EDITORIAAL KLIMAAT
Een voor allen, allen voor het klimaat
In de voorbije editie van Veto stonden we stil bij de duurzaamheidsplannen van de universiteit. Om fundamentele verandering te bekomen, is een holistische visie van cruciaal belang: duurzaamheid zou verdrongen moeten zitten in elk beleidsvoorstel, elk initiatief, elke belegging en elke samenwerking die de KU Leuven aangaat.
De laatste jaren zijn de gevolgen van de klimaatopwarming een steeds vaker besproken onderwerp. Toch komt de verantwoordelijkheid daarvoor nog te vaak bij het individu te liggen, en blijven maatschappelijke structuren onderbelicht.
Vorig academiejaar verkondigde rector Luc Sels nog in zijn openingsspeech van duurzaamheid een prioriteit te willen maken. 'Universiteiten hebben een sleutelrol in de transitie naar een duurzamere samenleving', klonk het toen. Besparingen gooiden echter roet in het eten, waardoor dat beleid de nodige slagkracht verloor.
Ook dit academiejaar lijkt er van structurele duurzaamheid nog te weinig in huis te komen. Met de Dienst Duurzaamheid, Green Office en de Ecoteams doet de KU Leuven al aardig haar best om zich bewust te zijn van haar rol als grote speler. We mogen een klimaatbeleid echter niet zomaar verengen tot enkele losse initiatieven, hoe ambitieus die ook mogen zijn.
Laat ons van duurzaamheid aan deze universiteit een totaalverhaal maken, buiten en binnen de aula
Om fundamentele verandering te bekomen, is
een holistische visie van cruciaal belang: duurzaamheid zou verdrongen moeten zitten in elk
beleidsvoorstel, elk initiatief, elke belegging en
elke samenwerking die de KU Leuven aangaat.
Een grotere aanwezigheid van duurzaamheidsexperts in grote overlegorganen kan daar een eerste
stap in zijn.
Daarnaast is er nood aan meer transparantie.
Het kan nog steeds duidelijker waar het beleggingsgeld van de KU Leuven precies naartoe gaat.
De universiteit gaf aan vanaf 2017 niet meer te beleggen in fondsen die enkel investeren in fossiele
brandstoffen en brandstofwinning. Toch geeft ze verder weinig uitleg over de uiteindelijke bestemming van haar middelen.
Bovenstaande neemt natuurlijk niet weg dat
ook individuen een verschil kunnen maken. Door
zelf ethisch te beleggen, minder dierlijke producten te consumeren en beter na te denken over de
oorsprong van je spullen, kom je al een heel
eind.
Maar laten we vooral niet vergeten dat zulke dingen slechts het topje van de ijsberg zijn. We moeten de rol van bedrijven en universiteiten – bij uitstek de instituten die het juiste voorbeeld kunnen geven – in het klimaatdebat in vraag durven blijven stellen. Structurele verandering bereik je immers enkel van bovenaf.
Laat ons van duurzaamheid aan deze universiteit een totaalverhaal maken, buiten en binnen de
aula.
Femke Beutels is verantwoordelijke eindredactie. Het editoriaal wordt gedragen door de
voltallige redactie.
