Een ingetogen dialoog

Irrationeel in het bestegeval, een farce of voorwerp van spot enhoon in het slechtste. Zelfs onze universi-teit, officieel nog steeds katholiek, mijdtde term overal op haar website en in haarcommunicatie. Het katholicisme anno2017 is vuil.

Dat de Kerk kritiek krijgt, hoeft niet te ver-bazen. Dat geldt voor alle grootmachten,laat staan een die zoveel schandalen vanmachtsmisbruik op haar palmares heeftstaan. Extreem conservatieve standpun-ten maken je natuurlijk niet populair. Enwaren het niet de journalisten van ‘TheBoston Globe’ die de bal aan het rollen lie-ten over pedofilie binnen de Kerk? Journa-listen die de erkenning van het onwezen-lijk slachtofferschap mogelijk maakten.Toch lijkt de tegenbeweging niet het juis-te antwoord. Het kind wordt met het bad-water weggegooid. Het verhaal dat wordtgeschetst is vaak zwart-wit. ‘Wij wordendoor de media enkel gecontacteerd alsde Kerk een controversieel standpunt in-neemt, of om te reageren op misbruiken’,hekelt iemand. ‘Maar als we een projectin Brussel opstarten rond armoedezorg,dan kraait geen haan er naar.’ Bias, zegtu? Hebben media daar niet even goed deplicht genuanceerd te blijven in hun be-richtgeving? In het brengen van het heleverhaal?

‘De Kerk is een institutie van mensen.’ Metmensen valt te praten. Dat is wat Veto ookin deze editie poogt. Een gesprek dat nietzwart-wit uitviel. Niet grijs. Maar kleurrijk.