Alma, dit was de druppel te veel

Het doet je vragen stellen over de directie van Alma. De restaurants zaten leeg de voorbije twee weken. Alma stopt met warme maaltijden; broodjes, soep en panini's aan de marktprijs blijven over. Wat een mop — dit is geen studentenrestaurant, klonk het bij de student.

Ondanks de systematische prijsverhogingen de voorbije jaren bleef de student Alma trouw. Alma is een icoon, een trots. Maar dit was de druppel te veel. De student trok zijn neus op voor het omslachtige reservatiesysteem. De zes euro per maaltijd deden studentenogen uitpuilen. Hoe ver verwijderd kan je zijn van onze leefwereld?

Alma was in coronatijden kwistig met foodtrucks, gloednieuwe bike-thru's, overvloedige bestickering in de restaurants, een duur reservatiesysteem en flitsende marketingfilmpjes. Het is zoals wifi installeren in een trein die niet rijdt. En waarom moest de soep en het stuk fruit per se in de maaltijd? Hoe hard is dat doordacht?

Op Twitter beweerde rector Luc Sels dat 'de échte slachtoffers de medewerkers van Alma zijn'. De studenten kwamen immers toch niet en de ruimtes worden nu studieplekken. Bij een andere aanpak konden studenten nu misschien voor meer dan een pastabeker terecht bij Alma, zoals dat wel lukt in Gent, Antwerpen en Brussel. En met diezelfde aanpak waren er nu meer mensen aan het werk.

Wat met de toekomst? Een beurstarief voor maaltijden? Een meer marktgerichte oplossing met openbare aanbestedingen? Dat is moeilijk te bepalen. Maar één ding is zeker: zo gaat het niet meer. Dit waren de tenenkrullende beslissingen te veel. Alma beslist bovendien niet alleen. KU Leuven treft ook blaam. De organisatie moet zich bezinnen. En beginnen met de pijnlijke vraag: zit de directie wel op zijn plaats?

Tijs Keukeleire is redacteur Onderwijs bij Veto. Het editoriaal wordt gedragen door de voltallige redactie.