Eurovision valt niet meer te redden

Als antwoord op de recente controverse over de deelname van Israël aan Eurovision herhaalt de organisatie dat de zangwedstrijd apolitiek is. Een slimme afleiding is het wel, maar wie trapt daar nog in?

Terwijl iedereen zich opjaagt over de deelname van Israël, wordt niet alleen vergeten dat in 2022 niet alleen Rusland geweerd werd, maar dat Oekraïne ook de wedstrijd won met Stefania van Kalush Orchestra. Het kreeg maar liefst van 28 van de 40 deelnemende landen twaalf punten. Een boodschap van vrede en solidariteit, dat zeker, maar apolitiek? Apolitiek verkoopt niet. 

En als we eerlijk zijn, wat moeten we nog verwachten van een organisatie die De Grote Vijf zonder plichtplegingen de halve finales laat overslaan, omdat ze het evenement financieel steunen? Die telkens de gemoederen te ver oplopen, gewoon Zweden nog een jaartje laat winnen, zodat we eraan herinnerd worden dat we eigenlijk slechts in een ABBA-liedje leven?

En begrijp me niet verkeerd, ik ben in hetzelfde bedje ziek. Dat het Oekraïense Sho_A in 2021 de westrijd niet won met Shum, daar gaan mijn tenen nog steeds van krullen. Dat lieve groene moerasmonster verdiende wat mij betreft alle prijzen in de hele wereld, en vrede erbovenop.

Zou Eurovision 2024 beter af zijn als Israël niet meedeed? Zeer onwaarschijnlijk. Of onze wereld in crisis baat heeft bij deze potsierlijke portie brood en spelen? Al even onwaarschijnlijk. Maar één ding is zeker: voor die zeldzame keer dat de Europese publieke opinie haar eigen escapistische vertier in vraag durft te stellen, moeten we daarvan gebruik maken.