editoriaal> Editoriaal
Het bestaansrecht van Alma
De prijzen van Alma zijn 38 procent verhoogd ten opzichte van 2011 (p 16 van deze krant). Alma zelf verantwoordt die stijging al jaren door de koppeling aan de index.
Maar de consumptieprijsindex is in dezelfde tijdspanne slechts met zo’n 16 procent verhoogd.
Alma staat alleen in haar steeds duurdere spaghetti: het goedkoopste gerecht aan de UGent is 3,30 euro, dat van de UAntwerpen 3,40 euro. In Alma is dat 3,75 euro. Alma vaart al jaren een koers van grotere budgettaire verantwoordelijkheid. Maar haar bestaansreden is net om onder de marktprijs te leveren. Dat is geen overbodige luxe: het is decretaal verplicht voor universiteiten om gezonde én betaalbare voeding aan te bieden.
Met de prijzen van Alma vandaag zijn Loempialand, kebab, McDonalds, pastabekers en pizza niet veraf. Zeker met de prijsdifferentiatie, waarbij het duurste gerecht oploopt tot 6,90 euro, ga je voorbij aan de taak van een studentenrestaurant als goedkoop en gezond alternatief.
Dat geldt helemaal voor vegetarische opties. Als je gezond en goedkoop eten aanbiedt, dan dienen die twee objectieven tegelijkertijd nagestreefd te worden. Als vegetariër vind je in Alma 1 niet altijd een vegetarische maaltijd voor 3,75 euro en is die vaak dezelfde. Kies je voor de gezondheid van een gevarieerd menu, dan horen prijzen van 6,90 euro daarbij. Zelfs de keuze voor een milieuvriendelijke voedingswijze wordt zo een keuze voor de elite.
Dat de prijzen zo hoog liggen is verre van onlogisch: Alma moet roeien met de riemen die ze heeft en als men ergens kosten kan doorrekenen is het allicht bij de student. Problematischer is de houding van het rectoraat, dat Alma’s prijzen in het verleden als ‘onrealistisch laag’ bestempelde. Zo'n reactie wijst op een gebrekkig inzicht in de rol van Alma: onrealistisch lage prijzen bieden voor een kwetsbare groep studenten.
Die ambitie van hogeraf, Alma marktconform en concurrentieel maken, heeft zeker geholpen om de historische schuldenberg van het studentenrestaurant te verdringen. Alleen: als je niet meer voordelig bent voor een kwetsbare groep als beursstudenten, die zelf goedkoper kunnen koken, wat is je nut dan nog?
Zeker als we zien dat andere universiteiten die kleiner zijn wél onder die marktprijs kunnen blijven, vragen we ons af waarom onze universiteit niet ingrijpt. Excellentie door inclusie, zei Sels nog aan het begin van het academiejaar. Kabeljauw voor 6,90 euro valt daar niet onder.
Daan Delespaul is redacteur sociaal. Ana Van Liedekerke is hoofdredacteur. Het editoriaal wordt gedragen door de voltallige redactie.
