Deze studenten wil­len christen­demo­cra­tie terug hip maken: 'We schreeu­wen om nuance'

Oud-staatssecretaris Servais Verherstraeten of oud-minister Pieter De Crem waren ooit lid van CDS, toch raakte de christendemocratische studentenvereniging in Leuven vorig academiejaar in de vergetelheid. Haar ledenwerving kwam na de lege coronajaren nooit meer op gang, en toen de laatste leden afstudeerden, betekende dat de ongewilde winterslaap van de studentenvereniging. Rechtenstudenten Mats Dewindt en Reinout Schellis bliezen de werking nieuw leven in.

'Vorig jaar was een pijnlijke leegte', beseft Mats De Windt, nieuwbakken CDS-praeses. 'Toen ik me wou aansluiten, bleek CDS plots niet meer te bestaan.' Samen met huidig vice-praeses Reinout Schellis ontdekte hij van Leuvens gemeenteraadslid en voorzitter van Jong cd&v Leuven Ruben Geleyns dat de vereniging formeel nog wel bestond, en er zelfs nog wat budget opzij stond.

The floor is yours, moeten De Windt en Schellis gedacht hebben. Na wat gepolst te hebben bij hun mede-rechtenstudenten, stoomden ze de nieuwe vereniging in de zomer klaar voor het nieuwe academiejaar, bestaande uit dertien bestuursleden. 

Schreeuwen om nuance

Wie dacht dat door het hoge aantal rechtenstudenten in het bestuur – maar liefst vijf praesidiumleden van de zeven studeren Rechten – en het wollige imago van de christendemocratie de vereniging vrij suf was, komt echter bedrogen uit. Hun eerste activiteit was bijvoorbeeld een cantus. 'We wilden laten zien dat CDS zeker niet saai is', vertelt De Windt. 'We zijn studentikoos, maar daarnaast behandelen we ook interessante thema's.' 

Maar in tegenstelling tot bekende oud-leden, zijn De Windt en Schellis nu lid van CDS in een tijd waarin de christendemocratie nu niet bepaald blaakt van gezondheid. In Vlaanderen kan cd&v-voorzitter Sammy Mahdi de electorale leegloop dan wel min of meer stoppen, groeien lukt de partij al even niet meer. 

En Les Engagés van Maxime Prévot was dan wel een van de winnaars van de verkiezingen in Wallonië, groeien lukte pas toen de partij haar christendemocratische of humanistische kern overboord gooide. Toch zien de jonge christendemocraten hun eigen toekomst in die ideologie. 

'Onze maatschappij raakt steeds meer gepolariseerd, en politici doen kortzichtige uitspraken om de haverklap', zucht Schellis. 'Sinds ik Rechten studeer, ben ik steeds meer gematigd. Je leert ook hoe de staat in elkaar staat en je begint meer te begrijpen waarom de dingen zijn zoals ze zijn. Ik schreeuw om nuance: je mag dat saai vinden, maar ik vind dat ongelooflijk belangrijk.'

Warm vangnet

Er was een tijd dat als een journalist aan een cd&v'er vroeg om zijn ideologie in twee zinnen uit te leggen, dat meestal niet lukte. Hoe zouden de twee heren hun ideologie kort en catchy omschrijven aan hun medestudenten? Dewindt lacht, maar antwoordt meteen: 'Christendemocratie is voor elkaar zorg dragen, en draait om het creëren van een sociaal vangnet van samenhorigheid en verbinding.' 

Ook willen ze vooral wegblijven van het gedachtegoed van een vlaams-nationalistische partij als de N-VA, waarnaar nochtans heel wat christendemocratische kiezers zijn overgelopen. 'Ik voel me nog altijd meer een Belg dan Vlaming', zegt Dewindt. 'Ik mis ook de warmte bij de N-VA. Dat Sammy Mahdi ook de hand uitreikte naar Maxime Prévot voor in het kader van de federale regeringsonderhandelingen, apprecieer ik enorm.' 

Dewindt en Schellis beseffen dat hun vereniging heel wat invloed en naamsbekendheid is kwijtgeraakt. 'Maar we hopen op termijn zelf ook intellectueel werk te verrichten, ideeën naar voren te brengen en invloed te hebben op cd&v. Maar als dat niet meteen het geval is, is dat even goed oké. In België hebben politieke jongerenorganisaties nog altijd een korte lijn met politici. De politiek spreekt jongeren ook steeds minder aan. Ik denk dat politici er dus wel baat bij hebben om met ons te praten.'