Elektrische racewagen KU Leuven eindigt op tweede plaats in Kroatië

Drie maanden na de voorstelling van Titan in Brussel draait het team van ingenieurs nog steeds op volle toeren. Voor de derde keer deze zomer doen ze met hun zelfgemaakte, elektrische formule 1-wagen mee aan een Formula Student-competitie, waarbij studententeams van universiteiten en hogescholen van overal ter wereld het tegen elkaar opnemen.

Na de competities in Nederland en Hongarije sluit Formula Electric Belgium het wedstrijdseizoen af met een topprestatie op het racecircuit ST Rauš in Novi Marof, Kroatië.

In totaal namen 47 teams deel aan de wedstrijd, waaronder ook raceauto's met een verbrandingsmotor. De variatie aan wagens en ontwerpen bewijst dat het om meer gaat dan een snelheidsrace. Zo zijn er naast de dynamische ook statische evenementen, waarbij de teams hun kosten- en ontwerpanalyse presenteren en een businessplan moeten voorstellen.

Een betrouwbare racewagen

Voordat de teams mogen rijden in de dynamische disciplines, moeten de raceauto's voldoen aan een lijst technische vereisten. De eerste dagen zijn daarom gewijd aan scrutineering of veiligheidskeuring, waarbij de jury nagaat of de formule 1-wagen wel betrouwbaar genoeg is om mee te racen.

Al vanaf de eerste wedstrijd in dit seizoen slaagde de Belgische Titan voor alle veiligheidstesten en dat ging alleen maar vlotter in Kroatië. Tussen de evenementen stonden de studenten echter niet stil. Ze verbeterden en bewerkten de onderdelen voortdurend binnen hun verschillende departementen. Zelfs tijdens hun laatste wedstrijd sleutelden ze tot op het laatste moment aan de wagen.

Volgens teammanager Remko Schippers is slagen op scrutineering an sich al een zeer knappe prestatie. Zelfs na de veiligheidstesten kan er iets misgaan tijdens de dynamische evenementen en dreigen ze uit de competitie te vallen, omdat de auto niet betrouwbaar is. Dat gebeurde helaas in Nederland.

Naast snelheid is betrouwbaarheid een even belangrijke eigenschap voor een racewagen, al dan niet elektrisch. 'To finish first, you first have to finish', zegt Schippers. 'Er zijn veel teams die aan endurance beginnen (waarbij ze 22 km afleggen op het circuit, red.), maar ze kunnen die niet uitrijden.'

Ook voor Formula Electric Belgium was het al een aantal jaar geleden dat ze dat konden presteren. Toen ze tijdens de tweede wedstrijd in Hongarije op een gedeelde vijfde plaats voor endurance eindigden, waren de Belgische studenten vastberaden om ook in Kroatië in de top vijf te belanden voor een of meerdere disciplines. Dat is hen ook gelukt.

Langetermijnvisie

Van de 31 elektrische wagens bemachtigde het Belgisch team tijdens de laatste wedstrijd een podiumplaats voor de energie-efficiëntietest, waar ze een topscore behaalde van 94 op 100. Voor engineering design (ontwerpanalyse, red.) eindigde ze op een vijfde plaats. Maar omdat ze op andere proeven minder goed scoorden, sluiten ze het seizoen niet af in de top vijf voor het totaal aantal punten. 'We zijn wel op de goede weg', meent Schippers.

Volgens de teammanager namen de studenten afgelopen academiejaar een stapje terug in innovatie: 'Het hoofddoel was de betrouwbaarheid van Titan. We zijn teruggekeerd naar de essentie van de wagen, zodat we een goed basismodel hadden waarop we later vernieuwende ideeën op kunnen toepassen.' Hoewel er elk jaar een nieuwe wagen wordt gemaakt, moet de volgende groep niet helemaal vanaf nul beginnen en kunnen ze zich richten op performantie.

Schippers ziet het als een langetermijnstrategie. 'In de komende jaren moet Formula Electric Belgium zich vooral inzetten op autonome racewagens, maar daarvoor heb je een betrouwbare auto nodig om op te testen', legt hij uit. 'Tijdens de competities heeft Titan haar betrouwbaarheid bewezen.' Dat maakt haar de ideale wagen om innovatieve technieken op testen en te converteren naar een zelfrijdend, elektrisch model.

Groepsgevoel

Nu dat het seizoen is afgerond en vandaag een nieuw begint, moet Formula Electric Belgium niet alleen afscheid nemen van Titan, maar ook van een groot deel van de teamleden. Onder meer verlaat Karel Van Wambeke, aerodynamisch ingenieur, het team. 'Het is jammer dat we maar een jaar na de master mogen meedoen aan het postgraduaat. Zo kunnen we nieuwe leden niet begeleiden.'

Volgens Lukas Puffet, hoofd van aandrijving, is dat een zwak punt van de Belgische werkgroep. 'Veel buitenlandse teams bestaan uit leden die drie tot vier jaar samenwerken aan een racewagen. Bij ons kan je maar maximaal twee jaar meedoen, waardoor we onze kennis steeds moeten overdragen.'

Toch geven sommige Formulaleden toe dat ze lichtjes opgelucht zijn dat hun termijn aan zijn einde komt: 'Het was echt een heel tof jaar,' zegt Brecht Janssen, ingenieur aandrijving, 'maar enorm intens. Ik weet niet of ik nog een heel jaar aan dit tempo zou kunnen verder doen.' Anderen, zoals het hoofd van vehicle dynamics Felix Van Parys, zijn blij dat ze als alumni nog een oogje in het zeil kunnen houden.

Hun vervangers, de recruits, werden tijdens de voorbije competities geïntroduceerd tot het zware werk, maar ook aan de leuke groepssfeer. Zo staan er op de achtervleugel van de auto enkele inside jokes gedrukt, die bewijzen dat er door de nauwe samenwerking een grote vriendengroep is ontstaan.