Wie daagt Rik Torfs uit?

Om de vier jaar verkiezen de personeelsleden en studenten van de KU Leuven een nieuwe rector. In 2013 versloeg Rik Torfs in een ongemeen spannende verkiezingsstrijd drie tegenkandidaten, waaronder Karen Maex, huidig rector magnificus van de Universiteit van Amsterdam.

Vier jaar later wil Torfs er nog tweede termijn bij doen. ‘Ik doe dit graag en zou het werk willen voortzetten’, liet rector Torfs al in april vorig academiejaar weten. ‘Om alle projecten nog beter te kunnen uitwerken, is een tweede termijn aangewezen.’ In mei wordt de volgende rector verkozen en dus dringt de vraag zich op: wie legt Rik Torfs iets in de weg?

Gebakken eitje

Een rondvraag bij heel wat decanen en vicedecanen leert ons: waarschijnlijk niemand. Waarom? Een belangrijke reden is dat je moeilijk kunt stellen dat Torfs het rectorschap volledig verknald heeft of dat hij vier jaar later de universiteit veel slechter achterlaat dan hij haar aantrof.

Dat wil zeker niet zeggen dat iedereen het optreden van de rector met open armen omarmt. Hoewel Torfs de KU Leuven ongetwijfeld nog meer op de kaart heeft gezet (alles wat met de KU Leuven te maken heeft, komt in nationale media, van sta-secretarissen tot acties bij treinstakingen), kan niet iedereen het media-optreden van de rector smaken.

Uitspraken over Trump, Wallonië of #tweetenzoalsTorfs worden als overdreven en ongepast ervaren. Torfs’ extern optreden is een zwaard dat aan twee kanten snijdt. Intern beleid wordt vooral door de vicerectoren gedragen. ‘Ik doe het misschien niet goed, maar mijn vicerectoren zijn de besten’, lachte Torfs vorig jaar in Veto. Over de ploeg zijn de meningen eveneens verdeeld.

Toch lijkt de ontevredenheid niet groot genoeg voor een eventuele tegenkandidaat. Want wie zou die rol op zich moeten nemen? Veel namen circuleren voorlopig niet, buiten de decaan van de faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen, Luc Sels.

Sels zou het ideale profiel hebben: na acht jaar ervaring moet Sels het decaanschap laten gaan en zou daardoor niets te verliezen hebben. De econoom wordt gepercipieerd als een serieuze en capabele bestuurder die bovendien sterk verschilt van Torfs, niet in het minst in stijl. Luc Sels wenste zelf niet te reageren.

Follow the money

Is Torfs’ eitje dan zo gemakkelijk gebakken, indien er geen tegenkandidaat tevoorschijn komt? Waar bijna iedereen het over eens is, is dat een gebrek aan een (serieuze) tegenkandidaat het debat over Torfs’ prestaties en toekomst van de KU Leuven niet ten goede zou komen. Er zijn thema’s die aandacht en een serieus debat verdienen. Je kunt de integratie van de externe campussen binnen de KU Leuven amper ‘goed’ of ‘vlot’ noemen. Ondanks het feit dat Torfs de integratie en de problemen voor een groot deel heeft ‘geërfd’, kan de onvrede over dit thema zich gemakkelijk tegen hem keren.

Geld speelt overal een rol, dat is aan de universiteit niet anders. Het ‘allocatiemodel’ regelt hoe het geld tussen de groepen (Humane Wetenschappen, Biomedische Wetenschappen en Wetenschap en Techniek) wordt verdeeld, en dat wordt herzien tegen 2019. Het is uitkijken naar de beloftes die Torfs over het te herziene allocatiemodel maakt.

De verkiezing van Torfs voelde in 2013 wat aan als een ‘Obama-moment’. Beloftes als ‘ik vind ook dat er meer over de universiteit gediscussieerd zou moeten worden, niet enkel bij rectorverkiezingen’, ‘we moeten een halt toeroepen aan de publicatiedrift’, ‘we moeten die administratieve overlast beperken’ of ‘ik wil vorm geven aan vernieuwing’, stellen toch meer teleur dan dat ze concrete verwachtingen hebben ingelost. Hoewel velen het niet publiekelijk toegeven, wordt er geklaagd over een gebrek aan discussie in beleidsorganen of een teveel aan administratieve overlast. Brengt 2016 nog meer Obama of mogen we in 2017 de 'boze prof' verwachten die zich tegen het establishment keert?
Lees hier hoe de studenten de volgende rector verkiezen.