Lezersbrief: 'Kinderen hebt mekaar gewoon lief'

Omdat studenten in de kern van het debat betrokken zijn, gaat deze kwestie ons allen aan. Ofschoon het debat op sociale media reeds ten overvloede gevoerd is, is er een misverstand dat tot op heden overeind blijft.

In de argumentatie van het KVHV, zoals meegedeeld in een persbericht en verdedigd in Terzake, komen zaken naar voren als ‘men hoort niet toe te geven aan excentrieke fantasieën’ en ‘transseksualisme strookt niet met de katholieke waarden’. Dat men zijn passies minimaal moet beheersen is iets dat ik, behorende tot een filosofisch milieu, volmondig kan beamen. Ik vermoed echter dat de betrokken persoon niet over één nacht ijs is gegaan.

Moeilijker zijn die zogenaamde katholieke, laten we zeggen christelijke waarden. Het is immers niet duidelijk op welke manier transseksualisme in strijd is met de christelijke waarden en zou wijzen op ‘een gebrek voor het leven dat ons gegeven is’. Zich oneigenlijk beroepen op wat men noemt ‘christelijke waarden’ is gevaarlijk, want het zet het christendom (andermaal) negatief in de verf. Men kan de christelijke metafysica, en zeker de nood aan een almachtige Kerk in twijfel trekken, maar laten we voor de eenvoud aannemen dat er inderdaad tweeduizend jaar geleden iemand rondliep die ons een aantal belangrijke lessen heeft bijgebracht, lessen die tot op vandaag relevant zijn.

De belangrijkste van die lessen is dat men een inspanning moet doen om zijn naaste lief te hebben en te respecteren, ook als die naaste anders is of denkt. Hoe vaak wordt er niet verwezen naar de fameuze ‘barmhartige Samaritaan’. Beoordeel mensen op wat ze doen, niet op wie ze zijn, dat is de kern van het verhaal. En dat getuigt van respect voor het leven. Om het in juridische termen te stellen: begrijpen en beminnen is de grondwet. Alle andere wetten zijn daaraan ondergeschikt en moeten daar aan worden afgetoetst.

Uit deze kwestie komt immers het grootste probleem met het christendom naar voren: elke zondag opnieuw, keer op keer, wordt de zelfde, eigenlijk vrij eenvoudige boodschap in de mensen hun hoofd gedramd. En toch wordt er zo weinig naar gehandeld, ook door de Kerk zelf. Het KVHV lijkt in hetzelfde bedje ziek. Voor een vereniging die zichzelf conservatief noemt, stelt ze betrekkelijk weinig begrip van de te conserveren waarden tentoon. Nochtans was het ooit anders: schrijver en oud-verbondsman Ernest Claes wijst in zijn werk voortdurend op deze zaak: “kinderen hebt mekaar gewoon lief”. De verbondsleden doen er dus goed aan zijn werk eens te herlezen. En misschien ook enkele stukjes uit de bijbel. Dan ziet men dat niet de farizeeërs de helden van het verhaal zijn.

Joris In 't Veld