Kom uit je bubbel

Ik begin met een vraag voor u, beste lezer. Wanneer maakte u voor het laatst een vurig debat mee waarbij het respect voor elkaars meningen centraal stond, waar geen slagen onder de gordel werden uitgedeeld en waar iedereen met een gezonde dosis nieuwe opinies naar huis ging? Nog nooit, hoor ik de meesten waarschijnlijk denken (is het antwoord positief, stop dan hier met lezen).

Steeds minder worden we geconfronteerd met andere meningen of visies. We schuwen steeds meer het beschaafde en genuanceerde debat tussen mensen met verschillende opinies. We sluiten ons met andere woorden steeds meer op in onze 'eigen meningen-bubbel'. Ergens is het natuurlijk des mensen: onderzoek toont aan dat mensen geneigd zijn om vooral datgene te horen en zien wat ze willen horen. Alleen werd deze drang vaak afgeremd door onze nieuwsgierigheid naar wat andere mensen denken. We zijn ten slotte sociale wezens.

Vandaag de dag is er van die nieuwsgierigheid niet veel meer over. Het is zelfs nog gemakkelijker geworden je eigen meningen-bubbel in stand te houden. Internetreuzen als Google en Facebook gebruiken complexe algoritmes om je newsfeed of zoekresultaten volledig op je eigen voorkeuren af te stemmen.

Minder en minder worden we op die manier geconfronteerd met andere opinies of andere visies op het internet. Uiteindelijk zijn deze algoritmes zo verfijnd dat we enkel nog te zien wat we willen zien. Door deze evolutie wint onze gemakzucht van een stabiele, niet uitgedaagde mening het van onze nieuwsgierigheid naar wat anderen bezighoudt.

Welke gevolgen dit kan hebben wordt pijnlijk duidelijk als we kijken naar de brexit of de waanzinnige verkiezingen in de VS. Campagnes waar haast geen enkel feit in voor komt en waar vooral het eigen grote gelijk moet worden bevestigd. Ratio wordt steeds meer ingeruild voor hysterie. Want er is nauwelijks nog een kritische tegenstem of zelfs nog maar de wil om die tegenstem op te zoeken. Opnieuw we horen enkel nog wat we willen horen.

Zijn we bereid om belangrijke beslissingen voortaan over te laten aan diegenen die het luidst roepen of die het meeste mensen weten te overtuigen, desnoods met leugens? Is het net niet de kracht van onze liberale samenleving om rekening te houden met verschillende opinies, waar niet enkel de vrijheid van meningsuiting een belangrijk goed is maar ook de consequenties hiervan worden erkend in de vorm van een beschaafd meningsverschil? Waar onwaarheden sneller ontdekt worden en waar grote gelijken zichzelf in vraag moeten stellen.

Nu hoor ik u denken 'wat kan ik Leuvense student, na het lezen van zoveel dystopie, wat kan ik daaraan veranderen?' Beste lezer, u hoeft niet te wachten tot het te laat is, u hoeft ook niet te wachten tot iemand anders iets zal ondernemen.

Ga naar buiten en confronteer anderen met je mening. Laat je gelijktijdig geconfronteerd worden met die van jou. Stel je eigen (voor)oordelen en meningen in vraag maar durf ze ook te verdedigen, toon de moed om iemand terecht te wijzen maar toon ook de eerlijkheid om jezelf terecht te wijzen. We hebben misschien wat gemak te verliezen, maar we hebben een wereld te winnen.

De Splinter bevat een persoonlijke mening. Ze bevat niet de mening van de redactie.