Opinie: Waste of talent

De universiteit kan het onderwerp niet naar de voorgrond schuiven, om dan het beleid enkel in de marge ademruimte te schenken. Want het beleid is nu louter top-down. Het geld voor studentenparticipatie is er, maar de structuur is onbestaand.

Top-down worden er aanzetten naar professoren gegeven en het leeft wel hier en daar, maar dat zijn slechts eilandjes van goede bedoelingen in de homogene zee van de universiteit.

De studentenvertegenwoordiging op vlak van diversiteit beperkt zich tot mandaten bij de Leuvense Overkoepelende KringOrganisatie (LOKO) en de Studentenraad KU Leuven. Dat is problematisch.

Wie zich als student wil engageren voor diversiteit aan deze universiteit, moet zich daarnaast bezighouden met shiften op plan sjarels en eindeloze AV's over financiering en besprekingen van nota's allerhande. De huidige structuur betekent dat je als verkozen mandataris steeds het standpunt van de kringen moet weergeven. Dat immer terugkoppelen is niet alleen een formele last, het betekent ook dat we het inhoudelijke diversiteitsbeleid overlaten aan de kringen. Aan een orgaan dat nu reeds met een enorm democratisch deficit kampt.

Diversiteitsbeleid is te belangrijk om over te laten aan de kiesploeg met de meest catchy naam, lekkerste eetstand en goedkoopste drank. Daarmee geen slecht woord over het werk van studentenvertegenwoordigers, maar het feit blijft dat een groot deel van hen gewoon niet wakker ligt van diversiteit. Resultaat: het blijft bij een paar leuke doch oppervlakkige sensibiliseringscampagnes en een halfslachtige nota en cours de route. Dag potentieel.

Potentieel heeft ruimte nodig en een vruchtbare bodem die net iets voedzamer werkt dan de huidige kruimels potgrond. Kijk naar onze collega-universiteiten in buurlanden! Daar wordt het diversiteitsbeleid op handen gedragen. Ook door studenten. Creëer ruimte. Richt een diversiteitscommissie in, en laat ook studenten solliciteren voor een plaatsje erin. Want er is wel ambitie, animo en motivatie. Er is gewoon nog geen structuur.

Wanneer je een probleem wil aanpakken, en een beleid wil creëren, moeten er meerdere stappen ondernomen worden. Het probleem moet geanalyseerd worden. Op welke niveaus is er een gebrek aan diversiteit? Dat loopt van het Zelfstandig Academisch Personeel (ZAP) tot het curriculum en alles daarrond en daartussen. Pas hierna kan je gericht voorstellen doen. Een plan uitwerken, mogelijke maatregelen. Die moeten meteen teruggekoppeld worden aan trekkers in het beleid zelf. En dan ten laatste komt de uitvoering. Hoe kan een LOKO-mandataris dit alles alleen doen in één jaar? Juist ja, er is eerder een team (yes, een commissie!) voor nodig. Tenminste als de KU Leuven resultaten wil zien die verder gaan dan losse sensibiliseringscampagnes.

We willen het top-down beleid niet afbreken, er is daarnaast gewoon nood aan een degelijk bottom-up diversiteitsbeleid. Want enkel op die manier kan ook iedereen ertussen betrokken worden. And then, we might finally be able to stop wasting talent.

De Splinter bevat een persoonlijke mening. Ze bevat niet de mening van de redactie.