Passie

“Hogescholen op zwart zaad,” kopte deze krant in november vorig jaar. Per hogeschoolstudent heeft de overheid zo’n 5000 euro veil, per student aan de universiteit 9000. De studentenaantallen stijgen ongenadig, de budgetten niet. “De reserves zijn bijna op,” klonk toen de noodkreet.

Vandaag is het geduld van de hogescholen dan ook meer dan ooit op, al blijft de aangekondigde opstand vooralsnog een hoop hete lucht.

“De kwaliteit gaat achteruit,” maakt Toon Martens van de UC Leuven Limburg zich zorgen in De Morgen. “Daar wordt steeds meer op bespaard, waardoor de vraag rijst wat er op termijn nog overblijft.”

En toch. Minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) reageert met een opiniestuk in dezelfde krant dat de Vlaamse hogescholen “geen armoedzaaiers” zijn. “Op hun campussen staan knappe gebouwen. Op de SID-in-beurzen zetten ze met moderne stands hun aantrekkelijk aanbod in de markt,” gaat ze verder.

Ook op commentaren als hierboven heeft Crevits een pasklaar antwoord. “Dat de kwaliteit daalt omdat er te veel studenten en te weinig middelen zijn? Dat zullen weinig docenten bevestigen: kwaliteit en passie is hun drijfveer,” klinkt het.

Wie de situatie aan onze Vlaamse hogescholen ook maar een beetje kent, beseft hoe absurd deze woorden zijn. Wat verder valt het woord “rationalisatie”, Wetstratees voor “besparing” en een woord dat menig hogeschooldirecteur koortsdromen bezorgt.

Hilde Crevits, selfie-queen van deze Vlaamse regering, staat nochtans gekend om haar veelvuldige schoolbezoeken en lintjesknipperij. Geen tour d’ivoire denk je dan. Op de hoogte van de besognes van het werkveld.

Anderzijds moet je het nageven: haar antwoord is origineel. Onderfinanciering bestrijden we niet met meer middelen, nee, met “passie” en “kwaliteit”! Misschien moet Crevits deze constructieve ideeën delen met mede-ministers. De lange wachtlijsten in de zorgsector? Bestrijden met passie! Het Belgisch fileleed? ! Terrorismebestrijding? Passie! Passie! Passie!

Volgens Crevits zullen weinig docenten bevestigen dat de kwaliteit daalt omdat er te veel studenten en te weinig middelen zijn. De vraag van één miljoen: met welke docenten heeft onze minister gesproken? En als in het onwaarschijnlijke geval de docenten het niet willen of kunnen bevestigen, moet de minister misschien eens te rade gaan bij de studenten zelf.

Het is best mogelijk dat Crevits vanuit een Brussels kantoor weinig voeling heeft met de dagdagelijkse realiteit aan de hogescholen. Maar reageren dat die hogescholen de onderfinanciering maar moeten compenseren met “passie” en “kwaliteit” getuigt van bitter weinig empathie.

De minister van Onderwijs zou als een leeuwin de kwaliteit van ons onderwijssysteem moeten vrijwaren. In plaats daarvan krijgen de hogescholen hun noodkreet als een boemerang in hun gezicht terug.

Besparen om te investeren in de toekomst liet Crevits in een interview met deze krant optekenen. Een motto dat dreigt de hele onderwijssector de dieperik in te sleuren.

Verderop in deze krant lees je meer over de Vlaamse oriënteringsproef (p. 4). Het is goed mogelijk dat die proef enkele miljoenen euro’s vrijmaakt door studenten beter te oriënteren in ons onderwijslandschap. Geld dat kan gebruikt worden voor onderwijsvernieuwingen, renovatiewerken of andere hoognodige investeringen.

Bestaat het risico dat die miljoenen alsnog doodleuk worden wegbespaard? Ja. Als je ziet hoe begaan onze minister is met de kwaliteit van ons onderwijssysteem, is dat nog niet zo’n gek idee. Passie volstaat wel, nietwaar?