zo veel mensen ontmoet. Ik ben ook gegroeid gewoon in dat maatschappelijk engagement. Het is mooi om te zien dat je dan ook wat verwezenlijkt hebt, maar er is nog heel veel om op vooruit te blikken. Over een jaar ga ik de balans opmaken.'