Acid, de vaandeldrager die schermt met vrouwe Justitia

Voor Nathan Vandergunst, beter bekend onder de alias Acid, heeft het recht gesproken. Het verdict? Drie maanden met uitstel en een boete. Concreet houdt dit in dat zolang hij de komende drie jaar niks uithaalt, hij niet daadwerkelijk de bak in moet. Vooral de schadevergoeding van amper 20.000 euro beroert de gemoederen. Dat bedrag is voor velen het bewijs van klassenjustitie, terwijl anderen het juist terecht vinden omdat hij schijnbaar zijn invloed misbruikte om ongestoord aan belaging te doen.

Het grootste pijnpunt is het verschil met de straf voor de Reuzegommers. Strafrechtelijk advocate Sanne De Clercq verklaart het verschil tussen de boetes van de Reuzegommers: de schade aan het restaurant van de ouders van een lid van Reuzegom is veel makkelijker op te meten dan een mensenleven. Voor het laatste staan de bedragen vast in een indicatieve tabel, en dat zorgt voor zeer betreurenswaardige uitkomsten. Toch kunnen we hier grote vraagtekens plaatsen. Het grootste argument tegen Acid is dat hij opzettelijk handelde.

Kortweg schilderde de rechtbank Acid zijn emotioneel betoog af als een commerciële stunt, waardoor elke vorm van begrip onbestaand was. We moeten niet naïef zijn, dergelijke vrijbuiters bestaan weldegelijk. Toch is het een opmerkelijke uitspraak op basis van eerdere video’s en het feit dat hij zijn staart niet introk bij de rechtbank. Dat bevestigt volgens mij het tegendeel. Die uitspraak bewijst naar mijn gevoel dan ook dat de rechter zijn huiswerk niet heeft gemaakt, en zich te veel heeft laten leiden door de advocaten in kwestie.

Ook de vergelijking met het opzettelijk karakter van de daad tegenover het onopzettelijke karakter van de misstap van de Reuzegommers is voor mij twijfelachtig. Op de dag van Sanda’s dood waren er weldegelijk drie sleutelmomenten die overduidelijk dit tragisch voorval konden voorkomen. 

Het grootste voorbeeld hiervan is de toevallige ontmoeting met een prof Geneeskunde waarbij vrienden van Sanda gebruik maakten van listigheden om de ernst van de situatie te verdoezelen. Door de frequentie van de kantelpunten is er sprake van duidelijk schuldig verzuim, als je het mij vraagt. 

Begrijp me niet verkeerd, het is een jammerlijke zaak dat het restaurant van de ouders van de Reuzengommer eronder moest lijden. Toch kan men de vraag stellen of de gevaren van het internet niet disproportioneel uitvergroot worden. Iedereen voelt dat hier twee maten en gewichten werden gehanteerd. Het proces tegen Acid, en de uitspraak dat het een opzettelijke daad is met winstbejag in het achterhoofd, reflecteert voor mij het moreel failliet van vrouwe Justitia. 

Een splinter bevat de persoonlijke mening van de schrijver. Ze bevat niet de mening van de redactie.