Ge moet wel zot zijn

In het dagelijks leven van interviewen, bellen, schrijven en vergaderen zijn studiepunten vaak slechts faits divers. Ons onderwijssysteem is gelukkig ook zo ingebouwd dat studies tijdens het jaar on hold kunnen staan mits een extra inspanning in de blok en tweede zit. Dat is niet alleen voor de werking van Veto een zegen, maar voor elk vrijwilligerswerk dat op jongeren draait. Vrijwilligerswerk dat lééft, zo bewijst onze reeks ‘in de marge’.

Met de plannen rond de herindeling van het academiejaar is die zegen opeens niet meer vanzelfsprekend. Plannen die - ondanks loze beloftes over transparantie en medebestuur - plots heel concreet en zonder raadpleging van de studentenvertegenwoordigers de media bereikten. Stura’s voorzitter was not amused en Luc Sels sloeg snel mea culpa. Maar in plaats van de vinger beter aan de pols van de rector te houden, namen zo goed als alle mandatarissen ontslag door intern geruzie en zit de studentenraad sindsdien in crisis.

Over het dossier rond de herindeling van het academiejaar is er nochtans genoeg te zeggen voor de weerslag op het studentenleven. Het is zover gekomen dat het nu decanen zijn die moeten opperen: ‘tja, wie gaat er nog preses willen worden in dergelijk systeem?’ Die vraag stellen we aan jullie, Algemene Vergadering. Meer dan wie ook weten jullie hoeveel tijd en engagement en overgave er steekt in studentenvertegenwoordiging. Zouden jullie het nog doen? Je werk als stuver op de eerste plaats zetten, met volle dagen verplichte lessen? Met wekelijkse taken en permanente evaluatie? Zonder examenspreiding of een échte tweede kans in augustus? . Nochtans is het exact dat voorstel dat nu op tafel ligt.

Laat het duidelijk zijn: wij zijn niet tegen een herindeling van het academiejaar. Meer zelfs, als er jaarlijks zoveel geld van onze maatschappij verloren gaat door verlengde studieduur, en tot de helft van de generatiestudenten zijn diploma niet haalt in zijn initiële opleiding, dan is een doordachte hervorming die dit kan verhelpen broodnodig. Maar - maar! - laat het alsjeblieft niet ten koste gaan van extracurriculair engagement. We vrezen oprecht voor het voortbestaan van Veto in een systeem waar vrijwilligerswerk een fijne bezigheid on the side wordt. Het is alleen maar de vraag wie deze zorg zal vertegenwoordigen bij de hoogste geledingen van onze universiteit.

Want, liefste AV, niet enkel het lot van 55.000 studenten ligt in jullie handen - alsof dat niet voldoende is. Jullie non-beleid heeft nog het meest van al consequenties voor een gehele studentenpopulatie na de onze. Jullie hebben de kans om veilig te stellen dat er ook over vijf jaar bewijs is dat studenten zoveel meer zijn dan bingedrinking en netflixen. Dat jongeren écht geëngageerd zijn. Jongeren die een betrokken samenleving willen, die opkomen voor de zwaksten. Die de stem vertegenwoordigen van een gehele generatie die met misprijzen ‘de jeugd van tegenwoordig’ wordt genoemd.

Het voorstel dat nu op tafel ligt, is er een dat dit alles op het spel zet. En nee, de discussie is nog niet gevoerd. Je moet alleen bijzonder naïef zijn om te geloven dat het Gemeenschappelijk Bureau en de Academische Raad die zorgen zullen (blijven) koesteren als er niemand daar ook effectief de kritische studentenstem vertolkt. In naam van alle vrijwilligers: verdomme, Stura, wake up.