De prof heeft niet altijd gelijk

Halverwege september kreeg ik, net als velen onder ons, mijn resultaten uit de herexamenperiode te zien. Veelal wat ik verwachtte; ik was tevreden. Maar toen zag ik daar voor dat ene vak die duivelse 8 staan. Een schamele 8 op 20 voor een taak waarvan ik dacht: dit is het summum en beter kan ik niet. In allerijl haalde ik mijn Toledo boven en mailde ik de prof met de vraag voor een inkijkmoment. Wat bleek: ik had 16, maar ze had 'simpelweg' mijn score uit de eerste zit gekopieerd naar de kolom van de tweede zit.

Al drie jaar studeer ik aan de KU Leuven, en al driemaal is mij dit gelapt. Eenmaal was ik zogezegd niet aanwezig geweest op een examen, een andere keer had ik de score van een medestudent gekregen, en de derde maal lees je hierboven. Alle drie de keren heb ik er zelf om moeten vragen, want zonder mijn vertrouwen in feedback stond ik hier nog altijd met mijn 8 in handen. Een mens zou zich al beginnen af te vragen hoeveel vaker dit gebeurt, en of zelfs mijn geslaagde scores eigenlijk foutief zijn. We zullen het nooit weten.

Ik heb het mezelf nu al lang aangeleerd: als ik buis voor een examen, ga ik naar het inkijkmoment. Ondertussen heeft mijn gebrekkig vertrouwen in het administratief vermogen van de KU Leuven me een reden te meer gegeven om examens in te kijken, maar bovenal is er die ene goede vriend die me altijd heeft overtuigd om te gaan: feedback. Feedback is een ongelooflijk handige tool waar slechts weinig studenten hun hand naar uitsteken, ondanks de geboden kansen.

Hoewel ik mijn verhaal hier begonnen ben met het klagen over verkeerde cijfers, mag dat allerminst de drijfveer zijn om examens te gaan inkijken. Ik heb bij die inkijkmomenten een niet te onderschatten brok aan informatie over die vakken gekregen, die ik door mijn cursussen te lezen nooit te weten zou zijn gekomen. Bij het nazien van je examen krijg je te horen waar je fout was, hoe je fout was, en hoe het beter kan in de toekomst.

Op redeneerfouten en praktische kennis kun je vaak pas gewezen worden wanneer je fout bent, en dan moet je — oh cliché — gewoonweg leren omgaan met die fouten en er beter uit durven komen. Ik had zonder mijn feedback voor filosofie nooit die 7 naar een 13 kunnen omzetten en tot op heden versta ik nog altijd veel beter hoe stroomlussen interageren, en dat allemaal door dat ene kleine vraagje dat ik fout had.

Missen is menselijk, en dat werkt in beide richtingen. Wij studenten schrijven geregeld misse antwoorden op en worden erop afgerekend. Een enkele prof kan soms wel eens een verkeerde score invoeren. Daarom is het belangrijk dat je je examen inkijkt: ofwel kun je er zelf uit leren, ofwel kan de prof eruit leren om de ingegeven scores te dubbelchecken. Hoe dan ook, iedereen wint. En zo zien we het graag.