Bouchez charmeert Leuven met onder­bouwd discours over particratie

'Goedemorgen, iedereen', begroette Georges-Louis Bouchez de studenten aan de KU Leuven. 'Ik ga in het Frans spreken, maar als ik iets moet uitleggen, laat je het maar weten.' Bouchez sprak uiteindelijk een klein uurtje: geen student die hem onderbrak. Centraal in zijn betoog stond de macht van partijvoorzitters.

Hoewel de volledige Wetstraatpers was opgedaagd, repte Bouchez geen woord over de federale regeringsonderhandelingen, die nochtans moeilijk verlopen. 'De Wetstraatpaus' – dixit Maddens – begon zijn betoog met de vraag of hij als partijvoorzitter te veel macht heeft. Op het einde concludeerde hij dat dat niet het geval is.

Toch onderbouwde hij zijn stelling gedegen, vond Maddens. 'Ik ben tevreden over zijn lezing, aangezien hij in staat was om te reflecteren over zijn eigen rol. Hij hield een bijna wetenschappelijk discours: veel van de dingen die hij gezegd heeft, zijn ook perfecte illustraties van wat er aan bod komt in de les.'

Trainer en zijn spelers

Dat deed Bouchez bovendien met veel charisma. Zo vergeleek hij de Belgische politiek met voetbal waarbij hij zichzelf als een trainer ziet. 'De maatschappij is vandaag erg individualistisch ingesteld', zei Bouchez. 'Dat zie je bijvoorbeeld ook in het voetbal. Dat was vroeger een teamsport, maar vandaag kent iedereen vooral de sterspelers. Naar een debat op VTM stuur je ook geen parlementslid, maar de politicus die iedereen kent. On voit les stars, mais pas l'équipe.' 

Partijen ordenen en structureren het politieke landschap, beargumenteerde Bouchez. 'Een partij als de MR heeft vijf grote ideeën, zoals de scheiding tussen kerk en staat. Mais c'est pas une secte, hein. De partij is ook zoveel meer dan ik. Le MR, c'est qui? De minister die je sympathiek vindt, of de burgemeester van je gemeente.'

Beetje bij beetje waste Bouchez de negatieve sfeer die rond 'politieke partijen' hangt weg, wat allicht zijn doel was. 'Is de macht die de politieke partijen hebben gezond of niet?', stelde Bouchez op het einde opnieuw de vraag: 'Pas du tout. Als een partijvoorzitter de verkiezingen niet wint, krijgt die geen tweede termijn, hoor. De kiezers stemmen zo nog steeds een partijvoorzitter weg.'

Media-aandacht

Met zijn bezoek aan de KU Leuven maakte Bouchez al voor de derde keer dit semester zijn opwachting op een universiteitscampus. In oktober was hij al de centrale gast van het openingscollege politicologie van professor Carl Devos aan de UGent, en afgelopen week nam hij deel aan een panelgesprek over de gevolgen van de Amerikaanse presidentsverkiezingen aan de ULB. 

Twee keer stuitte dat op protest: zowel in Gent als in Brussel namen pro-Palestijnse activisten minutenlang de microfoon over. In Brussel daagden zelfs tweehonderd demonstranten op 'tegen de komst van een fascist'. 

In Leuven ging het er wel rustig aan toe: na zijn uiteenzetting was er nog ruimte voor enkele vragen. Zo vroeg studente Margot Gheeraerdts welke communautaire spanningen speelden tijdens de federale onderhandelingen, maar die waren er volgens Bouchez niet. 'Ik ben niet de grootste aanhanger van zijn ideologie', vertelt Margot achteraf. 'Maar je kan hem niet verwijten dat hij het spel goed speelt. Hij is zich zeer bewust van de camera's, en speelt daar ook op in.'

Passioneel discours

'Als Franstalige Belg ben ik natuurlijk blij dat er eens een politicus uit Wallonië naar hier komt', zegt Margot nog. Bouchez is dan ook een vaak geziene gast in politieke praatprogramma's in Vlaanderen. Tijdens de kiescampagne ging hij zelfs campagne voeren in Antwerpen, hoewel hij daar geen stemmen kan winnen. 

'Er is nog nooit een Franstalig, niet-regeringslid geweest die zo vaak in de Vlaamse pers komt als Bouchez', stelt ook Stefaan Fiers, professor vergelijkende politiek, vast. 'De media-aandacht die er op afkomt is ook fenomenaal. Hij is dan ook een heel gepassioneerde man, met een passioneel discours. Én hij brengt goede punten naar voren, zoals over de rol van partijvoorzitters.'