We hebben een vicerector mentaal welzijn nodig

Een universiteit is een plaats waar de rede de plak zwaait en waar emoties buiten de aula worden gehouden. Dat is altijd zo geweest en zal waarschijnlijk zo blijven. Efficiëntie, redelijkheid en doelmatigheid zijn ingemetseld in onze universiteitsgebouwen.

Die recht-door-zee-mentaliteit en Verlichtingsidealen zijn de sterktes van onze universiteit: hier zal men niet plooien voor ideologie of emotionele argumenten. Onderzoek is daar alleen maar bij gebaat, maar een universiteit is meer dan dat. Studenten brengen er de meerderheid van hun tijd door en verdienen voorzieningen die verder gaan dan de opleiding tot gediplomeerde KU Leuven-alumnus.

De huidige rector is de eerste om een emotioneel discours te handhaven. Tijdens de pandemie heeft hij geprobeerd niet alleen het brein, maar ook het hart aan te spreken. Hoewel zijn ellenlange mails regelmatig op ogengerol werden onthaald, verdient hij waardering voor zijn afwijken van de strenge, onbewogen geleerde.

Dat neemt niet weg dat er meer nodig is om van de KU Leuven een tweede thuis te maken. Ten eerste moeten onze docenten een mentaliteitsverandering ondergaan. De professoren die halsstarrig vasthouden aan hun vooropgezette procedures en doceerstijl, zonder rekening te houden met de particuliere situatie en noden van hun studenten, dienen zich te ontdoen van hun vastgeroeste gewoontes.

Ten tweede is het nodig mentaal welzijn centraal te stellen in het beleid. Toegegeven, personeel bij de dienst Studentenvoorzieningen, het Studentengezondheidscentrum, KU Leuven-psychologen, facultaire medewerkers, etc., werken zich uit de naad om iedere student te helpen. Maar een centralere aanpak is nodig. Daarom dient de KU Leuven een nieuwe vicerectorpost voor mentaal welzijn op te richten.

Momenteel is het de vicerector Studentenbeleid die zich moet ontfermen over de KU Leuven-student die het moeilijk heeft, voor wie het slechts een van de vele beleidsdomeinen is. Een aparte vicerector zou duidelijkere procedures kunnen uitschrijven voor de begeleiding van studenten die rouwen om hun heengegane vriend of worstelen met een uitzichtloze thuissituatie. Hij of zij zou de middelen gerichter kunnen inzetten en de krachten van alle faculteiten kunnen bundelen. En misschien zou zo de K in KU Leuven opnieuw kunnen ingevuld worden.

Inzetten op mentaal welzijn is geen criterium op de universiteitsrankings. Dat neemt niet weg dat de KU Leuven wereldwijd een voortrekkersrol kan spelen. Enkelen zullen het pamperen noemen - wij noemen het basiszorg. Een vicerector zou niet alleen een sterk signaal betekenen, maar voor veel studenten ook het verschil tussen geluk en ellende.