Welke vrouw moet Letteren leiden?

Liesbet Heyvaert en Nadia Lie hebben dinsdagavond de studenten van de faculteit Letteren proberen overtuigen. Zo'n 60 studenten waren live aanwezig in de Parthenonzaal, 60 andere volgden via Blackboard Collaborate. De studentenstemming achteraf bepaalt hoe de studenten, 10% van de stemgerechtigden, hun stemmen verdelen over de kandidaten.

Het zijn bijzondere verkiezingen omdat ze volgen op Jo Tollebeeks ontslag in juli. Hij moest opstappen nadat een resem dossiers zijn positie onhoudbaar maakten, zo schreef Veto eerder deze week. Het feit dat Liesbet Heyvaert – vicedecaan onderwijs onder Tollebeek – betrokken is bij een dossier, doet de feiten overlopen in de verkiezingen.

'Er is over nagedacht op het faculteitsbestuur'

Heyvaert zit in een gewrongen situatie: enerzijds zet ze zich af tegen Tollebeeks bestuursstijl, anderzijds moet ze beslissingen van de voorbije zes jaar mee verdedigen. Op de tweede open vraag van het studentendebat ('Op welke punten is er verbetering nodig?') antwoordt Heyvaert meteen: 'De positie van de decaan. Fundamenteel verschil ik in houding.'

Nadia Lie, professor Spaanse literatuur met specialisatie in Latijns-Amerikaanse cultuur, speelt in op de verontwaardiging over het bestuur onder Tollebeek. Ze was zelf niet van plan om op te komen, zo sprak ze het personeelsdebat van maandag toe, want ze zat op een langverhoopte sabbatical. 'Maar wat mij zo op de maag lag werd breder gedeeld dan ik zelf had vermoed.'

Lies campagne is gestoeld op vier termen: inspraak, rechtvaardigheid, duurzaamheid en diversiteit. Inspraak krijgt daarin de hoofdrol. Opvallend is dat de kritiek op de vorige bestuursploeg vooral gaat over de manier van besluitvoering, maar dat Lie eerder op de vlakte blijft over de beslissingen zelf.

Lie haalt al snel de afschaffing van Slavistiek aan ('We mochten er niets over weten') en verwijst maandagavond ook impliciet naar het dossier-Erfgoedstudies: nadat Lie kritiek had geuit op de beslissing om de vacature door te laten gaan (de master Erfgoedstudies werd in mei afgekeurd door de Vlaamse overheid, maar de faculteit besliste om er toch een postgraduaat van te maken, red.), kreeg ze als antwoord louter dat er 'lang over nagedacht was op het faculteitsbestuur'.

Ellendige L-vakken

Heyvaert roept aan het begin van het debat het contrast op tussen Tollebeek en zijzelf: 'Een decaan is een spelverdeler, iemand die met alle geledingen informeel overlegt en voeling houdt. Ik denk dat die voeling verdwenen is. Als vicedecaan heb ik geprobeerd om die voeling te houden.'

De vicedecaan probeert op het studentendebat vooral haar eigen verwezenlijkingen naar voren te schuiven. Ze heeft het over het Letterenprofiel, de samenwerking met studentenvertegenwoordigers, haar rol als voorzitter van de werkgroep Studiekostbeheersing en hoe ze aan de wieg stond van het vak creatief schrijven. En ze vermeldt de nieuwe koffiebar, tot viermaal toe.

Toch staat Heyvaert ook kwetsbaar door onpopulaire hervormingen waar ze zelf mee de pen heeft vastgehouden – iets waar Lie op inspeelt. Het gaat dan voor de studenten in de eerste plaats over de L-vakken, de verplichte faculteitsbrede vakken die drie jaar geleden zijn ingevoerd.

Vanaf het begin verklaart Heyvaert dat ze bereid is om aspecten van de L-vakken te herbekijken. Ze antwoordt ook 'ja' op de vraag of het 'een optie is' om de twee verplichte L-vakken in het derde jaar om te vormen tot een keuzegroep. Nu zorgden de L-vakken bij Taal- en Letterkunde immers voor een complexe structuur met een verkorte en langere bachelorproef. Lie pikt er snel op in: 'Waarom is er in het verleden niet op die vraag ingegaan? Ik heb nu wel drie jaar verkorte bachelorproefonderwerpen moeten verzinnen.'

Grijze notitieboekje

Nadia Lie brengt een persoonlijk verhaal naar het studentendebat: ze vermeldt twee keer haar vader, die op de boot naar Nederland kwam en van school gestuurd is. Als docente van het L-vak L-Interculturaliteit is het niet toevallig dat internationalisering en diversiteit een grote rol krijgen in haar campagne.

Via een woordspelletje draait ze dat in haar visietekst naar een ander probleem van de faculteit: het multicampusverhaal. 'Wie zoveel vliegtuigen heeft genomen laat zich niet afschrikken door een trein': de bestuurders uit Leuven komen te weinig in Antwerpen of Brussel.

Toen Lie er 'met haar grijze notitieboekje' heen trok, moest ze er heel wat negatieve percepties over Leuven rechtzetten. 'De campussen voelen zich totaal afgesneden van Leuven. Ik zou er regelmatig naartoe gaan. Er waren mensen die nog nooit iemand van het bestuur hadden gezien', zo stelt ze. Ook de studenten zouden meer moeten circuleren tussen de campussen.

Heyvaert sprak Lies beeld van de campussen al snel tegen: 'Ik sta te kijken naar jouw negatieve verhaal over campussen.' Ze kijkt er heel anders naar en benoemt de verschillende campussen waar ze de voorbije week naartoe is gegaan. En opnieuw zet ze zich af tegen Tollebeek, die het hele debat lang door niemand bij naam genoemd wordt. 'Ik verschil van mening met de vorige decaan, hij was meer centralistisch.'

Egyptologie

In netelige dossiers kan Heyvaert zich verschuilen achter Jo Tollebeek, die vaak in zijn eentje werkte. Over plannen om bibliotheekruimte in het Erasmusgebouw vrij te maken voor kantoorruimte zegt Heyvaert bijvoorbeeld dat ze 'nooit in dat type van beslissingen heeft meegedraaid'.

Dat komt vreemd over, zeker nadat een factchecker Heyvaert erop wijst dat de bibliotheeknota van Tollebeek ('Horizon 2040') aan de hele universiteit besproken is. Lie grijpt het aan: het is niet oké en tekenend dat een vicedecaan onderwijs over zo'n thema niet is geconsulteerd.

Hetzelfde verhaal bij de denkgroep voor Taal- en Letterkunde die geen studenten bevatte (Heyvaert: 'Ik heb die zelf niet opgericht, laat staan de samenstelling bepaald') of het dossier Egyptologie: Heyvaert is daar zelf pas laat achter gekomen en heeft het toen mee rechtgetrokken, iets wat Lie erkent.

Rationalisering

De gestelde vragen lieten een algemene zorg doorschemeren over verdere rationalisering na de afschaffing van Slavistiek en inperking van Egyptologie. Heyvaert antwoordt dat de kosten binnen de faculteit op dit moment onder controle zijn en enkel de goede kant op gaan.

Zo zou er zelfs een budgettair surplus beschikbaar zijn. Het faculteitsbestuur heeft het al gehad over wat daarmee moet gebeuren, met voorstanders voor een extra professor of een extra onderwijsondersteuner. Heyvaert zelf neigt eerder naar het tweede, waar Lie zich dan weer vragen bij stelt. Beide willen het debat erover open laten.

Heyvaerts kennis over de financiële situatie is illustratief voor de avond: na zes jaar vicedecaanschap is Heyvaert goed op de hoogte van wat speelt. Op een vraag over het praktijklokaal Archeologie weet ze vlot te antwoorden dat ze recent een akkoord heeft bereikt met de technische diensten – Lie kan enkel 'Ik vind het goed' zeggen.

Heyvaert gaat zelfs zo ver om Lie te verbeteren, bijvoorbeeld door haar te wijzen op de gescheiden enveloppes tussen de campussen. Daarmee schiet ze Lies ballonnetje af om de overschotten in Leuven misschien in te zetten op andere campussen.

Vrijdagnamiddag uitslag

De stemming op de nieuwe decaan verloopt online. Vanaf donderdag om 15u kunnen de leden van de faculteitsraad stemmen, tot 13u vrijdag. Daarna stelt de verkiezingscommissie vast of het quorum bereikt is en een van de kandidaten een absolute meerderheid heeft.

De resultaten van de studentenstemming, onder auspiciën van de Campusoverkoepelende Raad Letteren (CORaaL), bepalen welke van de 21 studentenstemmen op de faculteitsraad naar welke kandidaat gaan. Als een kandidaat 70% van de uitgebrachte studentenstemmen weet te winnen, gaan alle 21 studentenstemmen op de faculteitsraad naar die kandidaat.