Het Lipton Labyrint

Ook in 2018 zijn studenten geëngageerde wezens. Dat bleek deze week nog maar eens. Op het Ladeuzeplein dook vanuit het niets een heus Lipton Labyrint op, een initiatief van een groep (oud-)studenten van verschillende kringen die zich ‘Papaya Events’ noemt.

Nieuw was het organisatorisch talent of het professionalisme niet. In feite ging het om een evenement zoals we die de laatste jaren wel vaker in het Leuvense straatbeeld zien opduiken: hip, ambitieus en met een klinkende sponsor op elke bak die je de weg verspert.

Vooral de deining die het artikel in Veto over het doolhof veroorzaakte, was opmerkelijk en symptomatisch voor een overvloed aan engagement dat de weg kwijt is. De organisatoren stelden zich kritisch op ten opzichte van kringevenementen. Te veel hamburgers en te weinig professionalisme was hun oordeel. ‘We merken dat een grote groep studenten een afkeer heeft van wat kringen organiseren en daar niets mee te maken willen hebben. Net die studenten willen we nu ook aanspreken. Met Papaya wilden we laten zien dat dat beter kan.’

Het is onvoorstelbaar wat een ophef die simpelweg onhandig gekozen woorden veroorzaakten. Lezersbrieven werden de redactie opgestuurd en een overtollige hoeveelheid boze reacties verscheen op onze pagina. De kringen waren boos, Papaya Events was boos omdat we hen ‘verkeerd interpreteren’. Kortom, het broeide in het landschap der geëngageerde studenten.

De hysterie staat in schril contrast met de stille verloedering van de absolute kerntaak van elke studentenkring: vertegenwoordiging op facultair niveau en controle op de mandatarissen van Loko en Stura.

Het is voornamelijk bij die controle dat het fout loopt. Op de Stura AV van 16 februari stelde het bureau een vaag plan voor dat de problemen bij Stura dit jaar in de toekomst zou moeten vermijden. Daarop kwam geen enkele reactie van de AV. Een aantal weken later op de Loko AV van 16 maart werd in navolging van het artikel in Veto over de ontslagen bij Studentenvoorzieningen een wel erg magere update gegeven over de problemen daar. Ook hierover had de AV geen enkele vraag.

Nochtans zijn dit dossiers die studentenvertegenwoordigers op hun paard zouden moeten krijgen. Het democratisch gehalte van de studentenvertegenwoordiging in Leuven hangt af van de controle van de AV op de mandatarissen. Wanneer zij die taak niet voldoende uitvoeren, verdwijnt de legitimiteit en daarmee ook de macht van de mandatarissen.

Hierover kunnen we overigens schrijven wat we willen; dat de AV’s onmondig en ongeïnteresseerd zijn; dat technocratische studentenvertegenwoordigers hoegenaamd geen moeite doen om een breed studentenpubliek aan te spreken; dat de democratische legitimiteit van studentenvertegenwoordiging afbrokkelt en Stura zichzelf met onnodige ontslagen haast kinderlijk in het hemd zet. Reactie komt er niet, laat staan dat iemand erin geïnteresseerd is.

Engagement is er voldoende. Het moet zich een weg uit het labyrint weten te banen.

Nelis Jespers is redacteur Sociaal bij Veto. Dit standpunt wordt gedragen door de voltallige redactie.