Aankondiging code rood: 'Empathie zoek'

Dat de coronacrisis een grote impact heeft op het mentaal welzijn van studenten, is al lang geen geheim meer. Een onderzoek uit de vorige lockdown, uitgevoerd door UGent en UAntwerpen in samenwerking met onder andere de Vlaamse Vereniging van Studenten, legt enkele zorgwekkende cijfers bloot: bijna een op twee studenten voelt zich sociaal geïsoleerd, bijna een op drie studenten voelt zich meestal tot altijd eenzaam en 27% van de bevraagde studenten geeft aan te kampen met depressieve gevoelens. De hoeveelheid hulpkreten en open brieven spreekt ook boekdelen. Het gaat niet goed met de student en perspectief blijft vooralsnog uit.

Om net nu mee te delen dat het hoger onderwijs ten minste tot eind februari in code rood blijft, en dat heel wat universiteiten en hogescholen zelfs al aangekondigd hebben dat dit nog langer zal duren is onbegrijpelijk. Niet alleen is de timing discutabel – de blok- en examenperiode staat voor de deur – ook de manier waarop is voor veel studenten een opdoffer. Voor de meesten komt deze beslissing volledig out of the blue. En dat in een periode die sowieso al zeer stressvol is. De weinige motivatie die heel wat studenten nog restte ter voorbereiding van hun examens verdwijnt hiermee als sneeuw voor de zon.

In een periode als deze moeten hogeronderwijsinstellingen vaak moeilijke beslissingen nemen en dat is uiteraard te begrijpen. Dat mag echter geen excuus zijn voor communicatie boven de hoofden van de studenten. Bij dergelijke belangrijke beslissingen zou altijd op voorhand overlegd moeten worden met studenten om hen voor te bereiden op eventueel slecht nieuws.

Dat er trouwens geen studentenvertegenwoordigers betrokken waren bij dit overleg op Vlaams niveau maakt de situatie enkel erger. Studenten moeten altijd betrokken worden bij beslissingen met zo'n grote impact. Dat zou er ook voor gezorgd hebben dat er vanuit een studentenperspectief geredeneerd kon worden bij de aankondiging van deze boodschap. Een perspectief dat in deze communicatie duidelijk ontbrak.

Mijn boodschap naar alle instellingen hoger onderwijs en naar de Vlaamse regering is dan ook zeer duidelijk: zet mentaal welzijn nog nadrukkelijker op de agenda, bied perspectief aan studenten, betrek studentenvertegenwoordigers bij het maken van beslissingen en zorg voor duidelijke en empathische communicatie.

Sander Vanmaercke is bestuurder Sociale Zaken bij de Vlaamse Vereniging van Studenten.

Reageren of zelf een lezersbrief insturen kan via veto@veto.be