editoriaal> Editoriaal
Catcalling los je niet op met een cactus
De eerste editie van LOKO's oktobercampagne sinds 2019 werd geplaagd door een laag budget, moeilijke timing en gebrek aan samenwerking met kringen. Veel studenten werden dan ook niet bereikt.
Trok de studentenkoepel dan geen lessen uit de vorige campagnes? In 2019 weerklonk er immers ook kritiek op de geringe impact. De campagne draaide toen rond alcoholmisbruik. Voor deze editie viel het oog op grensoverschrijdend gedrag. Een hot topic, volgens studentenkoepel LOKO en de kringen. LOKO had dan ook wat meer mogen investeren in de campagne: nu moesten de organisatoren het stellen met slechts 2000 euro.
De problematiek is echter geen recent fenomeen. Uit Brussel en Gent kwamen aan het begin van dit academiejaar meerdere verhalen over slachtoffers van rape drugs. De Leuvense politie maakte recent nog bekend dat er in Leuven geen stijging, maar vooral ook geen daling te zien is in het aantal klachten van grensoverschrijdend gedrag.
Het stadsbestuur en de politie zijn er zich wel van bewust dat er nog steeds een dark number bestaat: slachtoffers die geen aangifte doen. Psychologen beklemtonen vaak dat het bewustzijn rond seksueel grensoverschrijdend gedrag beter kan en moet. De LOKO-campagne had daarin een rol kunnen spelen.
Het doel was nobel, maar de uitvoering schoot tekort. Het centrale symbool van de campagne was een cactus. Honderden deelde de studentenkoepel er uit aan studenten. Toch rijst de vraag of zulke ludieke acties genoeg zijn om de problematiek rond grensoverschrijdend gedrag doeltreffend aan de kaak stellen.
Grensoverschrijdend gedrag is een prangend, maar vaak vooral niet voldoende erkend probleem. Respect is cruciaal: er moet in de samenleving ruimte zijn om de eigen grenzen te kunnen stellen. Een onderhandeling of discussie daarover is onmogelijk. De voorvallen uit Brussel en Gent bewijzen dat dat nog steeds geen evidentie is.
Dat op de cactussen de meldpunten rond seksueel geweld te lezen staan, is een positieve zaak. Toch kan dat niet volstaan: daders sensibiliseren is evenzeer cruciaal. De zichtbare bullebakken die iemand achterna fluiten op de Oude Markt zijn één ding. De grootste monsters zijn zij die zich, verscholen onder de radar, anders voordoen in het openbaar dan ze in werkelijkheid zijn. Dat kan om iedereen gaan: een kotgenoot, studievriend of noem maar op.
Sensibilisering moet onze gedeelde verantwoordelijkheid centraal stellen. Ze werpt pas vruchten af wanneer grensoverschrijdend gedrag niet meer getolereerd wordt. Elk individu moet leren om in te grijpen, zeker wanneer het om mensen binnen de dichte sociale omgeving gaat. Een cactus uitdelen verandert daar weinig aan.
Jasper Snoeys is redacteur sociaal. Kasper Nollet is redacteur KU Leugen. Het editoriaal wordt gedragen door de voltallige redactie.
